Mánudaginn 24. janúar 2005.
Nr. 32/2005.	Lögreglustjórinn í Reykjavík (Egill Stephensen saksóknari) gegn X (Jón Egilsson hdl.)

 

Kærumál. Gæsluvarðhald. 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991.

Úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála var staðfestur.

 

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Árni Kolbeinsson, Ingibjörg Benediktsdóttir og Jón Steinar Gunnlaugsson.

Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 20. janúar 2005. Kærumálsgögn bárust réttinum degi síðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 20. janúar 2005, þar sem varnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 3. mars 2005 kl. 16. Kæruheimild er í 1. mgr. 142. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldi verði markaður skemmri tími.

Sóknaraðili krefst þess að úrskurður héraðsdóms verði staðfestur.

Með dómi Hæstaréttar 13. desember 2004 í máli nr. 489/2004 var vararnaraðila gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til fimmtudagsins 20. janúar 2005 kl. 16. Var fallist á með sóknaraðila að sterkur grunur væri fram kominn um að varnaraðili hefði framið brot, sem að lögum gæti varðað allt að 12 ára fangelsi, sbr. 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 með áorðnum breytingum. Rannsóknargögn, sem síðar hafa verið lögð fram í málinu, breyta ekki þessu mati Hæstaréttar. Að þessu athuguðu og að öðru leyti með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.

Dómsorð:

Hinn kærði úrskurður er staðfestur.

 

 

Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 20. janúar 2005.

             Lögreglustjórinn í Reykjavík hefur krafist þess að X verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi, allt til fimmtudagsins 3. mars 2005 kl. 16.00.

Í greinargerð lögreglustjórans í Reykjavík segir að ávana- og fíkniefnadeild lögreglustjórans í Reykjavík rannsaki meint brot gegn almennum hegningarlögum er varði stórfelldan innflutning fíkniefna til landsins.  Rannsókn málsins hafi staðið yfir um alllangt skeið og hafi fjöldi manna gefið skýrslur með réttarstöðu sakbornings.  Málið sé umfangsmikið og taki til fleiri en einna fíkniefnasendinga, sem lögregla hafi lagt hald á, og sé aðild hinna grunuðu í nokkrum tilvikum einskorðuð við einstaka sendingar.  Kærði sé grunaður um að hafa staðið fyrir innflutningi á 7.694,98 g af amfetamíni, en efnið hafi verið falið í vörusendingu, sem lögreglan hafi lagt hald á þann 21. júlí sl.  Þáttur kærða sé talinn verulegur þar sem hann sé grunaður um að hafa staðið að skipulagningu, fjármögnun og kaupum á fíkniefnunum. Nánar um rannsóknina sé vísað til greinargerðar Jens Hilmarssonar rannsóknarlögreglumanns, dags. 28. október sl.

Kærði hafi verið handtekinn þann 27. október sl. og honum verið gert að sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli rannsóknarhagsmuna til 11. nóvember sl., sbr. úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur í máli nr. R-527/2004.  Hæstiréttur hafi staðfest úrskurð héraðsdóms þann 1. nóvember sl., sbr. mál réttarins nr. 432/2004.  Þann 11. nóvember sl. hafi gæsluvarðhald kærða verið framlengt á grundvelli rannsóknarhagsmuna til 25. nóvember sl.  Hæstiréttur hafi staðfest úrskurð héraðsdóms þann 15. nóvember sl. um framlengingu gæsluvarðhaldsins en hafi lagt fyrir héraðsdómara að taka til efnismeð­ferðar kröfu kærða um úrskurð um tilhögun gæsluvarðhaldsins, sbr. mál réttarins nr. 447/2004.  Þann 17. nóvember sl. hafi verið í héraðsdómi kveðinn upp úrskurður um tilhögun gæsluvarðahaldsins, sbr. mál héraðsdóms nr. R-554/2004, sem Hæstiréttur hafi staðfest þann 22. s.m., sbr. mál réttarins nr. 461/2004.  Þann 25. nóvember sl. hafi gæsluvarðhald kærða verið framlengt á grundvelli rannsóknarhagsmuna til 9. desember sl. auk þess sem tilhögun á gæsluvarðhaldi hafi verið staðfest, sbr. mál héraðsdóms nr. R-562/2004.  Hæstiréttur hafi staðfest úrskurð héraðsdóms þann 29. nóvember sl., sbr. mál réttarins nr. 470/2004.  Þann 9. desember sl. hafi gæsluvarð­hald kærða verið framlengt á grundvelli almannahagsmuna til dagsins í dag, sbr. mál héraðsdóms nr. R-580/2004.  Hæstiréttur hafi staðfest úrskurð héraðsdóms þann 13. desember sl., sbr. mál réttarins nr. 489/2004.

