Fimmtudaginn 13. desember 2012.
Nr. 284/2012.	Ákæruvaldið (Helgi Magnús Gunnarsson vararíkissaksóknari gegn Rúnari Þór Jónssyni (Kristín Edwald hrl.)

Virðisaukaskattur. Staðgreiðsla opinberra gjalda.

R var sakfelldur fyrir brot gegn lögum nr. 50/1988 um virðisaukaskatt og lögum nr. 45/1987 um staðgreiðslu opinberra gjalda sem framin voru í rekstri A ehf., en hann var skráður stjórnarmaður og framkvæmdastjóri félagsins hluta þess tímabils sem um ræddi. Þóttu brotin jafnframt varða við 1. mgr. 262. gr. almennra hegningarlaga. R var dæmdur í 2 mánaða fangelsi en fullnustu refsingarinnar var frestað skilorðsbundið í tvö ár. R var einnig dæmdur til að greiða ríkissjóði 3.500.000 krónur í sekt, en sæta ella fangelsi í 80 daga.

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Greta Baldursdóttir og Benedikt Bogason og Símon Sigvaldason héraðsdómari.

Ríkissaksóknari skaut málinu til Hæstaréttar 18. apríl 2012 í samræmi við yfirlýsingu ákærða um áfrýjun. Af hálfu ákæruvalds er þess krafist að niðurstaða héraðsdóms um sakfellingu ákærða verði staðfest en refsing hans þyngd. 

Ákærði krefst aðallega sýknu en til vara að refsing verði milduð.

Eins og rakið er í hinum áfrýjaða dómi var mál þetta höfðað með ákæru 22. febrúar 2010 á hendur ákærða og þremur öðrum mönnum fyrir brot á 1. mgr. 262. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, lögum nr. 50/1988 um virðisaukaskatt og lögum nr. 45/1987 um staðgreiðslu opinberra gjalda fyrir að hafa ekki afhent á lögmæltum tíma virðisaukaskattskýrslur, hafa ekki staðið ríkissjóði skil á virðisaukaskatti, fyrir að hafa staðið skil á efnislega röngum skilagreinum vegna staðgreiðslu opinberra gjalda og hafa ekki staðið ríkissjóði skil á staðgreiðslu opinberra gjalda sem haldið var eftir af launum starfsmanna nánar tilgreinds einkahlutafélags sem einnig var ákært fyrir brot á lögum nr. 50/1988 og lögum nr. 45/1987. Fallið var frá ákæru á hendur einkahlutafélaginu.

Með vísan til forsendna hins áfrýjaða dóms verður hann staðfestur um sakfellingu ákærða.

Til stuðnings kröfu sinni um þyngingu refsingar ákærða vísar ákæruvaldið til þess að fésektarrefsing hafi ekki verið ákvörðuð réttilega í héraðsdómi þar sem ekki hafi verið skilyrði til þess að færa hana niður úr lágmarki því sem tiltekið er í 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988 og 2. mgr. 30. gr. laga nr. 45/1987.

Í 1. hluta ákæru er ákærða og tveim öðrum mönnum gefið að sök að hafa ekki staðið skil á virðisaukaskattskýrslum á lögmæltum tíma vegna uppgjörstímabilsins janúar til febrúar 2007 án þess að þar greini hver hafi verið vantalin skattskyld velta og vangoldinn virðisaukaskattur fyrir það tímabil. Kemur því ekki til álita að gera ákærða refsingu vegna þess tímabils. Þá er ákærða ekki gefið að sök að hafa ekki staðið skil á virðisaukaskattskýrslum árið 2006 en vangoldinn virðisaukaskattur vegna september til nóvember 2006, samtals að fjárhæð 3.887.682 krónur, var greiddur áður en ákæra var gefin út. Eru því skilyrði til að færa fésektarrefsingu niður úr lágmarki því sem tiltekið er í 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988.

Í 2. hluta ákæru er ákærða og tveim öðrum mönnum gefið að sök að hafa staðið skil á efnislega röngum skilagreinum vegna staðgreiðslu opinberra gjalda vegna tímabilanna júlí og ágúst 2006 og ekki staðið skil á skilagreinum vegna staðgreiðslu opinberra gjalda á lögmæltum tíma vegna tímabilanna september 2006 til og með febrúar 2007. Vangoldin staðgreiðsla hvað snertir ákærða var að fjárhæð 5.187.096 krónur. Þótt fyrir liggi að hin vangoldna staðgreiðsla hafi verið greidd að fullu er ekki fullnægt skilyrðum 2. mgr. 30. gr. laga nr. 45/1987 til að færa fésektarrefsingu niður úr tilgreindu lágmarki heldur verður hún ákveðin sem nemur tvöfaldri vangoldinni fjárhæð afdreginnar staðgreiðslu.

