Fimmtudaginn 15. maí 2014.
Nr. 407/2013.	Ákæruvaldið (Stefanía G. Sæmundsdóttir settur saksóknari) gegn X (Oddgeir Einarsson hrl. Agnar Þór Guðmundsson hdl.)

 

Kynferðisbrot. Börn.

X var ákærður fyrir kynferðisbrot gegn A með því annars vegar að hafa á tilteknu veitingahúsi haft kynferðismök við A sem þá var 14 ára og greitt A fyrir með fíkniefnum og hins vegar að hafa áreitt A kynferðislega, er A var 14 og 15 ára, með því að hafa ítrekað sent honum kynferðisleg og ósiðleg smáskilaboð og leitast við að hitta hann í kynferðislegum tilgangi. Í dómi héraðsdóms, sem staðfestur var í Hæstarétti með vísan til forsendna hans, var vísað til þess að vitnisburður A fengi ekki þann stuðning af öðrum gögnum málsins sem þyrfti til að unnt væri að leggja hann til grundvallar gegn eindreginni neitun X, enda væru einungis þeir tveir til frásagnar um atvik umrætt sinn. Var X því sýknaður af ákæru um að hafa haft kynferðismök við A og greitt honum fyrir með fíkniefnum. Þá var X einnig sýknaður af ákæruliðum um kynferðislega áreitni þar sem ekki var talið sannað að X hefði vitað, á þeim tíma sem símasamskipti hans við A fóru fram, að A væri 14 og 15 ára gamall. 

 

Dómur Hæstaréttar

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Markús Sigurbjörnsson, Eiríkur Tómasson, Ólafur Börkur Þorvaldsson, Viðar Már Matthíasson og Þorgeir Örlygsson.

Ríkissaksóknari skaut málinu til Hæstaréttar 29. maí 2013 af hálfu ákæruvaldsins og krefst þess aðallega að ákærði verði sakfelldur samkvæmt ákæru og dæmdur til refsingar. Til vara er þess krafist að hinn áfrýjaði dómur verði ómerktur og málinu vísað heim í hérað til nýrrar aðalmeðferðar.

Ákærði krefst aðallega staðfestingar hins áfrýjaða dóms, en til vara að hann verði dæmdur til vægustu refsingar sem lög leyfa.

Með vísan til forsendna hins áfrýjaða dóms verður hann staðfestur.

Allur áfrýjunarkostnaður málsins verður felldur á ríkissjóð, þar með talin málsvarnarlaun verjanda ákærða, sem ákveðin verða að meðtöldum virðisaukaskatti eins og í dómsorði greinir.

Dómsorð:

Héraðsdómur skal vera óraskaður.

Allur áfrýjunarkostnaður málsins greiðist úr ríkissjóði, þar með talin málsvarnarlaun skipaðs verjanda ákærða, Oddgeirs Einarssonar hæstaréttarlögmanns, 439.250 krónur.

 

Dómur Héraðsdóms Reykjavíkur 3. maí 2013.

Málið er höfðað með ákæru ríkissaksóknara, dagsettri 15. október 2012, á hendur:

,,X, kennitala [...],

[...], [...],

fyrir kynferðisbrot framin gegn A, kennitala [...]:

I.

Laugardagskvöldið 11. mars 2011 á veitingastaðnum B ehf., að [...], Reykjavík,

1.             Með því að hafa haft kynferðismök við A, sem þá var fjórtán ára, með því að láta hann sjúga á sér kynfærin.

2.             Með því að hafa í fyrrgreint skipti greitt A fyrir vændi barns með fíkniefnum.

Telst háttsemi samkvæmt ákærulið I/1 varða við 1. mgr. 202. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.  Háttsemi samkvæmt ákærulið I/2 telst varða við 2. mgr. 206. gr. almennra hengingarlaga.

II.

Á tímabilinu 9. – 23. mars 2011 með því að hafa áreitt A, sem þá var fjórtán ára, kynferðislega með því að hafa ítrekað sent honum kynferðisleg og ósiðleg smáskilaboð með gsm-síma, þar sem hann lýsti með mjög grófu orðbragði kynferðismökum og kynferðislegum löngunum sínum og leitaðist jafnframt við að hitta drenginn í kynferðislegum tilgangi.

Telst þetta aðallega varða við 2. mgr. 202. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 en til vara við 209. gr. sömu laga og 3. mgr. 99. gr. barnaverndarlaga nr. 80/2002.

III.

