Föstudaginn 9. ágúst 2013.
Nr. 530/2013.	Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu (Jón H.B. Snorrason saksóknari) gegn X (Vilhjálmur Hans Vilhjálmsson hrl.)

Kærumál. Gæsluvarðhald. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008.

Úrskurður héraðsdóms um að X skyldi gert að sæta gæsluvarðhaldi, á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, var staðfestur.

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Ingibjörg Benediktsdóttir og Ólafur Börkur Þorvaldsson og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari. 

Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 7. ágúst 2013 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum degi síðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 7. ágúst 2013, þar sem varnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 4. september 2013 klukkan 16. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi en til vara að gæsluvarðhaldi verði markaður skemmri tími.

Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar.

Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.

Dómsorð:

Hinn kærði úrskurður er staðfestur.

Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness miðvikudaginn 7. ágúst 2013.

                Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefur í dag krafist þess að Héraðsdómur Reykjaness úrskurði að X, kt. [...], sæti gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 4. september 2013, kl. 16.00, á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008.

                Í greinargerð lögreglustjóra segir að kærði hafi verið handtekinn vegna málsins þann 12. júlí sl. og úrskurðaður í gæsluvarðhald á grundvelli a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála til 26. júlí sl. (R-453/2013). Hinn 25. júlí sl. hafi hann verið úrskurðaður í áframhaldandi gæsluvarðhald til dagsins í dag (R-482/2013). Báðir úrskurðir hafi verið staðfestir með dómum Hæstaréttar (mál nr. 453 og 507/2013).

Kærði sé nú að mati lögreglustjóra undir sterkum grun um að hafa í félagi við meðkærðu framið eftirfarandi ofbeldis- og frelsissviptingarbrot þann 1. júlí sl. gegn A og B:

(Mál lögreglu nr. 007-2013-34747).

Meintur brotaþoli í málinu, A, hafi lýst atvikum þannig að hann hafi verið að skemmta sér helgina 28.-30. júní ásamt kærða. Að kvöldi sunnudagsins hafi hann svo tjáð kærða, er þeir voru staddir í gleðskap að [...] í [...], að B hefði átt í kynferðislegu sambandi með [...] kærða. Við þær fréttir hafi kærði reiðst mikið og ráðist að A með því að slá hann hnefahögg í andlitið. Því næst hafi hann verið neyddur upp í bifreið og ekið með hann að [...] í [...], þar sem kærði hafi aftur tekið á móti honum með hnefahöggum og neytt hann upp í aðra bifreið sem hafi ekið með hann til baka að [...]. Á meðan akstrinum stóð hafi kærði stungið hann nokkrum sinnum með eggvopni. Í íbúðinni að [...] hafi ofbeldið stigmagnast og það hafi verið kærði og meðkærði Y sem hafi haft sig mest í frammi. Hann hafi lýst því að hafa verið  kýldur í andlitið nokkrum sinnum, laminn í hnéskeljar og handabök, líklega með hafnaboltakylfu. Þá hafi hann verið laminn með minni kylfu í andlitið og líklega kinnbeinsbrotnað við það. Þá hafi þeir notað skæri og heimatilbúinn hníf eða rakvélablað til að stinga hann í höfuðið og klippa í eyrun á honum. Þá hafi hann sagt að meðkærði Y hafi stungið sig 3-4 sinnum með notaðri sprautunál, á meðan kærði hafi haldið honum niðri. Loks hafi kærði skipað honum að fara í sturtu til að þrífa af sér blóð og í kjölfarið hafi hann farið með hópnum að [...] í [...]. Það hafi svo verið á mánudagsmorguninn sem hann hafi yfirgefið vettvang og leitað skjóls hjá vini sínum uns lögregla hafði samband við hann.

Brotaþolinn B hafi skýrt frá því að hafa séð A er komið hafi verið með B í íbúðina að [...] og hann hafi lýst því að A hafi augljóslega orðið fyrir barsmíðum og að hann hafi verið skelkaður að sjá.

Í skýrslutökum yfir meðkærðu hafi komið fram að kærði og Y hafi verið gerendur í öllu ofbeldinu og að kærði hafi kýlt A 6-7 högg í andlitið og stungið hann nokkrum sinnum með skrúfjárni.

Vitni hafi einnig lýst ofbeldinu að [...] og að kærði hafi verið þar í aðalhlutverki. Þau hafi sagt að kærði hafi misst stjórn á sér er A hafi tjáð honum frá sambandi B og [...] kærða og hafi hann í beinu kjölfari ráðist að A með höggum.

Samkvæmt læknisvottorði hafi A hlotið m.a. brot á augntóftargólfi og á kinnbeini.

(Mál lögreglu nr. 007-2013-34385)

Meintur brotaþoli, B, hafi lýst atvikum með þeim hætti að hann hafi verið sofandi heima hjá sér að [...] þegar dyrabjöllunni hafi verið hringt og honum tjáð í gegnum dyrasímann að þetta væri „C“ vinur hans. Er hann hafi opnað hurðina hafi ruðst inn í íbúðina meðkærðu Y, Z, Þ og Æ. Hafi þeir lamið hann með kylfum og gert honum ljóst að fara ætti með hann eitthvert. Þá hafi Y þrýst hníf upp að síðu hans og tjáð honum að hann yrði stunginn myndi hann reyna að flýja.