Að því virtu sem að framan er rakið verður ákærða gert að greiða 3.500.000 krónur í sekt sem greiðist í ríkissjóð og komi 80 daga fangelsi í stað sektarinnar verði hún ekki greidd innan þess tíma sem í dómsorði greinir.

Niðurstaða héraðsdóms um fangelsisrefsingu ákærða, skilorðsbindingu hennar og sakarkostnað verður staðfest.

Ákærði verður dæmdur til að greiða allan áfrýjunarkostnað málsins, þar með talin málsvarnarlaun verjanda síns fyrir Hæstarétti, sem ákveðin verða með virðisaukaskatti eins og í dómsorði greinir.

Dómsorð:

Héraðsdómur skal vera óraskaður um fangelsisrefsingu ákærða, Rúnars Þórs Jónssonar, og um skilorðsbindingu hennar.

Ákærði greiði 3.500.000 krónur í sekt í ríkissjóð og komi 80 daga fangelsi í stað sektarinnar verði hún ekki greidd innan fjögurra vikna frá uppsögu dóms þessa.

Ákvæði héraðsdóms um sakarkostnað skal vera óraskað.

Ákærði greiði allan áfrýjunarkostnað málsins, samtals 384.908 krónur, þar með talin málsvarnarlaun verjanda síns, Kristínar Edwald hæstaréttarlögmanns, 313.750 krónur.

Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur 28. mars 2012.

I

Málið, sem dómtekið var 6. mars síðastliðinn, er höfðað með ákæru   ríkislögreglustjóra útgefinni 22. febrúar 2010 á hendur „X, kennitala [...], [...], [...], Y, kennitala [...], [...], [...], Rúnari Þór Jónssyni, kennitala [...], [...], [...], Z, kennitala [...], [...],[...], og A ehf., kennitala  [...], [...], [...], fyrirsvarsmaður X, kennitala [...], fyrir meiri háttar brot gegn skattalögum framin í rekstri ákærða einkahlutafélagsins A (áður B), sem ákærði X var starfandi framkvæmdastjóri fyrir, einnig stjórnarformaður frá 30.03.2007 og prókúruhafi frá 02.08.2006 og áður varastjórnarmaður til 30.03.2007, ákærði Y var stjórnarformaður, prókúruhafi og skráður framkvæmdastjóri fyrir til 30.03.2007, ákærði Rúnar Þór var skráður framkvæmdastjóri og stjórnarmaður fyrir til 30.03.2007, prókúruhafi frá 14.06.2006 og varastjórnarmaður frá 30.03.2007 til 18.04.2007, og ákærði Z var skráður framkvæmdastjóri, stjórnarmaður og prókúruhafi frá 30.03.2007, með því að hafa:

1. Eigi staðið skil á virðisaukaskattsskýrslum fyrir hönd félagsins á lögmæltum tíma vegna uppgjörstímabilanna janúar-febrúar 2007 til og með september-október 2007, og hafa eigi staðið ríkissjóði skil á virðisaukaskatti sem innheimtur var í rekstri einkahlutafélagsins vegna tímabilanna september-október 2006 til og með september-október 2007, í samræmi við fyrirmæli IX. kafla laga um virðisaukaskatt nr. 50/1988, samtals að fjárhæð kr. 18.617.412, sem sundurliðast sem hér greinir:

Uppgjörstímabil:		Vantalin skattskyld velta:	Vangoldinn VSK:
Árið 2006 september-október nóvember-desember Samtals:			kr.     2.078.537 kr.     1.809.145 kr.    3.887.682
Árið 2007 mars-apríl maí-júní júlí-ágúst september-október Samtals: Samtals 2006 og 2007:	kr.   12.107.412 kr.   36.579.465 kr.   12.543.949 kr.   27.110.757 kr.  87.424.245 kr.  87.424.245		kr.    2.394.141 kr.    7.647.918 kr.       804.467 kr.    5.236.379 kr.  14.729.730 kr.  18.617.412

