Fimmtudaginn 13. nóvember 2008.
Nr. 336/2008.	Ákæruvaldið (Sigríður Elsa Kjartansdóttir, saksóknari) gegn Birgi Brynjarssyni (Hilmar Ingimundarson hrl.)

 

Þjófnaður. Ólögmæt meðferð fundins fjár. Ítrekun. Vanaafbrotamaður.

B var sakfelldur fyrir fjögur þjófnaðarbrot og fyrir ólögmæta meðferð fundins fjár. Tekið var fram að B hefði endurtekið gerst sekur um auðgunarbrot. Með hliðsjón af 71. gr., 72. gr., 77., 78. gr. og 255. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 þótti refsing hans hæfilega ákveðin fangelsi í 15 mánuði.

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Jón Steinar Gunnlaugsson, Hjördís Hákonardóttir og Páll Hreinsson.

Ríkissaksóknari skaut málinu til Hæstaréttar 9. júní 2008 í samræmi við yfirlýsingu ákærða um áfrýjun, en jafnframt af hálfu ákæruvalds, sem krefst þess að héraðsdómur verði staðfestur um sakfellingu en refsing ákærða verði þyngd.

Ákærði krefst aðallega sýknu af I. og VI. lið ákæru og að refsing verið milduð. Þá krefst hann þess að gæsluvarðhald frá 4. janúar til 6. mars 2008 komi til frádráttar refsingu. 

Í I. ákærulið er ákærða gefið að sök að hafa stolið tveimur fartölvum að verðmæti samtals 299.998 krónur úr versluninni Max í Garðabæ miðvikudaginn 13. desember 2006. Í munnlegum málflutningi fyrir Hæstarétti leiðrétti ákæruvaldið fjárhæðina í 259.998 krónur. Ákærði neitar sök. Það var mat héraðsdóms að ekki yrði byggt á framburði ákærða. Með vísan til þess og að öðru leyti til forsendna dómsins er staðfest niðurstaða hans um sakfellingu ákærða samkvæmt þessum ákærulið og heimfærsla brotsins til refsiákvæðis.

Ákæra var gefin út 1. febrúar 2008 og varðar hún sex brot framin á tímabilinu 13. desember 2006 til 3. janúar 2008. Framangreint brot í I. ákærulið var kært 15. desember 2006 og lögreglu þá afhent myndband úr öryggisupptökuvél verslunarinnar. Ákærði var yfirheyrður vegna kærunnar 5. janúar 2007. Ekki liggur fyrir skýring á þeim drætti sem varð á því að gefa út ákæru vegna atviksins.

Í VI. ákærulið er ákærða gefin að sök ólögmæt meðferð fundins fjár með því að hafa fimmtudaginn 3. janúar 2008 kastað eign sinni á borðtölvu og 13 pakkningar af vinnsluminni samtals að verðmæti 190.780 krónur sem stolið hafi verið úr versluninni Tökkum í Reykjavík. Tilkynnt var um þjófnað í versluninni Tökkum klukkan 14.29 þennan dag og var ákærði handtekinn skömmu síðar. Munirnir fundust við leit í bifreið hans seint að kvöldi sama dag. Ákærði neitar sök. Héraðsdómur mat framburð ákærða ekki trúverðugan um að hann hefði verið á leið með munina til lögreglu og að hann hefði strax og hann var stöðvaður framvísað þeim. Ákærði bar fyrst fyrir dómi á þennan hátt og stangast sá framburður hans á við vætti tveggja lögreglumann sem handtóku hann. Verður niðurstaða hins áfrýjaða dóms staðfest um sakfellingu ákærða samkvæmt þessum ákærulið og heimfærslu brotsins til refsiákvæðis.