Á tímabilinu 16. apríl – 31. maí 2011 með því að hafa áreitt A, sem þá var fimmtán ára, kynferðislega með því að hafa ítrekað sent honum kynferðisleg og ósiðleg smáskilaboð með gsm-síma, þar sem hann lýsti með mjög grófu orðbragði kynferðismökum og kynferðislegum löngunum sínum og leitaðist jafnframt við að hitta drenginn í kynferðislegum tilgangi.

Telst þetta aðallega varða við 199. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og 3. mgr. 99. gr. barnaverndarlaga nr. 80/2002 en til vara við 209. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og 3. mgr. 99. gr. barnaverndarlaga nr. 80/2002.

Þess er krafist að ákærði verði dæmdur til refsingar og til greiðslu alls sakarkostnaðar.

Einkaréttarkrafa:

Af hálfu C, kt. [...], vegna ólögráða sonar hennar, A, kt. [...], er krafist miskabóta að fjárhæð kr. 800.000 auk vaxta samkvæmt 8. gr. laga um vexti og verðtryggingu nr. 38/2001 frá 1. mars 2011 þar til mánuður er liðinn frá birtingu skaðabótakröfu þessarar en með dráttarvöxtum samkvæmt 1. mgr. 9. gr. laga nr. 38/2001 frá þeim degi til greiðsludags.“

Verjandi ákærða krefst aðallega sýknu og að bótakröfu verði vísað frá dómi. Til vara er krafist vægustu refsingar sem lög leyfa og sýknu af bótakröfu en til vara lækkunar. Þess er krafist að allur sakarkostnaður, þar með talin málsvarnarlaun, verði greidd úr ríkissjóði. Einnig var krafist málsvarnarlauna fyrir Grím Sigurðarson héraðsdómslögmanns vegna vinnu hans fyrir ákærða undir rannsókn málsins.

Rannsókn máls þessa hófst er C, móðir A, gaf skýrslu hjá lögreglu 3. júní 2011 þar sem hún greindi frá því að hún hefði við skoðun farsíma A séð ,,ógeðsleg skilaboð“ frá manni sem merktur var sem X kúnni í símanum. Fram kemur í gögnum málsins að lögreglu barst farsími A til skoðunar 31. maí 2011, og við skýrslutökuna af C 3. júní 2011, kannaðist hún við skilaboðin sem rituð höfðu verið upp úr símanum. Símaskilaboðin sem hér um ræðir eru úr síma þar sem skráður rétthafi er B veitingastaður að [...]. Smáskilaboðin sem hér um ræðir eru þau sem ákært er vegna í ákæruliðum II og III.

Undir rannsókn málsins voru teknar tvær vitnaskýrslur af A fyrir dómi og verður vikið að þeim síðar.

Við skýrslutöku af ákærða hjá lögreglunni lýsti hann samskiptum við  á þeim tíma sem í ákæru greinir, en neitaði kynferðismökum eins og lýst er í ákærulið I.1.

Nú verður rakinn framburður ákærða fyrir dómi og vitnisburður.

Ákæruliðir I. 1 og 2.

Ákærði neitar sök. Hann kvað samskipti þeirra A hafa byrjað á internetinu fyrir meira en tveimur árum. A hafi kynnt sig sem 17 ára gamlan pilt og kvaðst ákærði hafa talið fullvíst að hann væri 17 ára en þeir hafi haft samskipti á netinu af og til og hafi ákærði gefið A upp símanúmer farsíma sem ákærði hafði til umráða. Símanúmerið er hið sama og fram kemur í gögnum málsins og móðir brotaþola færði lögreglu eins og rakið var að ofan, og ákærði kvað þetta símann sem hann notaði í samskiptum við A. Ákærði lýsti því er A hringdi í hann hinn 11. mars 2011, og bað ákærða um greiða. A sagðist hafa misst af strætó upp á [...] þangað sem hann þurfti að komast. Eftir skamma stund hefði ákærði áttað sig á því að A væri piltur sem hann hafði áður verið í sambandi við á netinu. Hann hefði greint A frá því að hann væri að vinna og gæti ekki gert honum greiðann. Hann skyldi láta hann vita nánar eftir hálfa til eina klukkustund. Um klukkustund síðar hringdi A aftur sömu erinda. Úr varð að ákærði lofaði að keyra hann upp á [...], en hann hefði sagt A að það yrði ekki fyrr en eftir klukkan hálf ellefu um kvöldið. Ákærði lýsti því að þeir A hefðu verið í símsambandi þetta kvöld og einnig sent á milli sín smáskilaboð en endurrit skilaboðanna sem ákærði sendi liggja frammi. Ákærði lýsti því er þeir A mæltu sér mót við [...] í Kópavogi en þangað kvaðst ákærði hafa sótt A og þeir hist þar í fyrsta sinn. Spurður hvort ákærði hefði ekki gert sér grein fyrir aldri A þarna, kvað ákærði svo ekki vera. Ákærði lýsti útliti A, meðal annars því að hann hefði verið álíka hár og ákærði og að A hefði hæglega getað verið 19 ára gamall af útlitinu að dæma. Þeir hefðu rætt saman og ákærði sagst ætla að keyra hann upp á [...]. Ákærði lýsti samskiptum þeirra uns ákærði lagði bíl sínum fyrir utan B að [...], en ákærði kvaðst hafa ætlað að sækja þangað peninga. Hann kvað A hafa farið þess á leit við sig að hann lánaði honum peninga fyrir kannabis en hann kvaðst hafa hafnað þeirri málaleitan. Ákærði kvaðst hafa boðið A inn á veitingastaðinn til að fá sér að drekka. Ákærði sótti peningana og er hann kom fram hafi A verið í símanum en ákærði beðið í nokkrar mínútur meðan A lauk símtalinu. Eftir það var A eina til tvær mínútur á snyrtingunni en eftir það lagði ákærði af stað upp á [...].