2. Staðið skil á efnislega röngum skilagreinum vegna staðgreiðslu opinberra gjalda vegna tímabilanna júlí og ágúst 2006, og eigi staðið skil á skilagreinum vegna staðgreiðslu opinberra gjalda á lögmæltum tíma vegna tímabilanna september 2006 til og með október 2007 og hafa eigi staðið ríkissjóði skil á staðgreiðslu opinberra gjalda, í samræmi við fyrirmæli í III. kafla laga um staðgreiðslu opinberra gjalda nr. 45/1987, sem haldið var eftir af launum starfsmanna einkahlutafélagsins vegna tímabilanna júlí 2006 til og með október 2007, samtals að fjárhæð kr. 4.899.680 hvað varðar Y, samtals að fjárhæð kr. 5.187.096 hvað varðar Rúnar Þór, samtals að fjárhæð kr. 14.488.547 hvað varðar X og A ehf., og samtals að fjárhæð kr. 8.513.942 hvað varðar Z, sem sundurliðast sem hér greinir:

Greiðslutímabil:	Vangoldin staðgreiðsla	Vangoldin staðgreiðsla
	hvað varðar Y:	hvað varðar Rúnar Þór:
Árið 2006
júlí	kr. 674.011	kr. 750.736
ágúst	kr. 528.157	kr. 604.882
september	kr. 628.717	kr. 652.565
október	kr. 368.789	kr. 392.637
nóvember	kr. 750.385	kr. 774.233
desember	kr. 476.881	kr. 500.729
	kr. 3.426.940	kr. 3.675.782
Árið 2007
janúar	kr. 417.576	kr. 436.863
febrúar	kr. 1.055.164	kr. 1.074.451
	kr. 1.472.740	kr. 1.511.314
Samtals	kr. 4.899.680	kr. 5.187.096
Greiðslutímabil:	Vangoldin staðgreiðsla	Vangoldin staðgreiðsla
	hvað varðar X  og A ehf.	hvað varðar Z:
Árið 2006
júlí	kr. 750.736
ágúst	kr. 604.882
september	kr. 652.565
október	kr. 392.637
nóvember	kr. 774.233
desember	kr. 500.729
	kr. 3.675.782
Árið 2007
janúar	kr. 436.863
febrúar	kr. 1.074.451
mars	kr. 1.043.015	kr. 944.858
apríl	kr. 303.290	kr. 205. 133
maí	kr. 684.501	kr. 586.344
júní	kr. 1.430.302	kr. 1.332.145
júlí	kr. 824.705	kr. 726.548
ágúst	kr. 1.830.983	kr. 1.730.573
september	kr. 1.582.022	kr. 1.483.865
október	kr. 1.602.633	kr 1.504.476
	kr. 10.812.765	kr. 8.513.942
Samtals	kr. 14.488.547	kr. 8.513.942

Framangreind brot ákærðu teljast varða við 1. mgr. 262. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 1. gr. laga nr. 39/1995, sbr. einnig:

a)       1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995 og 3. gr. laga nr. 134/2005 að því er varðar 1. tölulið ákæru.

b)       2. mgr. 30. gr. laga nr. 45/1987 um staðgreiðslu opinberra gjalda, sbr. 2. gr. laga nr. 42/1995 og 1. gr. laga nr. 134/2005 að því er varðar 2. tölulið ákæru.

Framangreind brot ákærða A ehf. samkvæmt ákæru teljast varða við:

c)       8. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988 um virðisaukaskatt að því er varðar 1. tölulið ákæru, sbr. tilvitnuð ákvæði í a) lið að framan.

d)       9. mgr. 30. gr. laga nr. 45/1987 um staðgreiðslu opinberra gjalda að því er varðar 2. tölulið ákæru, sbr. tilvitnuð ákvæði í b) lið hér að framan.

Þess er krafist að ákærðu verði dæmd til refsingar og greiðslu alls sakarkostnaðar.“

Fallið var frá ákæru á hendur A ehf. Mál þetta var upphaflega dæmt í héraðsdómi 27. janúar 2011 og voru allir ákærðu sakfelldir. Ákærði Rúnar Þór áfrýjaði dómnum til Hæstaréttar, en aðrir ákærðu undu honum. Með dómi Hæstaréttar 8. desember síðastliðinn var héraðsdómurinn ómerktur að því er ákærða varðaði þar eð hann og ákærði X hefðu ekki mátt hafa sama verjanda.

