Fimmtudaginn 1. mars 2012.
Nr. 127/2012.	Ákæruvaldið (Hulda Elsa Björgvinsdóttir saksóknari) gegn X (Ómar Örn Bjarnþórsson hdl.)

Kærumál. Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008.

Úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi, á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, var staðfestur.

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Þorgeir Örlygsson og Greta Baldursdóttir og Helgi I. Jónsson settur hæstaréttardómari.

Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 28. febrúar 2012 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 28. febrúar 2012, þar sem varnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi þar til dómur fellur í máli hans, þó eigi lengur en til þriðjudagsins 27. mars 2012 klukkan 13. Kæruheimild er í b. lið 2. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldi verði markaður skemmri tími.

Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar.

Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.

Dómsorð:

Hinn kærði úrskurður er staðfestur.

                                                   

Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 28. febrúar 2012.

Ríkissaksóknari hefur krafist þess að ákærða X, kennitala [...], til heimilis að [...], [...], en með dvalarstað að fangelsinu í Kópavogi, verði með úrskurði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi þar til dómur fellur í máli hans, þó eigi lengur en til þriðjudagsins 27. mars 2012, kl. 13:00.

Kærði hefur mótmælt kröfunni. Hann krefst þess að henni verði hafnað, en til vara að gæsluvarðhaldinu verði markaður skemmri tími.

Í greinargerð ákæruvaldsins kemur fram að rannsóknargögn hafi borist ríkissaksóknara 21. desember sl., og hafi mál verið höfðað með útgáfu ákæru þann 3. janúar sl.

Í ákæru sé ákærða gefið að sök stórfellt fíkniefnalagabrot og tolla-, lyfja- og lyfsölulagabrot með því að hafa staðið saman með Y að innflutningi á fíkniefnum og steralyfjum ætluðum til söludreifingar í ágóðaskyni, þ.e. 9.908,06 g af amfetamíni, 8.100 töflum af fíkniefninu MDMA, 200,37 g af kókaíni, 11,73 g af fíkniefninu MDMA og eftirfarandi vefaukandi steralyf: 8.800 stykki af Metenolon töflum, 100 stykki af Nandrolon stungulyfi, 91 stykki af Primobolan stungulyfi, 100 stykki af Stanozolol töflum, 790 stykki af Sustanon ampúlum, 148 stykki af Testosteron stungulyfi, 1.800 stykki af Teostosteron töflum, 60 stykki af Danazol töflum og 60 millilítrar af Trenbolon stungulyfi, en fíkniefnin og steralyfin hafi verið flutt til Íslands frá Rotterdam í Hollandi í vörugámi með skipi frá fyrirtækinu A sem hafi lagt að bryggju í Straumsvík í Hafnarfirði þann 10. október og hafi samdægurs verið haldlögð af lögreglu. Í ákæru sé nánar rakin verkaskipting brotsins, sem og aðkomu meðákærða Z að innflutningi á hluta steralyfjanna.

Þá sé ákærða einnig gefið að sök fíkniefnalagabrot, með því að hafa mánudaginn 10. október á dvalarstað sínum að [...] í [...], haft í vörslum sínum 1,06 g af kókaíni sem lögregla hafi fundið við húsleit.

Við þingfestingu málsins hafi ákærði játað sök hvað varði innflutning á steralyfjum, sbr. hluta af ákærulið VI og fíkniefnalagabrot er varði vörslur á 1,06 g af kókaíni sem lögregla hafi fundið við húsleit á heimili ákærða, sbr. ákærulið VII. Ákærði hafi neitað sök hvað varði innflutning á fíkniefnum ætluðum til söludreifingar í ágóðaskyni, sbr. hluta af ákærulið VI.

Aðalmeðferð málsins hefjist í dag þriðjudaginn 28. febrúar og sé áætlað að munnlegur málflutningur fari fram föstudaginn 2. mars nk. Upphaflega hafi verið áætlað að aðalmeðferð málsins færi fram þann 16. febrúar sl., en vegna áskorana sem fram hafi komið í greinagerð verjanda meðákærða Y þann 9. febrúar sl. hafi verið ákveðið að fresta aðalmeðferðinni til dagsins í dag. Lögregla hafi nú komið til móts við áskorannir verjandans og sé meðfylgjandi kröfu þessari afrit af greinargerð verjanda meðákærða, bréf ríkissaksóknara til lögreglu vegna sama tilefnis og bréf lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu þar sem lýst sé með hvaða hætti komið hafi verið til móts við áskoranir verjandans. Af ofangreindri ástæðu hafi málið tafist um nokkra daga.