Meðal gagna málsins er lögregluskýrsla, dagsett 8. júní 2011, sem er sögð skýrslutaka af ákærða á heimili hans þann dag. Þar er haft eftir ákærða að hann hafi kynnst A á internetinu og að A hafi átt frumkvæðið og greint ákærða frá því að hann væri 17 ára gamall. Samskipt þeirra hafi verið af kynferðislegum toga, en þeir hafi aldrei hist og aldrei átt kynferðismök. Fyrir dómi kvaðst ákærði hafa verið spurður við skýrslutökuna hvort hann þekkti A 14 ára, en hann hafi sagt svo ekki vera. Hann þekkti A sem væri 17 ára gamall.

Ákærði staðfesti fyrir dóminum að endurrit smáskilaboða úr síma hans þennan dag sýndu málavexti eins og ákærði lýsti fyrir dóminum. Ákærði var spurður út í nokkur skilaboðanna og skýrði hann sum þeirra, meðal annars það að A hafi sóst eftir fíkniefnum gegn kynlífi. Ekkert liggur fyrir um smáskilaboðin sem A sendi ákærða á móti.

Vitnið A kvað kynni þeirra ákærða hafa hafist á netinu. Hann mundi ekki hvor þeirra ákærða átti frumkvæðið að þeim. Hann kvað hins vegar marga hafa haft samband við sig á þessum tíma en rekja megi það til þess að hann hafi haldið úti einkamálasíðu á netinu þar sem fram kom að hann væri 18 ára gamall.

Meðal gagna málsins eru útprentuð gögn af netinu, annars vegar skjal af facebook síðu A og hins vegar my space síða hans. A staðfesti fyrir dóminum að þessar síður væru hans.

A kvað þá ákærða síðar hafa haft samband með MSN. Samskiptin hafi að mestu snúist um kynferðisathafnir. Síðar hafi samskiptin verið símasamskipti og þeir sent hvor öðrum SMS-skilaboð. Hann kvaðst hafa hitt ákærða einu sinni, en þeir hafi komið fundinum á með samskiptum á MSN. A lýsti samskiptunum og að hann hefði sagt ákærða að sækja sig við bensínstöð við [...] þangað sem ákærði sótti hann. Hann kvaðst lítið muna hvað gerðist þar. Af gögnum málsins má ráða að þessi samskipti áttu sér stað 11. mars 2011, á þeim tíma sem í I. kafla greinir. A kvað þá ákærða hafa hitt fíkniefnasala þar sem ákærði keypti tvö grömm af kannabis fyrir A, en fíkniefnin kvað hann greiðslu fyrir kynlíf. Eftir þetta var farið upp á [...] á B þar sem A kvaðst hafa reykt fíkniefnin, auk þess sem ákærði hefði gefið sér amfetamín sem hann neytti á staðnum. Hann kvaðst þarna hafa veitt ákærða munnmök, en hann kvaðst ekki muna hvort þeir stóðu eða lágu er þetta gerðist. Hann mundi ekki vel hvað gerðist næst, en eftir þetta skutlaði ákærði honum upp á [...]. Hann lýsti aðstæðum á vettvangi og hvar á staðnum hann veitti ákærða munnmökin. Hann kvaðst hafa verið undir miklum áhrifum og ekki geta lýst staðháttum nákvæmlega. Hann kvaðst hafa sagt ákærða rétt frá aldri sínum og að hann væri 14 ára gamall. Nánar spurður mundi hann ekki hvenær hann greindi ákærða frá þessu, en það hafi verið áður en þeir hittust. Hann taldi líklegast að hann hafi greint ákærða frá aldri sínum á MSN. Hann kvað hafa komið fram í samskiptum þeirra ákærða að ákærði væri fyrir unga stráka og kvaðst A hafa nýtt sér það í því skyni að selja ákærða kynlífsþjónustu og sagt honum rétt frá aldri sínum. A kvaðst hafa verið í sambandi við fleiri aðila en ákærða í sama skyni og lýst var. Misjafnt var hvað hann sagði til um aldur sinn, en oft greindi hann rétt frá.