Ákærði neitar sök og krefst sýknu, en til vara vægustu refsingar. Þess er krafist að sakarkostnaður, þar með talin málsvarnarlaun, verði greiddur úr ríkissjóði. 

II

Fyrirtækið B ehf. var stofnað 9. september 2003 af ákærða Y og öðrum manni. Tilgangur þess var verktakastarfsemi, ráðgjöf, heildsala og smásala á byggingamarkaði. Sumarið 2005 keypti ákærði X hlut félaga ákærða Y í félaginu og í mars 2007 keypti ákærði Z hlut ákærða Y. Nafni félagsins var breytt í A ehf. [...] 2009. Málavextir varðandi málið, sem hér er til úrlausnar, eru þeir að skattrannsóknastjóri hóf í desember 2007 rannsókn á bókhaldi og skattskilum B ehf. vegna rekstrarársins 2006 til og með október 2007. Að lokinni rannsókn var málið sent efnahagsbrotadeild ríkislögreglustjóra 2. desember 2008. Áður hafði það verið sent ríkisskattstjóra til endurákvörðunar opinberra gjalda. Rannsókn lögreglu, sem leiddi til útgáfu ákærunnar, er byggð á rannsókn skattrannsóknastjóra. Þá hefur verið aflað vottorða fyrirtækjaskrár ríkisskattstjóra um trúnaðar- og stjórnunarstörf ákærðu fyrir félögin á þeim tímabilum sem í ákæru greinir. A ehf. var úrskurðað gjaldþrota [...] 2010. 

III

Við aðalmeðferð neitaði ákærði sök. Hann kvaðst hafa haft þau tengsl við framangreint einkahlutafélag að hann hefði tekið að sér fyrir [...] að koma inn í félagið sem framkvæmdastjóri og stjórnarmaður. [...] hefði orðið gjaldþrota og gæti þess vegna ekki gegnt þessum störfum. Hann kvaðst hafa tekið þetta að sér með þeim skilyrðum að hann hætti fljótlega þessum störfum. Hann kvaðst fyrst hafa orðið stjórnarmaður og litlu síðar framkvæmdastjóri. Nokkrum dögum síðar kvaðst hann hafa spurt [...] hvort hann hefði ekki örugglega verið afskráður úr trúnaðarstöðum hjá félaginu og hefði hann sagt að svo væri. Eftir það kvaðst ákærði engin afskipti hafa haft af því. Hann kvaðst ekki hafa kannað þessi mál hjá fyrirtækjaskrá heldur treyst orðum [...]. Ákærði kvaðst ekki hafa kynnt sér þær skyldur sem hvíldu á stjórnarmönnum eða framkvæmdastjórum einkahlutafélaga, enda hafi hann bara átt að gegna þessum störfum í mjög skamman tíma. Hann kvaðst engin afskipti hafa haft af rekstri félagsins, engar ákvarðanir tekið varðandi það og enga fundi setið. Þá hefði hann engin laun fengið. Það eina sem hann hefði gert var að rita undir tvær tilkynningar til ríkisskattstjóra um að hann hefði orðið stjórnarnmaður og framkvæmdastjóri. Ákærði kvaðst ekki hafa ritað undir tilkynningu um að hann hefði orðið varastjórnarmaður í félaginu eins og í ákæru greinir, en að öðru leyti gerði hann ekki athugasemdir við þau tímabil sem hann átti að hafa gegnt trúnaðarstörfum fyrir félagið og í ákæru greinir. Ákærði kvaðst enga forsendur hafa til þess að gera athugasemdir við þær tölur sem í ákæru greinir.

Nú verður rakinn framburður meðákærðu og vitna sem gáfu skýrslu við meðferð fyrra málsins. Málflytjendur höfðu kynnt sér framburð þeirra og töldu ekki þörf á að þeir kæmu aftur fyrir dóm. Ákærði gaf hins vegar nýja skýrslu við aðalmeðferð sem reifuð var hér að framan.

