Mánudaginn 29. júlí 2013.
Nr. 513/2013.	Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu (Jón H.B. Snorrason saksóknari) gegn X (Björgvin Jónsson hrl.)

Kærumál. Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008.

Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi áfram sæta gæsluvarðhaldi á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og einangrun meðan á gæsluvarðhaldinu stæði.

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Viðar Már Matthíasson, Greta Baldursdóttir og Helgi I. Jónsson.

Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 26. júlí 2013 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum sama dag. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjaness 26. júlí 2013, þar sem varnaraðila var gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi til miðvikudagsins 7. ágúst 2013, klukkan 16, og einangrun meðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi, en til vara að gæsluvarðhaldi verði markaður skemmri tími.

Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar.

Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur. 

Dómsorð:

Hinn kærði úrskurður er staðfestur.

Úrskurður Héraðsdóms Reykjaness föstudaginn 26. júlí 2013.

Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefur í dag krafist þess að Þess er krafist að Héraðsdómur Reykjaness úrskurði, að X kt. [...], verði gert að sæta áfram gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 7. ágúst 2013, kl. 16.00 og einangrun meðan á gæsluvarðhaldinu stendur. 

Í greinargerð með kröfunni segir að lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu  hafi til rannsóknar tvö mjög gróf ofbeldisbrot þar sem hópur manna liggi undir grun um að hafa ráðist gróflega á tvo menn. Sé kærði X undir rökstuddum grun um aðild að málunum, en hann hafi verið handtekinn í 21. júlí sl. í þágu rannsóknar málsins og úrskurðaður í gæsluvarðhald til dagsins í dag, sbr. dóm Hæstaréttar Íslands nr. 497/2013.

Í fyrsta lagi sé um að ræða stórfellda líkamsárás og frelsissviptingu þar sem ruðst hafi verið inn á heimili A að [...] í [...], aðfaranótt mánudagsins 1. júlí sl., hann sviptur frelsi sínu og honum misþyrmt með höggum og spörkum, þá fluttur nauðugur á annan stað, þar sem honum hafi verið byrlað lyf, hann afklæddur, klipinn með töngum, barinn með svipum og eldur lagður kynfærum hans.

Þá hafi lögregla einnig til rannsóknar ætlaða frelsissviptingu, ólögmæta nauðung eftir atvikum og líkamsmeiðingar gegn B að [...], en kærði, X, sé undir rökstuddum grun um aðild að málinu á tímabilinu 29. júní til 1. júlí sl. Þar sé kærði grunaður um  að hafa með grófu ofbeldi ásamt meðkærðu Y, Z og  fleiri aðilum, gengið í skrokk á B í byrjun júlí sl.  Lögregla hafi fengið upplýsingar frá föður brotaþola þann 3. júlí sl. um að honum hafði verið haldið nauðugum, að [...] þar sem gengið var í skrokk á honum af fjórum mönnum með kylfum, skærum og dúkahníf. Þegar lögregla hafi komið á vettvang  hafi þar verið fyrir B og mátti sjá áverka á B í andliti, hann hafi verið bólginn í framan, með skurð hægra megin við kinnbein, bólgin við hægra auga og kjálka og greinileg blæðing inn í hægra auga. Einnig hafi hann verið með fjölda skurða á  vinstri handlegg.

Þá segir í greinargerðinni að kærði hafi neitað í fyrstu yfirheyrslu hjá lögreglu alfarið sök.  Í skýrslutöku í gær hafi kærði kannast við að hafa, ásamt Z, Þ og Æ, farið að heimili A að [...].  Hann kvaðst hafa hringt á dyrasíma og kynnt sig sem C og hafi A þá opnað hurðina.  Hann hafi viðurkennt að hafa tekið þátt í að svipta A frelsi sínu og neytt hann til að fara inn í [...] bifreið, sem Þ hafi verið á, og þeir ekið með hann að [...],  Hann kvaðst ekki kannast við að neitt ofbeldi hafi átt sér stað gagnvart A, hvorki í íbúð A, eða í bifreiðinni á leiðinni í [...].  Hann kvaðst hafa yfirgefið vettvanginn um leið og þeir komu að [...] og hann því hvorki tekið þátt í árásinni á A né B.