Í kjölfarið hafi verið farið með hann að [...] þar sem kærði hafi beðið eftir honum við bifreiðastæði. Brotaþoli hafi sagt að þá hafi hann áttað sig á ástæðu þess að hann hafi verið sóttur, þ.e. að hann hafði stundað kynlíf með [...] kærða. Kærði hefði slegið hann um leið og hann steig út úr bifreiðinni og síðan hafi verið farið með hann í íbúðina þar sem hann hafi hitt fyrir A. Kærði hafi síðan ákveðið að fara með hann að [...] í [...].

Er þangað hafi verið komið hafi ofbeldið hafist að nýju og fljótlega færst í aukana. Hafi þeir lamið hann með kylfum og bundið hann að fyrirskipan kærða þannig að hann hafi legið á maganum með hendur fyrir aftan bak og héldu þeir þannig áfram að lemja á honum. Hafi kærði og Y síðan afklætt hann, sprautað rakspíra á bringuna og kveikt í. Þeir hafi síðan gert það sama við kynfæri hans. Hafi hann við það hreyft sig í þeim tilgangi að slökkva logann en þá hafi þeir tveir látið höggin dynja á honum. Kærði hafi síðan á milli högga spurt hann um [...] sína. Kærði hafi síðan lamið hann með kylfu í andlitið þannig að efri vör hans hafi rifnað og framtönn brotnað. Hafi kærði síðan þvingað hann til að gleypa heila lúka af óþekktum pillum og skipað meðkærða Þ að sprauta hann í rassinn með óþekktu lyfi, sem hann hafi gert. Hafi þeir því næst farið að lemja hann með beltum í bakið en kærði hafi svo loks farið með hann inn á baðherbergi til að þrífa af honum blóð, en haldið barsmíðunum jafnframt áfram.

Í kjölfarið hafi hann svo verið færður að nýju í bifreið og meðkærðu Y og Þ hafi ekið með hann að [...] á [...] þar sem misþyrmingunum hafi verið áfram haldið. Hafi þeir loks bundið hann við burðarbita í kjallara hússins, en hann hafi svo loks verið leystur af húsráðanda og þá getað haft samband við föður sinn sem hafi komið að sækja hann.

Í skýrslutökum af meðkærðu hafi komið fram að kærði hafi verið staddur í íbúðinni að [...] og tekið þátt í árásinni.

Samkvæmt læknisvottorði hafi B hlotið brotna framtönn, marga yfirborðsáverka á höfði, öxl og upphandlegg og opið sár á vör og munnholi auk margra rispa og sára.

Þá bendi gögn sem lögregla hefur aflað um símtæki kærða að hann hafi verið staddur bæði að [...] og á umræddum tíma.

Rannsókn málsins sé á lokastigi og muni lögreglustjóri senda það embætti Ríkissaksóknara til afgreiðslu eigi síðar en þriðjudaginn 13. ágúst nk.

Eins og lýst sé hér að framan og gögn málsins beri með sér sé kærði nú undir sterkum grun um að hafa í félagi við meðkærðu framið tvær stórhættulegar líkamsárásir og frelsissviptingu, en rannsókn hafi leitt í ljós að bæði brotin megi rekja til þess að annar brotaþola eigi að hafa átt í kynferðislegu sambandi við [...] kærða og virðist því sem um hefndarverk af hálfu hans hafi verið um að ræða. Komi það heim og saman við lýsingar brotaþola um að kærði hafi haft sig mest í frammi við að beita og skipa fyrir um beitingu ofbeldis.

Þau brot sem kærði sé grunaður um varði við 2. mgr. 218. gr. og 1. mgr. 226. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, en við árásina hafi verið notast við kylfur, hnífa, skrúfjárn, notaðar sprautunálar og tangir auk þess sem kveikt hafi verið í líkama brotaþola með því að notast við rakspíra. Umræddum tækjum hafi verið beitt með hættulegri aðferð en kylfuhögg hafi beinst m.a. að höfði og hefði árásin því hæglega getað haft alvarlegt líkamstjón í för með sér. Þá sé enn hætta á að brotaþoli hafi smitast af alvarlegum smitsjúkdómum er hann hafi verið stunginn með notuðum sprautunálum. Kærði sé því undir grun um að hafa framið brot sem varði allt að 16 ára fangelsi og telur lögregla að mikil hætta stafi af kærða og áframhaldandi gæsluvarðhald því nauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna, enda eðli brotanna þess háttar að það kunni að særa réttarvitund almennings fái hann að vera frjáls ferða sinna.

Með vísan til framangreinds og framlagðra gagna teljist skilyrði 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamálamála uppfyllt og sé því ítrekuð sú krafa að kærða verði með úrskurði gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi til miðvikudagsins 4. september nk. kl. 16:00

Kærði hefur sætt gæsluvarðhaldi frá 13. júlí sl. á grundvelli rannsóknarhagsmuna, sbr. dómur Hæstaréttar í máli nr. 453 og máli nr. 507/2013. Rannsókn málsins er á lokastigi og er kærði undir sterkum grun um alvarleg brot sem geta varðað allt að 16 ára fangelsi. Eru þau þess eðlis að telja verður nauðsynlegt að hann sæti áfram gæsluvarðhaldi á grundvelli almannahagsmuna, sbr. 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Er því fallist á kröfu lögreglustjóra, eins og nánar greinir í úrskurðarorði.

Ú r s k u r ð a r o r ð:

Kærði, X, sæti gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 4. september 2013, kl. 16.00.