Ákærði hefur játað sök samkvæmt ákæruliðum II til V. Öll brotin samkvæmt ákæru, að undanskildu því sem tilgreint er í I. ákærulið, voru framin nokkrum mánuðum eftir að hann var dæmdur í héraði 15. júní 2007, en sá dómur var staðfestur um sakfellingu í Hæstarétti 6. mars 2008 í máli nr. 517/2007 og refsing þar ákveðin fangelsi í tvö ár. Ákærði hefur sjö sinnum hlotið dóma, þar af sex fangelsisdóma, og þrisvar gengist undir sátt eða viðurlagaákvörðun. Nemur dæmd óskilorðsbundin refsivist samtals rúmum fjórum árum. Hann hefur endurtekið verið fundinn sekur um auðgunarbrot og svipar allnokkrum eldri brotanna um andlag og aðferð til þeirra sem sakfellt er fyrir samkvæmt I. til IV. ákærulið. Um mikil verðmæti var að ræða eða samtals um 4.000.000 króna. Við ákvörðun refsingar er vísað til 77. gr. og 78. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og eldri dóma sem hafa ítrekunaráhrif, sbr. 255. gr. og 71. gr. sömu laga. Einnig verður litið til 72. gr. laganna. Ákærði játaði fjögur af sex brotum sem hann er ákærður fyrir, en á sér ekki aðrar málsbætur. Refsing ákærða þykir hæfilega ákveðin fangelsi í 15 mánuði. Gæsluvarðhald sem ákærði hefur sætt kemur til frádráttar eins og nánar greinir í dómsorði.

Ákvörðun hins áfrýjaða dóms um sakarkostnað er staðfest. Ákærða verður gert að greiða allan áfrýjunarkostnað málsins, þar með talin málsvarnarlaun skipaðs verjanda síns fyrir Hæstarétti, sem ákveðin eru að meðtöldum virðisaukaskatti, allt eins og nánar greinir í dómsorði.

Dómsorð:

Ákærði, Birgir Brynjarsson, sæti fangelsi í 15 mánuði. Gæsluvarðhald sem hann sætti frá 4. janúar til 6. mars 2008 skal koma til frádráttar refsivist. 

Ákvæði héraðsdóms um sakarkostnað skal vera óraskað.

Ákærði skal greiða allan áfrýjunarkostnað málsins samtals 264.627 krónur, þar með talin málsvarnarlaun skipaðs verjanda síns fyrir Hæstarétti, Hilmars Ingimundarsonar hæstaréttarlögmanns, 224.100 krónur.

 

Dómur Héraðsdóms Reykjaness 18. apríl 2008.

Mál þetta var dómtekið 6. mars sl. að loknum munnlegum málflutningi.

Málið er með ákæru útgeginni 1. febrúar sl. höfðað gegn Birgi Brynjarssyni, kt. 230577-5609, Hverfisgötu 101, Reykjavík, "fyrir eftirtalin auðgunarbrot:

I.              (036-2006-14578)

Þjófnað, með því að hafa miðvikudaginn 13. desember 2006, í raftækjaversluninni Max við Kauptún 1 í Garðabæ, stolið tveimur fartölvum af gerðinni Acer, samtals að verðmæti 299.998 krónur, með því að bera tölvurnar út úr versluninni án þess að greiða fyrir þær.

Telst þetta varða við 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19, 1940.

Í málinu gerir Einar Ólafur Speight þá kröfu f.h. Max ehf., kt. 571006-1460, að ákærði verði dæmdur til að greiða skaðabætur að fjárhæð kr. 299.998, auk vaxta samkvæmt 7. gr. vaxtalaga um vexti og verðtryggingu nr. 38, 2001 frá tjónsdegi en síðan dráttarvaxta samkvæmt III. kafla vaxtalaga til greiðsludags.

II.            (007-2007-80322)

Þjófnað, með því að hafa miðvikudaginn 17. október 2007, í versluninni A4 að Höfðabakka 3 í Reykjavík, stolið tveimur fartölvum af gerðinni Toshiba Satellite Pro A200-1F9, samtals að verðmæti 259.800 krónur, með því að taka tölvurnar og bera þær út úr versluninni án þess að greiða fyrir þær.

Telst þetta varða við 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19, 1940.