Ákærði X neitaði að hafa verið starfandi framkvæmdastjóri fyrirtækisins eins og hann er ákærður fyrir en kannaðist við að hafa verið stjórnarformaður, prókúruhafi og varastjórnarmaður eins og rakið er í ákæru. Hann kvaðst hafa átt helming í fyrirtækinu og verið titlaður markaðsstjóri. Hann kvaðst hafa séð um verksamninga, leit að verkefnum og stjórn á verkstað. Hann hafi ekki séð um bókhald eða fjármál. Hann hafi þó haft prókúru og þess vegna greitt ýmsa reikninga. Þá kvaðst hann hafa komið að stjórn fyrirtækisins en hann hafi ekki verið framkvæmdastjóri eða stýrt því umfram það sem leiddi af framangreindum störfum. Hann kvaðst ekkert geta tjáð sig um skil á skattskýrslum og greiðslu opinberra gjalda á þeim tíma sem um ræðir og ákæran nær til. Hann kvaðst hafa vitað að launagreiðslur voru í skilum og talið að aðrar greiðslur væru einnig í skilum. Meðákærðu, Y og Z, hafi verið framkvæmdastjórar eins og rakið er í ákæru en meðákærði Rúnar Þór, [...], hafi aldrei komið að rekstrinum þótt hann hafi verið skráður framkvæmdastjóri, en sú skráning hafi verið til málamynda. 

Ákærði Y neitaði sök. Hann kannaðist við að hafa verið stjórnarformaður og prókúruhafi eins og rakið er í ákærunni en neitaði að hafa verið skráður framkvæmdastjóri. Ákærða var sýnd tilkynning til ríkisskattstjóra þar sem tilkynnt er að hann hafi verið tilkynntur sem framkvæmdastjóri félagsins. Hann kannaðist við að hafa ritað nafn sitt á skjalið en neitaði að hafa verið framkvæmdastjóri þess þrátt fyrir tilkynninguna. Hann kvaðst á sínum tíma hafa ráðið C, [...], sem framkvæmdastjóra og fylgst með rekstrinum í gegnum hann. Ákærði kvað aðalstarf sitt hjá félaginu hafa verið að stjórna verkunum. Eftir að C hafi verið sagt upp hafi meðákærði X tekið við framkvæmdastjórn en meðákærði Rúnar Þór hafi ekki komið að rekstrinum eða störfum hjá félaginu. Sjálfur kvaðst ákærði hafa verið stjórnarformaður auk þess að starfa við verkin. Ákærða var bent á að hann hafi verið skráður framkvæmdastjóri og kvað hann sér hafa verið ljóst hvað það þýddi í grófum dráttum. Hann ítrekaði að meðákærði X hafi verið framkvæmdastjóri en gat ekki svarað því af hverju hann var ekki skráður sem slíkur.  Meðákærði X hafi tekið allar aðalákvarðanir en sjálfur hafi hann komið að þeim, þó aðallega þeim sem snertu verkin sem þeir voru að vinna. Sími félagsins hafi til dæmis verið stilltur á gemsa meðákærða. Ákærði kvað sig hafa grunað að eitthvað væri í ólagi með fjármálin hjá fyrirtækinu, þar á meðal með skattskil, eftir að C hætti og viljað fá fyrirtæki til að annast þau mál en það hafi meðákærði ekki viljað. 

Ákærði Z kvaðst hafa verið skráður framkvæmdastjóri, stjórnarmaður og prókúruhafi eins og rakið er í ákæru. Hann kvaðst á sínum tíma hafa keypt sig inn í félagið eftir að hafa haft samráð við meðákærða X. Ákærði kvaðst hafa byrjað að vinna við tölvukerfi félagsins og hafi hann unnið við það áður en hann eignaðist hlut í því. Eftir að hann keypti hlutinn hafi hann og meðákærði átt félagið og rekið. Ákærði var framkvæmdastjóri og meðákærði stjórnarformaður. Í raun hafi þó meðákærði ráðið því sem hann vildi ráða og kvaðst ákærði ekki hafa gert sér grein fyrir þeirri ábyrgð sem fylgdi því að vera framkvæmdastjóri. Hann kvað bókhald ekki hafa verið fært og skattaskýrslum ekki skilað eftir að hann kom að félaginu. Ástæðan hafi verið sú að meðákærði X vildi ekki láta sama fyrirtæki annast þetta og hafði gert það áður. Hafi það verið vegna tengsla þess fyrirtækis við meðákærða Y.            