[...]

Á grundvelli þess sem fram hafi komið við rannsókn málsins þykir kærði vera undir sterkum rökstuddum grun um að hafa framið brot sem geti varðað fangelsi allt að 12 árum, sbr. 173. gr. a. almennra hegningarlaga.  Brot kærða þyki mjög alvarlegt en það lýtur að innflutningi á miklu magni af amfetamíni og sé meintur þáttur kærða að brotastarfseminni talinn vera stór.  Kærði sé talinn hafa staðið á bak við innflutning fíkniefnanna með fjármögnun, samskiptum við [...] og [...], auk beinnar þátttöku í kaupum efnanna [...].  Kærði sé jafnframt talinn hafa átt að móttaka efnin hér á landi og koma þeim í dreifingu og sölu í ágóðaskyni til ótilgreinds fjölda fólks.

Hagsmunir almennings krefjist þess að kærði gangi ekki laus heldur sæti áfram gæsluvarðhaldi þar til dómur gangi í máli hans.  Þykir staða kærða sambærileg stöðu annarra sakborninga í sömu rannsókn sem einnig sæti gæsluvarðhaldi á grundvelli almanna­­hagsmuna, sbr. mál Hæstaréttar nr.: 269/2004, 158/2001, 417/2000, 471/1999, 452/1999, 352/1997, 294/1997, 284/1997 og 283/1997, þar sem sakborn­ingum hafi verið gert að sæta gæsluvarðhaldi uns dómur sé uppkveðinn þegar legið hafi fyrir sterkur rökstuddur grunur um að þeir hafi með beinum hætti staðið að innflutningi á miklu magni fíkniefna í ágóðaskyni.  Sé ekki ástæða til að ætla að refsimat og réttarvitund almennings í slíkum málum hafi breyst svo mikið frá því téðir dómar voru uppkveðnir að skilyrðum 2. mgr. 103. gr. laga um meðferð opinberra mála nr. 19,1991 sé ekki fullnægt í því máli sem hér um ræði.  Verði þannig að telja áframhaldandi gæsluvarðhald nauðsynlegt vegna almannahagsmuna.

             Sakarefnið sé talið varða við 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19,1940, sbr. 1. gr. laga nr. 64,1974 og 1. gr. laga nr. 32,2001.  Um heimild til gæsluvarðhalds sé vísað til 2. mgr. 103. gr. laga um meðferð opinberra mála nr. 19,1991.

 

             Kærði var handtekinn þann 27. október sl. og hefur sætt gæsluvarðhaldi síðan.  Á gæsluvarðhaldstímabilinu hefur kærði neitað allri aðild að málinu og talið framkomnar upplýsingar frá öðrum sakborningum rangar og ósannaðar.  Þá hafi annar sakborningur í málinu breytt framburði sínum varðandi aðild kærða.

             Þegar litið er til rannsóknargagna málsins er fallist á að fram sé kominn sterkur grunur um að kærði hafi framið brot, sem að lögum geta varðað fangelsi allt að 12 árum, sbr. 173. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19,1940, með áorðnum breytingum.  Brotin eru þess eðlis að telja verður gæsluvarðhald nauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna.  Er því fullnægt skilyrðum 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19,1991 til gæsluvarðhalds yfir kærða og ekki ástæða til að marka því skemmri tíma en krafist er.   Er því fallist á framkomna kröfu um áfram­haldandi gæsluvarðhald eins og nánar greinir í úrskurðarorði.

Hervör Þorvaldsdóttir héraðsdómari kvað upp úrskurðinn.

 

Úrskurðarorð:

             Kærði, X, sæti áfram gæsluvarðhaldi meðan máli hans er eigi lokið, þó eigi lengur en til fimmtudagsins 3. mars nk. kl. 16.00.