Í málinu gerir Valgerður Kristjánsdóttir þá kröfu f.h. A4 skrifstofuvörur ehf., kt. 670607-0540, að ákærði verði dæmdur til að greiða skaðabætur að fjárhæð kr. 259.800.

III.           (007-2007-92141)

Þjófnað, með því að hafa laugardaginn 3. nóvember 2007, í versluninni BT Skeifunni í Reykjavík, stolið fjórum fartölvum, tveimur af gerðinni Toshiba Satellite og tveimur af gerðinni Acer Aspire, sjónvarpstæki af gerðinni Panasonic, myndbandsupptökuvél af gerðinni Panasonic, og þremur stafrænum myndavélum af gerðinni Panasonic, Canon og Sony, samtals að verðmæti 1.119.989 krónur, með því að setja vörurnar í innkaupakerru og þannig farið með þær út úr versluninni.

Telst þetta varða við 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19, 1940.

Í málinu gerir Rúnar Rafnsson þá kröfu f.h. Árdegis hf., kt. 510177-0969, að ákærði verði dæmdur til að greiða skaðabætur að fjárhæð kr. 1.119.989, auk vaxta samkvæmt 8. gr. laga um vexti og verðtryggingu nr. 38, 2001 frá tjónsdegi en síðan dráttarvaxta samkvæmt 9. gr. sömu laga að liðnum mánuði frá birtingu kröfunnar til greiðsludags.

IV.           (007-2007-93236)

Þjófnað, með því að hafa laugardaginn 1. desember 2007, í verslun Office 1 Skeifunni í Reykjavík, stolið þremur fartölvum af gerðinni HP DV6317, AIRIS N930 og AIRIS N 1005, samtals að verðmæti 259.700 krónur, með því að bera tölvurnar út af lager verslunarinnar.

Telst þetta varða við 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19, 1940.

Í málinu gerir Árni Eggert Harðarson, kt. 040278-3119, þá kröfu að ákærði verði dæmdur til að greiða skaðabætur að fjárhæð kr. 259.700. 

V.            (007-2008-668)

Ólögmæta meðferð fundins fjár, með því að hafa í heimildarleysi kastað eign sinni á 1.946.900 krónur, sem ranglega voru lagðar þann 6. desember 2007 inn á bankareikning ákærða nr. 0549-26-005609, með því að taka umrædda fjárhæð út af reikningnum á tímabilinu 6. til 10. desember 2007 og þannig tileinkað sér fjármunina og ráðstafað þeim til eigin nota.

Telst þetta varða við 246. gr. almennra hegningarlaga nr. 19, 1940.    

VI.           (007-2008-668)

Ólögmæta meðferð fundins fjár, með því að hafa fimmtudaginn 3. janúar 2008, kastað eign sinni á borðtölvu af gerðinni Asus og 13 vinnsluminni í borðtölvur af gerðinni Patriot, samtals að verðmæti 190.780, sem ákærða fann við Suðurlandsbraut, en munum þessum var stolið úr versluninni Tökkum við Suðurlandsbraut 26 í Reykjavík sama dag.

Telst þetta varða við 246. gr. almennra hegningarlaga nr. 19, 1940.    

Þess er krafist að ákærði verði dæmdur til refsingar."

I. Játningarmál.

Við þingfestingu málsins 18. febrúar sl. viðurkenndi ákærði að hafa framið þá verknaði sem hann er sakaður um í II..-V. kafla ákærunnar og verður að telja að með skýrlausri játningu ákærða sem er í samræmi við rannsóknargögn málsins sé sannað að hann hafi gerst sekur um að hafa framið verknaðina og með því hefur hann gerst brotlegur við 244. almennra hegningarlaga.

Ákærður neitaði sök varðandi I. og VI. kafla ákærunnar og fór fram á aðalmeðferð í málinu 28. febrúar s.l. og 6. mars s.l. um þessa ákæruliði.

II.  Raftækjaverslunin Max við Kauptún 1 í Garðabæ.

Föstudaginn 15. desember 2006 lagði A öryggisfulltrúi verslunarinnar fram kæru hjá lögreglunni í Hafnarfirði vegna þjófnaðar á tveimur fartölvum úr versluninni, en um væri að ræða tvær Acer ferðartölvur, týpu nr. 235985-7 og væru vörunúmer þeirra Acit M 4233 WLM 12.

