Hæstiréttur íslands

Mál nr. 832/2017

Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu (Guðmundur Þórir Steinþórsson aðstoðarsaksóknari)
gegn
X (Lilja Margrét Olsen hdl.)

Lykilorð

  • Kærumál
  • Farbann

Reifun

Staðfestur var úrskurður héraðsdóms þar sem X var gert að sæta áfram farbanni á grundvelli 1. mgr. 100. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, sbr. b. lið 1. mgr. 95. gr. sömu laga.

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Helgi I. Jónsson, Ólafur Börkur Þorvaldsson og Viðar Már Matthíasson.

Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 27. desember 2017, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 27. desember 2017, þar sem varnaraðila var gert að sæta áfram farbanni allt til miðvikudagsins 24. janúar 2018 klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, til vara að farbanninu verði markaður skemmri tími, en að því frágengnu að hún haldi frelsi sínu gegn tryggingu samkvæmt 1. mgr. 101. gr. laga nr. 88/2008.

Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar.

Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.

Dómsorð:

Hinn kærði úrskurður er staðfestur.

 

Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur miðvikudaginn 27. desember 2017

                Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu gerir þá kröfu að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að X, fædd [...], verði áfram gert að sæta farbanni allt til miðvikudagsins 24. janúar 2018, kl. 16.00.

                Í greinargerð sækjanda kemur fram að embætti lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu hafi nú til rannsóknar og meðferðar meintar líkamsárásir X gagnvart eiginmanni sínum, A, fæddum [...], og B, aðfaranótt 1. nóvember sl. Kærða hafi sætt farbanni vegna málsins samfleytt frá 1. nóvember sl. með úrskurðum Héraðsdóms Reykjavíkur sem Hæstiréttur hafi staðfest í tvígang með dómum nr. 690/2017 og 746/2017.

                Um atvik máls kemur fram í greinargerð sækjanda að lögregla hafi verið kölluð á vettvang að [...] í Reykjavík og strax heyrt mikil læti eins og átök væru í gangi. Lögregla hafi rætt við brotaþola A sem hafi verið blóðugur í kringum munn og hafi hann sagt eiginkonu sína, kærðu, hafa bitið framan af tungu sinni og var hann fluttur á sjúkrahús. Þá hafi lögregla einnig rætt við brotaþola B sem segði kærðu hafa ráðist á sig, rifið í hár sitt og bitið í fingur. Hún kvað A hafa reynt að slíta kærðu af sér en vissi ekki hvernig það hefði gerst að kærða hafi bitið framan af tungu B. Bæði hafi lýst því að þau hafi verið fjögur í íbúðinni ásamt bandarískum manni að nafni C sem hafi verið vísað út áður en árásin hafi átt sér stað. Lögregla hafi tekið myndir af vettvangi og þar megi meðal annars sjá ummerki um átök í íbúðinni, blóð í vaski og hárflyksur. Einnig hafi verið teknar myndir af áverkum beggja brotaþola.

                Þá er þess getið að tekinn hafi verið framburður af brotaþola A hjá lögreglu og segði hann þau hafa verið öll fjögur heima hjá sér eftir skemmtun í miðbæ Reykjavíkur. Þá hafi kærða gert sér dælt við C og viljað að hann gerði sér dælt við vitnið B en síðan hafi kærða slegið til hans en því næst hafi kærða og vitnið B byrjað að slást. A hafi þá vísað C út en síðan hafi kærða slegið til hans og bitið í tungu hans. Við síðari skýrslutöku af brotaþola hafi hann lýst því að hafa kysst kærðu og hún þá sogið tungu hans og bitið í hana. Teknar hafi verið ljósmyndir af áverka á tungu brotaþola þar sem skýrlega sjáist að talsvert stóran bita vanti framan á tungu hans og hafi hann leitað sér aðstoðar á Landspítalanum. Fyrst hafi náðst að sauma tunguhlutann aftur á en sú aðgerð hafi ekki haldið og tunguhlutinn sé því endanlega farinn af tungunni.

                Sækjandi tekur fram að rætt hafi verið við kærðu á vettvangi sem segðist hafa reiðst vegna þess að A hafi gert sér dælt við vitnið B en hefði ekki tjáð sig um atburðarrásina. Kærða hafi verið yfirheyrð aftur og þá borið við að þetta væri nokkuð í móðu hjá sér en hún segðist hafa séð brotaþola A gera sér dælt við vitnið B og þau rifist í kjölfarið. A hafi verið mikið í andliti hennar og hún óvart bitið hann en segðist svo ekki hafa skilið þann styrk sem hún hefði í tönnunum þegar hún hafi bitið í tunguna á honum. Hún segðist ekki geta svarað miklu varðandi átökin við vitnið B annað en að hún hafi líka rifið í hár hennar. Við síðari skýrslutöku hafi kærða sagt A hafa ráðist að sér eftir að hún hafi stöðvað árás hans á vitnið C, hún hafi reynt að fara en hann bannað henni það. Þá hafi hann kysst sig án hennar vilja þegar hún hafi lokað munninum á tungu hans.