C, sem áður var getið um, bar að hafa verið framkvæmdastjóri B ehf. frá miðju ári 2005 til miðs árs 2006. Hann kvað þáverandi eigendur hafa ráðið sig. Sér hafi svo verið tilkynnt að verið væri að ráða nýjan framkvæmdastjóra og í framhaldinu hafi sér verið meinað um aðgang að gögnum félagsins. Við störfum sínum hafi tekið ákærði X og hafi hann svo tekið við framkvæmdastjórn félagsins. C kvað vörsluskatta hafa verið greidda eins og bar að gera meðan hann var framkvæmdastjóri.  Þegar C var framkvæmdastjóri hafi ákærði Y annast um ýmis verkleg störf hjá félaginu en ákærði X annast ýmis störf og hann hafi svo tekið við fjármálunum þegar C lét af störfum. 

D viðskiptafræðingur var fenginn til að aðstoða B ehf. við fjármál þess á sínum tíma. Var það ákærði Y sem fékk fyrirtæki vitnisins til þessa. Þetta var árið 2006 og í ársbyrjun 2007 voru lagðar fram tillögur til úrbóta í fjármálum félagsins. Ákærði vildi að farið yrði að tillögunum en meðákærði X vildi það ekki. D kvaðst vita til þess að pappírsvinnan hjá félaginu hafi verið í höndum ákærða X á þessum tíma en ákærði Y hafi meira sinnt verkum á vinnustað. 

IV

Ákærði neitar sök en hefur viðurkennt að hafa verið skráður stjórnarmaður og framkvæmdastjóri félagsins á þeim tímabilum sem í ákæru greinir. Hann hefur hins vegar neitað að hafa undirritað tilkynningar um að hann hafi verið varastjórnarmaður. Þá hefur ákærði gefið þær skýringar á þessum störfum fyrir félagið að hann hafi tekið þau að sér af greiðasemi við [...]. Þrátt fyrir að engin ástæða sé til að efast um að tilgangurinn með þessum störfum hafi verið með þeim hætti sem lýst var, er ekki hægt að líta fram hjá því að lögum samkvæmt hvíla tilteknar skyldur á stjórnarmanni og framkvæmdastjóra einkahlutafélags, sbr. 44. gr. laga nr. 138/1994 um einkahlutafélög. Ákærða mátti því vera ljóst að með því að láta skrá sig í þessar stöður tók hann á sig tilteknar skyldur, þar á meðal að annast daglegan rekstur félagsins. Í því felst meðal annars að sjá til þess að skilað sé réttum skattskýrslum á réttum tíma og afdregnum virðisaukaskatti og afdreginni staðgreiðslu. Það er því ekki hægt að fallast á það með ákærða að sýkna beri hann vegna þess að staða hans hjá félaginu hafi eingöngu verið til málamynda. Samkvæmt þessu verður ákærði sakfelldur samkvæmt ákærunni, nema hvað hann verður sýknaður af því að hafa verið varastjórnarmaður og þar með að hafa sem slíkur brotið gegn þeim lagaákvæðum sem í ákæru greinir. Ákærði hefur ekki kannast við að hafa undirritað tilkynningar þar um og þegar þær eru skoðaðar og bornar saman við undirritanir á tilkynningum sem hann kannast við að hafa undirritað, sést greinilega að það er ekki hann sem undirritar þær.

Brot ákærða eru rétt færð til refsiákvæða í ákærunni.

Við ákvörðun refsingar ákærða ber að taka tilliti til þess að skattaskuldir félaganna hafa verið greiddar.  Þá hefur ákærði hreint sakavottorð. Samkvæmt þessu er refsing ákærða ákveðin 2 mánaða fangelsi og skal hún bundin skilorði eins og greinir í dómsorði.  Þá verður ákærða gert að greiða 1.600.00 krónur í sekt með vararefsingu eins og greinir í dómsorði.

Loks verður ákærði dæmdur til að greiða málsvarnarlaun verjanda síns með virðisaukaskatti eins og nánar greinir í dómsorði

Arngrímur Ísberg héraðsdómari kvað upp dóminn.

D Ó M S O R Ð

Ákærði, Rúnar Þór Jónsson, sæti fangelsi í 2 mánuði, en fresta skal fullnustu refsingarinnar og hún falla niður að liðnum 2 árum frá birtingu dómsins, haldi ákærði almennt skilorð 57. gr. almennra hegningarlaga.

Ákærði greiði 1.600.000 krónur í sekt og komi 36 daga fangelsi í stað sektar verði hún ekki greidd innan 4 vikna.

Ákærði greiði málsvarnarlaun verjanda síns, Kristínar Edwald hrl., 210.212 krónur.