A lagði fram upptöku á geisladisk úr öryggiskerfi verslunarinnar, þar sem sést að maður sem talinn er vera ákærður í málinu kemur inn í verslunina, þar sem hann hafi tekið greindar fartölvur úr hillu í versluninni og fer með þær út án þess að borga fyrir þær. Upptökurnar voru skoðaðar af B, rannsóknar-lögreglumanni og hefur verið sýnd hér í réttinum.  B taldi ljóst að þarna hafi ákærður verið á ferðinni og það er og ljóst að er upptakan var skoðuð hér í réttinum. Greinilegt er að hann tekur þarna tvo kassa úr hillu, sem framangreindar tölvur voru taldar vera í. Ákærður færir kassana fyrst til í versluninni og er svo nokkra stund að ráfa um verslunina og að skoða, en sést svo eftir nokkra stund halda á kössunum og fara með þá út úr versluninni.

Ákærður skoðaði myndupptökuna og kannaðist við að hafa verið í versluninni á greindum tíma, þ.e. á tímabilinu frá kl. 20:00 til 21:00 13. desember 2006 og haft með sér tvo kassa út úr versluninni eins og sjáist á upptökunni, en mundi þó ekki að þeir væru utan af tölvum.  Hann sagði þó að í kössunum hafi einungis verið bæklingar.  Nánar skýrði ákærði svo frá hér fyrir dómi, að hann hafi verið í versluninni á greint sinn og verið í annarlegu ástandi.  Hann hafi farið með kassana út í bíl, þar sem hann hafi opnað þá, en í þeim hafi verið bunki af bæklingum og svo rafmagnssnúrur, en engar ferðatölvur. Hann kvað kassana hafa verið í hillu undir borði þar sem tölvur voru sem voru til sýnis í búðinni.  Hann kvað hafa staðið á kössunum Acer og komið fram að í þeim áttu að vera fartölvur og hann verið í þeirri trú, en hann hafi verið þarna á ferð í því skyni að ná sér í fémæti og hefðu tölvurnar farið til að greiða fíkniefnaskuld eða til að fjármagna fíkniefnakaup.  Hann kvað ásetning sinn hafi verið að taka tölvur eða aðra hluti til að nota til kaupa á fíkniefnum.  Hann hélt fast við það, að engar ferðatölvur hafi verið í kössunum og vísaði á bug yfirlýsingu merkt dskj. nr. 11, frá verslunarstjóra og framkvæmdastjóra verslunarinnar um að í kössunum hafi verið ferðatölvur.  Hann kvaðst hafa opnað kassana eftir að hann kom út í bifreið, sem kunningi hans ók og þá hafi hann uppgötvað að í kössunum voru bara upplýsingabæklingar og rafmagnssnúrur og aðrir kaplar.  Hann kvaðst þó hafa er hann opnaði kassana  gætt þess að bílstjórinn sæi ekki til hans meðan hann var að því, en hann hefði svo kastað kössunum í ruslatunnu hjá þeim stað, sem hann var þá  með aðsetur á í Garðabæ.

Í framangreindri yfirlýsingu frá Max-Raftækjum, kemur fram, að í kössunum, sem ákærður sjáist halda á í eftirlitskerfi fyrirtækisins, hafi verið ferðartölvur ásamt öllum meðfylgjandi hlutum. Þessar vörur vanti og þær hafi aldrei verið seldar út úr versluninni eftir þetta atvik, þar sem þær hafi ekki verið til staðar.  Kassar eða aðrar umbúðir hafi ekki verið tómar í versluninni á þessum tíma.