Við skýrslutöku af A fyrir dómi 4. apríl 2011, var hann spurður um ákærða og kvaðst hann þá aldrei hafa hitt hann. Önnur skýrsla var tekin af A fyrir dómi 9. júní 2011. Þá lýsti hann samskiptunum við ákærða efnislega á sama veg og fyrir dómi undir aðalmeðferð málsins. Spurður um skýringar á þessu misræmi kvaðst hann ekki hafa viljað ræða þennan atburð er fyrri skýrslan var tekin. Afstaða hans breyttist síðar til þessa en við fyrri skýrsluna kvaðst hann hafa verið í mikilli neyslu.

Vitnið C, móðir A, lýsti aðdraganda þess að hún lagði fram kæru á hendur ákærða, en það var eftir að vitnið fann SMS skilaboð í farsíma A eins og lýst var að framan. C gat ekki borið um samskipti ákærða og A.

Meðal gagna málsins er greinargerð sem D geðlæknir vann fyrir lögregluna á [...] og um sjúkrasögu A. D kom fyrir dóminn, skýrði og staðfesti greinargerð sína. Hann lýsti samskiptunum við A og tilvikum er hann hefur verið til meðferðar á BUGL. Staða A nú sé slæm og lýsti D því nánar. A hafi greint frá samskiptum sínum við aðra menn en ákærða, sem hann hafi ekki nefnt við sig. D lýsti ýmsum eiginleikum í fari A, meðal annars áhættuhegðun hans, og skýrði D þetta nánar. D kvað ekkert í frásögn A hafa verið þannig að hann hafi fengið á tilfinninguna að A væri að búa til sögur. D skýrði þetta nánar. D skýrði áhrif þess á líðan A í dag að gengið hafi verið gróflega yfir mörk hans frá barnsaldri og hann misnotaður kynferðislega.

Meðal gagna málsins eru greinargerðir sem E, sálfræðingur í Barnahúsi, ritar og varða A. Fyrri greinargerðin er dagsett 30. ágúst 2011, og er rituð að beiðni lögreglunnar, en hin síðari er dagsett 20. mars 2013, og er rituð að beiðni ríkissaksóknara. E kom fyrir dóminn, skýrði og staðfesti greinargerðirnar. Hún lýsti vanda A og fjölda viðtala sem hann hefur sótt hjá vitninu. Hún lýsti mörgum málum og áhrifum þeirra á líðan hans. Hún lýsti því að áfallastreituröskun, sem hún kvaðst hafa greint í fari hans, tengdist öðru en málinu sem hér um ræðir og skýrði hún þetta nánar. Hún kvað A hafa greint frá því í viðtölum að hann hefði hitt ákærða einu sinni og veitt honum munnmök gegn greiðslu með fíkniefnum.

Vitnið F lögreglufulltrúi lýsti upphafi rannsóknar málsins sem var er móðir A kom til lögreglu með farsíma A sem innihélt SMS skilaboð frá nafngreindum aðila sem komið hefur í ljós að var ákærði. Vitnisburður hans varpar ekki frekara ljósi á málavexti og verður ekki rakinn frekar.