                Þá er þess getið að tekin hafi verið skýrsla af brotaþola B hjá lögreglu þar sem hún lýsi því að kærða hafi ráðist á sig, meðal annars rifið ítrekað í hár hennar og haldið henni niðri. Hún kvaðst hafa fengið áverka víðs vegar eftir árásina. Þá hafi brotaþoli A öskrað og sýnt henni tungubitann og segði hún hann hafa sagt kærðu hafa bitið tunguna úr sér, en hún hafi ekki séð árásina sjálfa og síðan hafi kærða ráðist aftur að sér.

                Sækjandi tekur fram að einnig hafi verið tekin skýrsla af vitninu C en hann segði brotaþola A og B hafi gert sér dælt við hvort annað. Þá hafi brotaþoli A reiðst og ráðist að sér og hent sér niður stiga út úr íbúðinni og gripið í kærðu. Hann hafi ekki séð árásina á brotaþolana þar sem hann hafi verið farinn.

                Samkvæmt framansögðu telur sækjandi að kærða liggi undir rökstuddum og eftir atvikum sterkum grun um að hafa framið brot sem talið sé varða við 218. gr. b og 217. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og geti varðað allt að 16 ára fangelsi. Brotið sé sérstaklega alvarlegt gagnvart eiginmanni kærðu þar sem bitinn hafi verið stór hluti framan af tungu hans og hann misst þann hluta tungunnar með varanlegum afleiðingum fyrir hann. Þá hafi kærða einnig ráðist að hinum brotaþola málsins, bitið í fingur hennar og rifið harkalega í hár hennar. Það sé því mat mat lögreglustjóra að brot það sem hér um ræði sé þess eðlis að nauðsynlegt sé að tryggja nærveru kærðu á landinu vegna meðferðar þess og málsókn fyrir dómi. Lítið sé eftir af rannsókn málsins en beðið sé læknisfræðilegra gagna. Stefnt sé að því að gefa út ákæru á næstu dögum þegar þau gögn liggi fyrir.

                Sækjandi áréttar að lokum að kærða sé [...] ríkisborgari og hafi engin bein tengsl við landið, hvorki atvinnu- né önnur fjölskyldutengsl. Samkvæmt framburði hennar hafði hún komið til landsins af og til í heimsókn til eiginmanns síns, brotaþola málsins, sem sé [...] ríkisborgari og búsettur hér á landi, en þau muni ekki vera samvistum lengur. Því þyki hætta á að kærða muni fara af landi brott og koma sér undan málsókn og fullnustu refsingar. Að mati lögreglu sé brýnt að tryggð verði nærveru kærðu á meðan mál hennar sé til rannsóknar og meðferðar hjá lögreglu og málsókn fyrir dómstólum hér á landi og því nauðsynlegt að henni verði gert að sæta farbanni þar til mál hennar sé til lykta leitt.

                Að öllu framangreindu virtu, og með hliðsjón af því hversu alvarlega háttsemi kærða sé sökuð um, sé þess krafist að kærða sæti farbanni á grundvelli b-liðar 1. mgr. 95. gr., sbr. 100. gr. laga nr. 88/2008.

Með vísan til þess sem fram kemur í rannsóknargögnum málsins og að framan hefur verið rakið er á það fallist að kærða sé undir rökstuddum grun um líkamsárás sem varðað getur við 218.gr. almennra hegningarlaga nr.19/1940. Sannist sök getur brot af þessu tagi varðað fangelsi. Almennu skilyrði 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála, er því fullnægt.

Samkvæmt b-lið 1. mgr. 95. gr. laganna má beita gæsluvarðhaldi ef ætla má að kærði muni reyna að komast úr landi eða leynast, ellegar koma sér með öðrum hætti undan málsókn eða fullnustu refsingar. Hér að framan var gerð grein fyrir því að kærða, sem er erlendur ríkisborgari, hefur engin tengsl við landið eða fólk hér á landi. Það er því fallist á með lögreglustjóra að uppfyllt séu skilyrði nefnds b-liðar.

Það eru því uppfyllt skilyrði þess að kærðu verði gert að sæta gæsluvarðhaldi. Samkvæmt 1. mgr. 100. gr. nefndra laga má úrskurða mann í farbann í stað þess að beita gæsluvarðhaldi og samkvæmt öllu framansögðu verður orðið við þeirri kröfu lögreglustjóra og kærða úrskurðuð í farbann eins og krafist er og nánar greinir í úrskurðarorði. Ekki eru efni til að marka því skemmri tíma enda upplýst að útgáfu ákæru sé að vænta á allra næstu dögum. Af sömu ástæðu eru ekki efni til að verða við kröfu kærðu um að hún fái að leggja fram tryggingu.

Ú R S K U R Ð A R O R Ð :

Kærða, X, fædd [...], skal áfram sæta farbanni allt til miðvikudagsins 24. janúar 2018, kl. 16.00.