Bæði C, kt. xxxxxx-xxxx og D, kt. xxxxxx-xxxx, sem undirrituðu yfirlýsinguna hafi borið vitni í málinu og staðfest hana. Fram kom hjá C að á þessum tíma hafi verið ný búið að opna verslunina að Kauptúni í Garðabæ og þeir fyrst verið með fartölvur í kössum frammi í búð, en það væri ekki gert lengur.  Það kvað enga tóma kassa utan af fartölvum hafa verið geymda í versluninni, enda voru þeir þannig gerðir að ekki væri unnt  að nota þá aftur, eftir að þeir hafa verið opnaðir og tæmdir.  Það kvað þjófnaðinn hafa uppgötvast daginn eftir að tölvurnar voru teknar. Það kvað kassana með tölvunum ekki hafa verið með þjófavörn, þannig að það pípi, ef þær hafi ekki verið greiddar, þegar farið væri með þær út um aðaldyrnar.

Fram kom hjá vitninu D, að verslunin hafi verið opnuð í nóvember 2006 og hefði verið töluvert um þjófnaði á tölvum úr versluninni og það ekki dugað til þó að sýningarvélar væru festar með því að læsa þær niður með keðjum og heldur hafi orðið að setja á þær viðvörunarbúnað.

Með framburði ákærða, sem og myndbandsupptöu og vætti vitna, er sannað að ákærður tók í því skyni að auðgast á því, tvo kassa með fartölvum svo sem greinilegt er á upptökum úr eftirlitskerfi verslunarinnar.  Þegar virtir eru framburðir vitna í málinu, sem staðfesta framangreinda yfirlýsingu, þykir mega byggja á því, að í kössunum hafi verið fartölvurnar og þykir framburður ákærða um að í kössunum hafi einungis verið bæklingar og kaplar afar ósennilegur og hefur hann með engu móti skotið stoðum undir þennan framburð, þrátt fyrir að hann haldi því fram, að kunningi hans hafi verið með í bifreiðinni, þegar hann opnaði þá.  Það verður því að líta á þennan framburð sem markleysu og hefur ákærður með töku fartölvanna gerst brotlegur við 244. gr. almennra hegningarlaga.

III.  Verslunin Takkar, Suðurlandsbraut 26, Reykjavík.  (ákæruliður VI)

Fimmtudaginn 3. janúar s.l. var lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu tilkynnt að um kl. 14:29, hefði verið framinn þjófnaður  og jafnframt var tilkynnt um það að sá sem grunaður væri um þjófnaðinn hefði ekið brott á bifreiðinni DM-223 og var bifreiðin skömmu síðar stöðvuð við Barónsstíg í Reykjavík og var ákærður ökumaður bifreiðarinnar.

Við leit í bifreiðinni fundust eftirtaldir munir, sem verðlagðir voru af Berki Árnasyni rannsóknarlögreglumanni.

4. pakkningar RS2=6400 vinnslumuni í borðtölvu, samtals að verðmæti  51.600 krónur.

4 pakkningar af RS-8500 vinnsluminni í borðtölvu samtals að verðmæti 91.600 krónur.

2 pakkningar OCZ-512 mb., 533 vinnsluminni í borðtölvu samtals að verðimæti 11.780 krónur.

3 pakkninga OCZ-512 mb. í borðtölvu samtals að verðmæti 3.000 krónur.

Asus borðtölva samtals að verðmæti 32.800 krónur.

Alls er verðmæti varanna talið vera 190.780 krónur.

Samkvæmt því, sem fram er komið hjá rekstrarstjóra verslunarinnar hafði borðtölvan sem haldlögð var verið að gólfi verslunarinnar og einnig kom fram að verslunin Takkar er eina verslunin á landinu sem selur Patriol vinnsluminni og að það vantaði eina fartölvu, sem verið hefði á borði í viðgerðarherbergi  verslunarinnar. Honum  hafði verið tilkynnt um þetta rétt áður en ákærður var handtekinn og grunaður um þjófnað í versluninni.  Hann taldi og síðar að einnig vantaði úr versluninni viewsonic pj-150 myndvarpa, sem kostaði 130.000 krónur og Linkys wag 200 þráðlausan modun reuter, sem kostaði 9.900 krónur.