Vitnið G lögreglufulltrúi kvaðst hvað ritað niður SMS skilaboð sem fundust í síma A á tímabilinu sem í ákæru greinir. Hann lýsti rannsókninni og skýrslutökum af A í framhaldinu. G kvaðst hafa kynnt ákærða kæruna er gerð var húsleit á heimili hans 8. júní 2011. Ákærða hafi verið greint frá því hver A væri og kæran væri vegna samskipta ákærða við hann. Ákærði hafi ekki kannast við hann. G kvað þá skýrslu hafa mistekist að hluta vegna þess að upptaka hafi brugðist. G kvað aldur A ekki hafa verið ræddan þarna, utan að ákærði hefði greint frá því að A hefði kynnt sig fyrir honum á netinu sem 17 til 18 ára gamlan pilt. G mundi ekki hvaða símar voru rannasakaðir undir rannsókn málsins, fyrir utan síma A. Send SMS skilaboð úr síma A hafi ekki verið vistuð og því hafi þau ekki fundist.

Vitnið H lögreglumaður var viðstaddur húsleit á vinnustað ákærða og eftir það var farið og leitað á heimili hans og hafi ákærði verið viðstaddur leitina. Hann mundi ekki hvernig kæruefnið var kynnt ákærða.

Undir dómsmeðferð málsins og að kröfu verjanda ákærða var I verkfræðingur dómkvaddur á grundvelli 2. mgr. 130. gr. laga nr. 88/2008, til að gefa rökstutt álit á tilteknum atriðum. I kom fyrir dóminn og gerði grein fyrir tilteknum álitaefnum er varða símanotkun og SMS skilaboð. Eins og á stendur er ekki ástæða til þess að reifa vitnisburð hans.

Vitnið J rannsóknarlögreglumaður lýsti rannsókn sinni á síma og tveimur tölvum ákærða. Hann skýrði að ekki hafi fundist skilaboð sem send voru úr síma A. Það sé skýring þess að þau liggi ekki fyrir heldur aðeins skilaboð sem ákærði sendi A.

Vitnið K, kvaðst hafa þekkt A í mars 2011 og hafa kynnst honum í gegnum systur hans. Hann hafi umgengist A á þessum tíma og hitt hann af og til. A hafi aldrei nefnt við sig að hann hafi selt sig karlmönnum. Vitnið kvaðst hafa komist að þessu síðar. Samskipti A og ákærða hafi aldrei borið á góma.

Niðurstaða ákæruliðar I, 1 og 2.

Ákærði neitar sök. Ákærði og A báru báðir um fund sinn 11. mars 2011. Frásögn hvors um sig fær að hluta stoð í SMS skilaboðum sem ákærði sendi A og ákærði hefur skýrt að hluta. Ekkert liggur fyrir af SMS skilaboðum sem A sendi ákærða á móti. Veður því ekki ráðið af smáskilaboðunum hvað þeim fór á milli um atburðinn sem í þessum ákærulið greinir, hafi það verið nokkuð. Hins vegar hafa báðir borið að nánast öll þeirra samskipti hafi verið af kynferðislegum toga eins og rakið var. Vitnisburður A um samskiptin við ákærða er trúverðugur um flest þótt hann hafi við skýrslutöku fyrir dómi 4. apríl 2011 borið á annan veg en hann gerði síðar. Þá hefur hann borið að hann muni sumt í samskiptum þeirra illa sökum fíkniefnaneyslu. Meðal þess er hluti þess sem gerðist á veitingastaðnum B á þeim tíma sem í ákæru greinir. Vísast um þetta til þess sem rakið var að framan. Framburður ákærða er einnig trúverðugur um flest og fær að hluta stoð í SMS skilaborðum eins og rakið var. Ákærði hefur frá upphafi borið á sama veg um flest í samskiptunum við A, m.a. um aldur hans, og neitað sök samkvæmt þessum ákærulið. Ákærði og A eru tveir til frásagnar um það sem gerðist á veitingastaðnum B á þeim tíma sem í ákæru greinir. Það er mat dómsins að vitnisburður A fái ekki þann stuðning sem þarf til að unnt sé að leggja hann til grundvallar niðurstöðunni gegn eindreginni neitun ákærða frá upphafi. Samkvæmt þessu er ósannað, gegn eindreginni neitun ákærða, að hann hafi framið háttsemina sem í þessum ákæruliðum greinir og ber að sýkna hann.

Ákæruliðir II og III.

Ákærði neitar sök. Hann kvað skilaboðin, sem liggja fyrir í endurriti meðal gagna málsins, vera þau sem hann sendi A. Hins vegar hafi ákærði fengið skilaboð frá A á móti. Hann kvaðst hafa gengið út frá því að skilaboðin væru samskipti tveggja einstaklinga þar sem hann fékk alltaf skilaboð á móti, ella hefði hann ekki sent skilaboðin eins og þau sem hér um ræðir. Þá kvaðst ákærði hafa talið skilaboðin í lagi þar sem A svaraði og ákærði taldi hann 17 ára gamlan eins og rakið var að framan er málavextir í ákærulið I voru raktir.

