Fimmtudaginn 19. janúar 2006.
Nr. 27/2006.	A (Árni Pálsson hrl.) gegn B (Páll Arnór Pálsson hrl.)

 

Kærumál. Faðerni. Börn. Mannerfðafræðileg rannsókn.

Skilyrði voru talin uppfyllt til að A yrði á grundvelli 15. gr. barnalaga nr. 76/2003 gert að gangast undir mannerfðafræðilega rannsókn til að ákvarða hvort hann væri faðir B.

 

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Gunnlaugur Claessen, Guðrún Erlendsdóttir og Jón Steinar Gunnlaugsson.

Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 28. desember 2005, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 11. janúar 2006. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 19. desember 2005 þar sem fallist var á kröfu varnaraðila um að sóknaraðili skyldi gangast undir mannerfðafræðilega rannsókn til að kanna hvort hann geti verið faðir varnaraðila. Kæruheimild er í 1. mgr. 15. gr. barnalaga nr. 76/2003. Sóknaraðili krefst þess að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi og að framangreindri kröfu varnaraðila verði hafnað. Þá krefst hann málskostnaðar í héraði og kærumálskostnaðar.

Varnaraðili krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar og kærumálskostnaðar.

Fyrir Hæstarétt hefur verið lagt vottorð C, móður varnaraðila, 5. janúar 2006, þar sem hún lýsir því að hún hafi alla tíð haldið fram að varnaraðili væri sonur sóknaraðila. Hafi hún átt í ástarsambandi við hann frá hausti 1974 og fram til janúar 1975, en varnaraðili er fæddur [...] 1975. Telur hún engan annan koma „til greina sem líklegur faðir barnsins.“

Við lýsingu málavaxta í hinum kærða úrskurði er missagt, að niðurstaða blóðflokkarannsóknar árið 1976 hafi staðfest að D, þáverandi eiginmaður C, væri faðir hans. Hið rétta er að niðurstaðan útilokaði ekki að svo gæti verið.

Með vísan til forsendna hins kærða úrskurðar verður hann staðfestur.

Rétt er að kærumálskostnaður falli niður.

Dómsorð:

Hinn kærði úrskurður er staðfestur.

Kærumálskostnaður fellur niður.

 

 

Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 19. desember 2005.

I

         Mál þetta, sem tekið var til úrskurðar fimmtudaginn 15. desember sl. um kröfu stefnanda um, að úrskurðað verði að stefnda verði gert að gangast undir DNA rannsókn, er höfðað fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur af B, [kt. og heimilisfang], með stefnu birtri 14. apríl 2005 á hendur A, [kt. og heimilisfang].

         Dómkröfur stefnanda eru þær, að viðurkennt verði með dómi, að stefndi sé faðir stefnanda, B, f. [...] 1975.  Þá er krafizt málskostnaðar að mati dómsins, eins og málið sé ekki gjafsóknarmál, að teknu tilliti til virðisaukaskatts

         Dómkröfur stefnda eru þær, að stefndi verði sýknaður af kröfum stefnanda og dæmdur málskosnaður úr hendi hans að mati dómsins.        

II

Málavextir

         Málavextir eru þeir, að móðir stefnanda, C, [kt.], gekk í hjónaband í [...] 1969 með D.  Þau skildu [...]l 1977.  Stefnandi kveður móður sína hafa kynnzt stefnda, A, árið 1971 og hafi þau tekið upp samband árið 1974.  Þau hafi verið saman á getnaðartíma stefnanda, sem er fæddur [...] 1975.  Lýsti móðir stefnanda A föður stefnanda í skírnarskýrslu stefnanda.  Stefnandi var hins vegar feðraður á grundvelli 1. gr. l. nr. 57/1921 og eiginmaður stefnanda skráður faðir hans.  Móðir stefnanda, eiginmaður hennar, stefndi A og stefnandi undirgengust síðan blóðrannsókn vorið 1976.  Útilokaði sú niðurstaða stefnda sem föður stefnanda, en staðfesti hins vegar, að D væri faðir hans. 

         Stefnandi kveður móður sína, þrátt fyrir framangreinda niðurstöðu blóðsýnis, ávallt hafa haldið því fram, að stefndi væri faðir stefnanda, enda hafi hún ekki verið með öðrum en stefnda á hugsanlegum getnaðartíma stefnanda.

         Sumarið 2004 gengust stefnandi og skráður faðir hans, D, undir DNA rannsókn.  Lágu niðurstöður fyrir í lok september 2004, þar sem D er útilokaður frá því að geta verið faðir stefnanda.  Með dómi Héraðsdóms Reykjavíkur, uppkveðnum 4. apríl 2005, í máli sem stefnandi höfðaði gegn skráðum föður sínum, er dæmt, að D sé ekki faðir stefnanda, B.

III

Málsástæður stefnanda

         Stefnandi hefur gert þá kröfu í þessum þætti málsins, að stefnda í máli þessu verði gert að sæta DNA rannsókn með vísan til 15. gr. barnalaga, svo unnt verði að ganga úr skugga um, hvort hann sé faðir stefnanda, en stefnandi dregur í efa niðurstöðu blóðrannsóknar frá árinu 1976, sem útilokaði stefnda sem föður.  Vísar stefnandi til þess, að DNA rannsókn á honum, móður hans og D hafi leitt í ljós, að niðurstöður þeirrar rannsóknar voru rangar, hvað varðar D.  Þá vísar stefnandi til þess, að móðir hans hafi ávallt haldið því fram, að stefndi sé faðir stefnanda, og að hún hafi ekki haft samband við aðra menn á getnaðartíma stefnanda.

Málsástæður stefnda

Stefndi hafnar kröfu stefnanda um DNA rannsókn og krefst málskostnaðar fyrir þennan þátt málsins sérstaklega.  Hann neitar því að hafa átt samfarir við móður stefnanda á getnaðartíma hans og vísar til þess, að hann hafi þegar verið útilokaður frá faðerninu með blóðflokkagreiningu á árinu 1976.

IV

Forsendur og niðurstaða

Fyrir liggur, að blóðflokkagreining sú, sem faðerni D var byggt á, var röng.  Er því ekki loku fyrir það skotið, að niðurstaða þeirrar rannsóknar, hvað stefnda varðar, kunni jafnframt að vera röng.  Þykir  því rétt að verða við kröfu stefnanda og gera stefnda að sæta DNA rannsókn, svo ganga megi úr skugga um, hvort hann geti verið faðir stefnanda, en samkvæmt gögnum málsins liggur ekki fyrir að öðrum mönnum sé til að dreifa, sem hafi haft samfarir við móður stefnanda á getnaðartíma hans.

         Ákvörðun málskostnaðar bíður efnisdóms.

         Sigríður Ólafsdóttir héraðsdómari kvað upp úrskurðinn.

Ú R S K U R Ð A R O R Ð

Stefndi, A skal gangast undir DNA rannsókn.

        Ákvörðun málskostnaðar bíður efnisdóms.