Eftir leitina í bifreiðunum fór fram leit á heimili ákærða að Hverfisgötu 101, Reykjavík.  Ekki fundust þar neinir munir, sem ástæða þótti til að leggja hald á, en á borði við tölvu ákærða voru þrjár útprentaðar blaðsíður með upplýsingum um Asus Pundit PH-PH tölvu samskonar tölvu og stolið var í versluninni Takkar ehf. og við skoðun á tölvu ákærða var unnt að sjá að fyrsta heimasíða á internetinu var heimasíða Takkar og við skoðun á tölvu ákærða var unnt að sjá að fyrsta heimasíða á internetinu var heimasíða takkar.is.

Í framhaldi af framangreindri tilkynningu höfðu lögreglumenn farið og rætt við starfsmenn Takka ehf.  Þá kom fram hjá E rekstrarstjóra, að hann hefði verið staddur skammt frá versluninni þegar hringt hafi verið í hann af starfsmanni verslunarinnar og hann spurður hvort hann vissi um tölvu, sem horfið hefði úr viðgerðarherbergi verslunarinnar.  Hann hafði strax farið inn í verslunina og séð að tvær tölvur vantaði úr versluninni og að gluggi á viðgerðarherberginu var opinn.  Styrmir starfsmaður verslunarinnar hafði veitt ákærða athygli er hann kom inn í verslunina, en misst sjónar af honum, þar sem hann var að afgreiða annan mann, en hafði þó heyrt einhvern hávaða í tölvuherberginu og farið að athuga hverju það sætti, en ekki orðið var við neitt athugavert þegar hann leit þangað inn í fljótu bragði, en er hann frétti síðar að tölva væri horfin, hafði hann farið aftur inn í tölvuherbergið og séð að glugginn þar var opinn, en hann hafði ekki orðið var við að ákærði yfirgæfi verslunina um aðalinnganginn.

E rekstrarstjóri hafði nokkru áður fengið tilkynningu frá öðru tölvufyrirtæki þar sem var vart við ákærða vegna þjófnaðar.  Hann hafði séð ákærða vera að sniglast í kringum verslunina síðustu dagana á undan og hafði á honum sérstakar gætur.  Hann vissi að hann var á svartri Nissan Terrano bifreið og hafði strax eftir að tölvunnar var saknað farið að svipast eftir bifreiðinni og fór F annar starfsmaður versluninnar með honum að bifreiðinni þar sem ákærður var fyrir, en er hann var spurður hvort hann hafi verið að stela úr versluninni neitaði hann að hafa farið inn í verslunina og rauk í burtu á bifreiðinni.

Ákærður hefur við skýrslutöku hér fyrir dómi og hjá lögreglu neitað því að hafa farið inn í verslunina Takkar og tekið þaðan tölvu o.fl.  Hann kvaðst hafa lagt bifreið sinni utan við inngang versluninnar og séð að skáhalt undur stuðara Ford-Expedition bifreið,  hafi verið tölvukassi ásamt þeim pappírum, lyklum og vinnsluminnum, sem síðar fundust í bifreið ákærða.  Hann kvaðst hafa tekið þessa muni í bifreið sína og svo fært hana að enda næstu byggingar.  Hann kvaðst ekki hafa ákveðið hvað hann ætlaði að gera við þessa muni og ekki talið að um mikil verðmæti væri að ræða.  Hann taldi samt, að þó að hann væri með þessa muni í fórum sínum, þá hafi hann ekki verið búinn að kasta eign sinni á þá og hefur haldið því fram, að hann hafi ætlað að skila lögreglunni þessum munum.  Hann kvaðst hafa séð þarna borðtölvu, en ekki verið búinn að setja hana í bifreiðina, þegar menn hafi komið að sem hafi verið að kíkja inn í bifreiðina.  Hann kvaðst hafa haldið í fyrstu að þeir hafi átt þessar vörur og hinkrað við smá stund við viðgerðarverkstæðið Takka ehf.

Vitnið G lögreglumaður sem stóð að handtöku ákærða kvað ákærða  ekki hafa skýrt frá því  við handtökuna hvaða muni hann væri með í bifreiðinni, né hafi hann talað um það við lögreglu að hann ætlaði að skila þeim.