Vitnið A kvað sig ráma í SMS skilaboð frá ákærða. Þau hafi verið í samræmi við SMS skilaboð sem hann sendi ákærða. Skilaboðin hafi verið gróf og af kynferðislegum toga. Hann kvaðst ekki hafa kippt sér upp við þau. Skilaboðin markist af því að hann hafi á þessum tíma selt líkama sinn og SMS skilaboðin taki mið af því.

Niðurstaða ákæruliða II og III.

Ákærði neitar sök og kvaðst telja samskiptin við A sem hér er lýst samskipti tveggja einstaklinga sem séu ekki saknæm. Ákærði hefur frá upphafi borið að hann hafi talið A 17 eða 18 ára gamlan á þessum tíma. Kom þetta fram hjá ákærða við upphaf lögregluafskipta af honum er gerð var húsleit á heimili hans 8. júní 2011. Vísast um þetta til vitnisburðar G lögreglufulltrúa sem vann að húsleitinni en vitnisburður hans var rakinn að framan. A mundi ekki hvenær hann greindi ákærða frá aldri sínum en önnur gögn eru ekki fyrir hendi um þetta. Eins og rakið var að framan liggja frammi gögn af netinu frá þessum tíma þar sem A kynnir sig sem 18 ára gamlan einstakling. Þá bar A fyrir dóminum að hann hefði ekki kippt sér upp við samskiptin sem mörkuðust af því að hann seldi líkama sinn á þessum tíma.

Að öllu ofanrituðu virtu er það mat dómsins að ósannað sé, gegn eindreginni neitun ákærða, að hann hafi vitað að A hafi verið 14 og 15 ára gamall er samskiptin sem í þessum liðum ákæru greinir áttu sér stað. Framburður ákærða um aldur A er lagður til grundvallar og fær hann stoð í mörgu sem rakið var, svo sem í gögnum af netinu þar sem A segist vera 18 ára gamall. Að þessu virtu og öðru því sem nú hefur verið rakið, m.a. af því að A segist ekki hafa kippt sér upp við smáskilaboðin og að ekki er unnt að meta samskiptin í heild þar sem sendingar A til ákærða liggja ekki fyrir, er það mat dómsins að ekki sé unnt að meta smáskilaboðin svo að þau hafi verið refsiverð eins og á stóð og lýst er í ákæru. Ber samkvæmt þessu að sýkna ákærða af þessum ákæruliðum.   

Eftir þessum úrslitum ber að vísa bótakröfu C, f.h. A, frá dómi.

Allur sakarkostnaður greiðist úr ríkissjóði þ.m. 288.650 króna réttargæsluþóknun Gunnhildar Pétursdóttur héraðsdómslögmanns, skipaðs réttargæslumanns A, 627.500 króna málsvarnarlaun Gríms Sigurðarsonar héraðsdómslögmanns, vegna vinnu lögmannsins undir rannsókn málsins, og 753.000 króna málsvarnarlaun Oddgeirs Einarssonar hæstaréttarlögmanns. Tekið hefur verið tillit til virðisaukaskatts við ákvörðun þóknunar lögmanna.

Stefanía Guðrún Sæmundsdóttir, settur saksóknari, flutti málið fyrir ákæruvaldið.

Dóminn kveða upp héraðsdómararnir Guðjón St. Marteinsson, sem dómsformaður, Ragnheiður Snorradóttir og Þórður S. Gunnarsson.

Dómsorð:

Ákærði, X, er sýknaður af kröfum ákæruvaldsins.

Bótakröfu C, f.h. A, er vísað frá dómi.

Allur sakarkostnaður greiðist úr ríkissjóði, þ.m.t 288.650 króna réttargæsluþóknun Gunnhildar Pétursdóttur héraðsdómslögmanns, skipaðs réttargæslumanns A, 627.500 króna málsvarnarlaun Gríms Sigurðarsonar héraðsdómslögmanns, vegna vinnu lögmannsins undir rannsókn málsins, og 753.000 króna málsvarnarlaun Oddgeirs Einarssonar hæstaréttarlögmanns. Tekið hefur verið tillit til virðisaukaskatts við ákvörðun þóknunar lögmanna.