Hæstiréttur íslands

Mál nr. 203/2010


Lykilorð

  • Dómsuppkvaðning
  • Ómerking héraðsdóms
  • Heimvísun


                                                        

Fimmtudaginn 16. september 2010.

Nr. 203/2010.

Ákæruvaldið

(Sigríður J. Friðjónsdóttir, vararíkissaksóknari)

gegn

X

(Vilhjálmur Hans Vilhjálmsson, hrl.)

Dómsuppkvaðning. Ómerking héraðsdóms. Heimvísun.

Þar sem meira en fjórar vikur höfðu liðið frá munnlegum málflutningi til dómsuppsögu í héraði, og ekki hafði verið bókað að dómari og aðilar teldu ekki þörf á endurflutningi málsins, var hinn áfrýjaði dómur, með hliðsjón af fordæmi Hæstaréttar, ómerktur og lagt fyrir héraðsdómara að taka það til löglegrar meðferðar og dómsálagningar að nýju.

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Ólafur Börkur Þorvaldsson, Jón Steinar Gunnlaugsson og Páll Hreinsson.

Ríkissaksóknari skaut málinu til Hæstaréttar 25. mars 2010 í samræmi við yfirlýsingu ákærða um áfrýjun. Af hálfu ákæruvaldsins er þess krafist að héraðsdómur verði staðfestur. 

Ákærði krefst aðallega sýknu en til vara að refsing verði lækkuð.

Ákveðið var að fjalla um formhlið málsins fyrir Hæstarétti, en sækjandi og verjandi ákærða töldu óþarft að munnlegur málflutningur færi fram um það efni, sbr. 1. mgr. 205. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.

Málið var tekið til dóms í héraði við lok aðalmeðferðar 18. janúar 2010. Hinn áfrýjaði dómur var upp kveðinn 19. febrúar sama ár. Þá voru liðnar meira en fjórar vikur frá því að málið var dómtekið. Samkvæmt 1. mgr. 184. gr. laga nr. 88/2008 bar að flytja málið á ný, nema dómari og aðilar teldu það óþarft. Í endurriti vegna þinghalds, sem háð var til uppkvaðningar dóms, er bókað að fulltrúi ákæruvaldsins sé mættur og að verjandi ákærða hafi jafnframt sótt þing. Hvorki er bókað að málið hafi verið flutt að nýju né að dómari og aðilar máls teldu það óþarft. Samkvæmt framansögðu, samanber til hliðsjónar dóm Hæstaréttar frá 21. júní 2010 í máli nr. 225/2010, verður ekki hjá því komist að ómerkja hinn áfrýjaða dóm og vísa málinu heim í hérað til löglegrar meðferðar og dómsálagningar að nýju.

Rétt er að ákvörðun sakarkostnaðar í héraði bíði þess að efnisdómur gangi þar á ný en allur áfrýjunarkostnaður málsins skal greiðast úr ríkissjóði þar með talin málsvarnarlaun verjanda ákærða fyrir Hæstarétti, sem ákveðin verða að meðtöldum virðisaukaskatti, eins og í dómsorði greinir.

Dómsorð:

Hinn áfrýjaði dómur er ómerktur og málinu vísað heim í hérað til löglegrar meðferðar og dómsálagningar að nýju.

Allur áfrýjunarkostnaður málsins greiðist úr ríkissjóði, samtals 260.580 krónur, þar með talin málsvarnarlaun skipaðs verjanda ákærða fyrir Hæstarétti, Vilhjálms Hans Vilhjálmssonar hæstaréttarlögmanns, 188.250 krónur.