Vitnið H, lögreglumaður bar og að ákærður hafi ekki talað um að hann væri með muni sem hann ætlaði að skila til lögreglunnar.  Það kvað ákærða hafa skýrt þetta svo, að hann hafi tekið þá muni sem fundust í bifreið hans undan framhluta bifreiðar hjá húsi og tekið þá í bifreið sína.  Hann hafði séð menn koma hlaupandi, sem hann taldi að ættu hlutina og ákveðið að bíða og svo ekið á brott.  Það kvað hann ekki hafa skýrt hvað hann ætlaði að gera við hlutina.

Vitnið F, starfsmaður verslunarinnar Takkar ehf. kvaðst hafa unnið á bak við hana og komið á bifreið framan að versluninni, þegar starfsmenn hans hafi talið að eitthvað dót hafi horfið úr versluninni og töldu sig hafa séð ákærða hafa verið þarna á vappi.  Það þekkti bifreiðina og skoðaði hana ásamt samstarfsmönnum, en ákærður hafi verið að pukrast þarna hjá, en svo komið að og spurt vi hvað þeir væru að snuðra í bifreið hans.  Það kvað þá ekki hafa sagt ákærða hverjir þeir væru, en þeir hafi kíkt inn í bifreiðina, en ekki séð neina tölvu og þeir höfðu ekki séð hann með neina hluti er hann var á vappi þarna fyrir utan.  Það kvaðst ekki hafa vitað nákvæmlega hverju var stolið, en þeir hafi verið að leita að fartölvu sem átti að vera án umbúða á verkstæðinu.

Af gögnum málsins má telja ljóst, að borðtölvan og vinnsluminnin, sem fundust við leit í bifreið ákærða, hafi verið úr verslun Takkans ehf. við Suðurlandsbraut 26, Reykjavík og hníga gögnin, svo sem tölvuútskriftir úr tölvu ákærða og að hann skuli hafa verið að skoða heimasíðu fyrirtækisins að hann sé viðriðinn tökuna, þó að það sé ekki að fullu upplýst.  Samkvæmt framburði ákærða hafði hann tekið munina, þar sem þeir voru undir framhlið bifreiðar við innganginn að versluninni og sett í bifreið sína.  Þó að byggt sé á framburði ákærða um þetta efni, er samt litið svo á að honum hafi mátt vera ljóst, að þeim hafði ekki verið fleygt, heldur hafi þeir verið í eigu einhvers.  Framburður ákærða um að hann hafi ætlað að skila munum til lögreglu, fær ekki stoð í vætti framangreindra lögreglumanna og verður að telja hann alveg út í hött.

Það þykir því mega byggja á því, að ákærður hafi ætlað að eigna sér þessa muni og hefur hann því með tökunni gerst sekur um brot á 246. gr. almennra hegningarlaga.

IV.  Refsingar og fleira.

Ákærður var þann 6. mars sl. dæmdur til að sæta fangelsi í 2 ár m.a. fyrir fimm þjófnaðarbrot og umferðarlagabrot, sem framin voru á árinu 2006 og ber því við refsiákvörðun í málinu að hafa hliðsjón af 78. gr. almennra hegningarlaga.  Þá ber að líta til þess að brotin sem lýst er í II. og VI. kafla ákæru voru framin eftir uppkvaðningu héraðsdóms í framangreindu máli  þ.e. 15. júní 2007.

Ákærður hefur frá árinu 2001 hlotið sex dóma og verið dæmdur til að sæta í allt fangelsi í 5 ár og 2 mánuði, aðallega fyrir brot á 244. gr. almennra hegningarlaga og 1. mgr. 202. gr. sömu laga og fyrir umferðarlagabrot.  Þá var hann og dæmdur til að greiða 50.000 krónur í sekt fyrir umferðarlagabrot.  Loks voru á tímabilinu gerðar við hann tvær lögreglustjórasáttir og ein viðurlagaákvörðun, þar sem honum var tvívegis gert að greiða sekt fyrir brot á lögum nr. 65/1974 og einu sinni fyrir umferðarlagabrot.