Í greinargerðinni segir að í málinu liggi fyrir framburður þriggja aðila um að kærði hafi verið á vettvangi er umræddar árásir áttu sér stað gagnvart B og A í [...].  Þá hafi komið fram hjá einu vitni að X hafi tekið þátt í að misþyrma B í umrætt sinn, sjá nánar meðfylgjandi skýrslu, dags. 17. júlí sl. og í skýrslu eins sakbornings, dags. 21. júlí sl., en þar komi fram að kærði X hafi tekið þátt í barsmíðunum á B að [...], m.a. með því að stinga B með dúkahníf í bak, axlir og síðu.

Kærði X sé nú undir rökstuddum grun ásamt meðkærðu um að hafa tekið þátt í að svipta A frelsi sínu og þá sé hann einnig undir rökstuddum grun um stórfellda líkamsárás gagnvart B.

Af gögnum málsins megi ljóst vera að kærði sé undir rökstuddum grun um aðild að ofangreindum málum, þar sem þung fangelsisrefsing liggi við brotunum eða allt að 16 ára fangelsi og eftir atvikum ævilangt fangelsi.  Rannsókn málsins sé hvergi nærri lokin, taka þurfi frekari skýrslur af meðkærðu, af vitnum og brotaþolum, enda mikið ósamræmi í framburðum málsaðila. Þá þurfi að taka frekari skýrslur af kærða. Lögregla vinni hörðum höndum að tæknirannsókn málsins. Þá sé verið að afla símaupplýsinga, m.t.t. staðsetningar brotaþola og sakborninga. Þá liggi fyrir að einn sakborninga hafi farið af landi brott 13. júlí sl. og hafi verið gefin út handtökuskipun dómara honum til höfuðs og hann eftirlýstur á Schengen-svæðinu. Þyki því brýnt með hliðsjón af gögnum málsins, sem verði að teljast umfangsmikið, en alls sjö aðilar hafi sætt gæsluvarðhaldi í þágu rannsóknar þess og rökstuddum grunsemdum lögreglu, að vernda rannsóknarhagsmuni á þessu stigi málsins með því að varna því að kærði gangi laus en veruleg hætta sé talin á að hann torveldi rannsókn málanna með því að hafa áhrif, eftir atvikum á aðra meðkærðu, vitni eða brotaþola ef hann fái að fara frjáls ferða sinna. Í málinu liggi fyrir mat Hæstaréttar Íslands um að lagaskilyrðum rannsóknargæslu sé fullnægt í tilviki kærða sbr. dóm réttarins nr. 497/2013.

Með vísan til framangreinds, framlagðra gagna og  a. liðar 1. mgr. 95. gr. og til að sæta einangrun samkvæmt b. lið 1. mgr. 99. gr. sömu laga 88, 2008 um meðferð sakamála, sé þess krafist að krafan nái fram að ganga eins og hún er sett fram.

Kærði mótmælti kröfunni en til vara að henni verði markaður skemmri tími. Kvaðst ákærði vera búinn að skýra á skilmerkilegan hátt frá sinni aðkomu og rannsókn málsins væri langt á veg komin. Því væri ekki skilyrði til áframhaldandi gæsluvarðhalds.

Eins og rakið er að framan er kærði grunaður um aðild að alvarlegum líkamsárásum, frelsissviptingu og ólögmætri nauðung. Með vísan til þessa og nánari lýsinga á málsatvikum í greinargerð lögreglustjóra og gögnum málsins, þykir hafa verið sýnt fram á það að kærði sé undir rökstuddum grun um að hafa framið afbrot sem fangelsisrefsing liggur við. Rannsókn málanna er umfangsmikil og að sögn lögreglustjóra á frumstigi í sumum tilvikum. Gangi kærði laus má ætla að hann muni torvelda rannsókn málsins með því að skjóta undan munum eða hafa áhrif á meðkærðu eða vitni. Samkvæmt þessu telst fullnægt skilyrðum a-liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála til þess að kærða verði gert að sæta gæsluvarðhaldi og er krafa lögreglustjóra því tekin til greina eins og hún er sett fram og nánar greinir í úrskurðarorði. Jafnframt er með sömu rökum fallist á að rannsóknarhagsmunir standi til þess að kærði sæti einangrun á meðan á gæsluvarðhaldsvist hans stendur, sbr. b- lið 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála.

Ástríður Grímsdóttir héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.

Úrskurðarorð:

Kærði, X, skal sæta gæsluvarðhaldi allt til miðvikudagsins 7. ágúst 2013, kl. 16.00. 

Kærði sæti einangrun meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.