Brot ákærða séu talin varða við 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 1. gr. laga nr. 64/1974 og 1. gr. laga nr. 32/2001 og 5. mgr., sbr. 1. og 2. mgr. 51. gr., sbr. 1. mgr. 68. gr. lyfsölulaga nr. 30/1963 og 1. mgr. 7. gr. og 1. mgr. 32. gr., sbr. 1. mgr. 48. gr. lyfjalaga nr. 93/1994 ásamt áorðnum breytingum og 1. mgr. 170. gr. tollalaga nr. 88/2005, sbr. 1. mgr. 6. gr., sbr. 7. gr. reglugerðar um innflutning einstaklinga á lyfjum til eigin nota nr. 212/1998 og 2. gr., sbr. 5. og 6. gr., laga um ávana- og fíkniefni nr. 65/1974, sbr. lög nr. 13/1985 og lög nr. 68/2001, og 2. gr. sbr. 1. mgr. 14. gr. reglugerðar um ávana- og fíkniefni og önnur eftirlitsskyld efni nr. 233/2001, sbr. reglugerð nr. 848/2002 og auglýsingu nr. 232/2001

Ákærði hafi sætt gæsluvarðhaldi frá 11. október sl., í fyrstu á grundvelli a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008, en frá 8. nóvember sl. á grundvelli 2. mgr. 95. gr. sömu laga, sbr. dóma Hæstaréttar í máli nr. 659/2011, nr. 18/2012 og 72/2012. Í fyrrnefndum dómum hafi Hæstiréttur fallist á að ákærði sé undir sterkum grun um að hafa framið þau brot sem hann sé ákærður fyrir.

Að mati ríkissaksóknari liggi ákærði undir sterkum grun um að hafa framið ofangreind brot. Þá liggi fyrir að brot gegn 173. gr. a. almennra hegningarlaga geti varðað allt að 12 ára fangelsisrefsingu. Með hliðsjón af alvarleika sakarefnis og þess að ríkir almannahagsmunir standi til þess að menn gangi ekki lausir þegar svo standi á sé þess krafist að ákærða verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi uns dómur gangi í máli hans. Vísist að öðru leyti um kröfuna til 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, sem og fyrri úrskurða Héraðsdóms Reykjavíkur og dóma Hæstaréttar.

Samkvæmt framansögðu og gögnum málsins að öðru leyti verður fallist á það með ákæruvaldinu að ákærði sé undir sterkum grun um að hafa framið stórfellt fíkniefnabrot. Brot það sem ákærði er grunaður um að hafa framið getur varðað allt að 12 ára fangelsi, sbr. 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Ákærði hefur sætt gæsluvarðhaldi frá 11. október sl., í fyrstu á grundvelli a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008, en frá 8. nóvember sl. á grundvelli 2. mgr. 95. gr. sömu laga, sbr. nú síðast dóm Hæstaréttar í málinu nr. 72/2012. Ákæra á hendur ákærða var gefin út 3. janúar sl. Áætlað var að aðalmeðferð málsins færi fram 16. febrúar sl. Vegna áskorana verjanda meðákærða var aðalmeðferðinni frestað um tólf daga eða þar til í dag, en áætlað er að munnlegur málflutningur fari fram föstudaginn 2. mars nk. Samkvæmt framansögðu verður fallist á það með ákæruvaldinu að áframhaldandi gæsluvarðhald sé nauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna, samkvæmt 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Þykja ekki efni til að marka gæsluvarðhaldinu skemmri tíma en krafist er. Að framangreindu virtu verður fallist á kröfu ákæruvaldsins eins og hún er fram sett og nánar greinir í úrskurðarorði.

Barbara Björnsdóttir settur héraðsdómari kveður upp þennan úrskurð.

Ú R S K U R Ð A R O R Ð

Ákærði, X, skal sæta áfram gæsluvarðhaldi þar til dómur fellur í máli hans, þó eigi lengur en til þriðjudagsins 27. mars 2012, kl. 13:00.