Þegar horft er til sakaferils ákærða og fjölda þeirra þjófnaðarbrota sem hann er nú sakfelldur fyrir og í dómi Hæstaréttar frá 6. mars sl. verður ekki komist hjá því að hafa hliðsjón af 255. gr. almennra hegningarlaga við ákvörðun refsingar.

Hegningarauki ákærða þykir að öllu þessu virtu hæfilega ákveðin fangelsi í 18 mánuði.

Ákærður sat í gæsluvarðhaldi frá 4. janúar sl. til 6. mars sl. og skal gæsluvarðhaldsvist þessi skv. 76. gr. almennra hegningarlaga koma með fullri dagatölu til frádráttar refsingu.

Eftirtaldir aðila hafa gert bótakröfur í málinu:

1.  Max ehf., kt. 571006-1460, 299.998 krónur auk vaxta skv. 7. gr. lagfa nr. 38/2001 frá 13. desember 2006 og svo dráttarvaxta skv. III. kafla laganna til greiðsludags.

2.  A-4 skrifstofuvörur ehf., kt. 670607-0540, 259.800 krónur.

3.  Árdegi hf., kt. 510177-0969,  1.119.989 krónur auk vaxta samkvæmt 8. gr. laga nr. 38/2001 frá 3. nóvember 2007 og svo dráttarvaxta samkvæmt 9. gr. laganna að liðnum mánuði frá birtingu kröfunnar til greiðsludags.

4.  Árni Eggert Harðarson, kt. 040278-31198, 259.700 krónur.

Af hálfu ákærða er þess krafist að kröfum þessum verði vísað frá dómi vegna vanreifunar.

Í málinu eru gerðar kröfur af framangreindum fyrirtækjum og verslunareigendum og er í kröfunni tilgreint ásett verð þeirra fartölva, sem ákærður er sakfelldur fyrir að taka, verð þessi virðast sambærileg við gangverð á þessum vörum og engin gögn því til styrktar, að um óeðlilega hátt verð sé að ræða, heldur þykir mega treysta því að þarna sé bókfært söluverð verslunareigenda.

Hinsvegar vantar frekari sundurliðun, bæði varðandi virðisaukaskatt og álagningu en ætla má að beint tjón bótakrefjenda nemi kostnaðarverði varanna. Þá er ekki upplýst hvort þeir bótakrefjendur voru tryggðir fyrir tjóni sem þeir urðu fyrir og hvort þeir hafa fengið það greitt og framselt kröfurnar til hlutaðeigandi vátryggingafélags.

Að þessu athuguðu þykir rétt að fallast á kröfu ákærða um að kröfunum verði vísað frá dómi.

Dæma ber ákærða til að greiða skipuðum verjanda sínum hrl. Hilmari Ingimundarsyni í málsvarnarlaun og í þóknun vegna verjendastarfa á rannsóknarstigi alls 593.616 krónur að meðtöldum virðisaukaskatti, en annan sakarkostnað leiddi ekki af sökinni.

Dóm þenna kveður upp Guðmundur L. Jóhannesson héraðsdómari.

Dráttur á dómsuppsögu er vegna anna dómarans.

Af hálfu ákæruvaldsins flutti málið Karl Ingi Vilbergsson fulltrúi lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu.

Guðmundur L. Jóhannesson héraðsdómari kvað upp dóminn.

DÓMSORÐ

Ákærður, Birgir Brynjarsson, sæti fangelsi í 18 mánuði, en gæsluvarðhaldsvist hans frá 4. janúar sl. til 6. mars sl. komi til frádráttar refsingunni.

Bótakröfum í málinu er vísað frá dómi.

Ákærður greiði skipuðum verjanda sínum hrl. Hilmari Ingimundarsyni í málsvarnarlaun og í þóknun vegna verjandastarfa á rannsóknarstigi alls 593.616 krónur að meðtöldum virðisaukaskatti.