Hæstiréttur íslands

Mál nr. 698/2013


Lykilorð

  • Kærumál
  • Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008


Þriðjudaginn 5. nóvember 2013.

Nr. 698/2013.

Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu

(Jón H.B. Snorrason saksóknari)

gegn

X

(Sveinn Andri Sveinsson hrl.)

Kærumál. Gæsluvarðhald. A. liður 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008.

Staðfestur var úrskurður héraðsdóms um að X skyldi sæta gæsluvarðhaldi, á grundvelli a. liðar 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, og einangrun meðan á því stæði.

Dómur Hæstaréttar.

Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Eiríkur Tómasson og Greta Baldursdóttir og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.

Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 1. nóvember 2013 sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 4. sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 1. nóvember 2013 þar sem varnaraðila var gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 8. nóvember 2013 klukkan 16 og einangrun meðan á því stendur. Kæruheimild er í l. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Varnaraðili krefst þess aðallega að hinn kærði úrskurður verði felldur úr gildi en til vara að gæsluvarðhaldi verði markaður skemmri tími og að honum verði ekki gert að sæta einangrun.

Sóknaraðili krefst staðfestingar hins kærða úrskurðar.

Varnaraðili hefur setið í gæsluvarðhaldi frá 26. október 2013, grunaður um að hafa haft milligöngu um vændi á veitingastað, sem hann mun vera eigandi að. Við rannsókn lögreglu á því máli hefur lögregla lagt hald á ýmis gögn, þar á meðal gögn er varðað geta aðild hans að broti gegn 264. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Þegar litið er til stöðu varnaraðila, sem eiganda veitingastaðarins, og þess sem hefur komið fram við rannsókn málsins, verður fallist á með sóknaraðila að ætla megi að hann geti torveldað rannsóknina fari hann frjáls ferða sinna, sbr. a. lið 1. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Verður honum með vísan til 2. mgr. 98. gr. sömu laga gert að sæta einangrun á meðan gæsluvarðhaldi stendur. Með þessum athugasemdum verður hinn kærði úrskurður staðfestur.

Dómsorð:

Hinn kærði úrskurður er staðfestur.

Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 1. nóvember 2013.

Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefur krafist þess að Héraðsdómur Reykjavíkur úrskurði að X, kt. [...], verði áfram gert að sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 8. nóvember 2013, kl. 16:00. Þá er þess krafist að honum verði gert að sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.

Í greinargerð lögreglu kemur fram að lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hafi nú til rannsóknar mál er varði milligöngu um vændi og peningaþvætti.

Rannsókn lögreglu beinist að ætlaðri sölu og milligöngu vændis forsvarsmanna og starfsmanna veitingastaðar í [...] í Reykjavík sem er rekinn undir heitinu [...], en X sé skráður eigandi staðarins. Lögreglan hafi fengið og aflað ótvíræðra upplýsinga og staðfestinga um að konur á staðnum og á vegum staðarins selji kynlíf gegn greiðslu. Sannreynt hafi verið að greiðsla fari fram hjá starfsfólki veitingahússins á bar, með því að greitt sé með greiðslukorti inn á greiðslukortareikning staðarins. Veitingastaðurinn og viðkomandi kona skipti síðan greiðslu á milli sín að jöfnu. Grunsemdir hafi verið staðfestar um að kynlífsþjónustan sem starfsmenn veitingahússins hafi milligöngu um fari fram í húsnæði veitingastaðarins. Lögreglan hafi ástæðu til að ætla að allt að 10 konur stundi vændi á vegum staðarins. Grunsemdir séu um að vændisstarfsemi hafi verið stunduð á vegum staðarins undanfarin 4-6 misseri a.m.k.

Á grundvelli ofangreindra upplýsinga hafi lögreglan, með heimild héraðsdóms Reykjavíkur, aflað upplýsinga um bankagögn X og félaga honum tengdum. Í ljós hafi komið að verulegur munur sé á milli uppgefinna opinberrar tekjuskráningar félagsins og veltu samkvæmt tekjuskráningakerfi. Þá hafi komið í ljós að X hafi tekið út í reiðufé af greiðslukortareikningum félagsins hvert ár tæplega helming af veltu, sem jafnframt sé hærri úttekt en uppgefin virðisaukaskyld velta félagsins.

Aðfararnótt laugardagsins síðasta hafi sjö óeinkennisklæddir lögreglumenn farið á staðinn í tveimur aðskildum hópum. Þeim hafi öllum verið boðin kynlífsþjónusta gegn 100.000 kr. greiðslu, auk ýmissar annarrar þjónustu eins og einkadans, en í því felist að starfsstúlka staðarins dansi nakin fyrir viðskiptavininn. Hafi þeim verið boðið að vera í klukkustund með einni af starfsstúlkum staðarins í sérstöku herbergi á þriðju hæð hússins. Í því herbergi og gegn 100.000 kr. greiðslu væri allt leyfilegt, þar væri hægt að fá “sex” og “go all the way”.

Í kjölfarið hafi lögreglan framkvæmt húsleit á veitingastaðnum. Alls hafi níu aðilar handteknir og voru stúlkurnar á staðnum færðar til skýrslutöku hjá lögreglu sem vitni. Sex aðilum hafi í kjölfarið verið gert að sæta gæsluvarðhaldi vegna málsins, þ.á.m. kærða X.

Kærði hafi neitað sök við skýrslutöku hjá lögreglu. Hann kveðst reka veitingastaðinn og að þar starfi þrír dyraverðir, tveir barþjónar og ein stúlka sem sér um að taka af borðum. Kærði hafi neitað því að stúlkurnar sem voru á staðnum væru starfsstúlkur staðarins. Að hans sögn sé öllum konum frjálst að koma inn á staðinn, drekka með kúnnunum og fá þjórfé í staðinn. Kærði segi herbergin á efri og neðri hæð hússins vera leigð út til viðskiptavina sem vilji fá að vera þar með stelpum í friði fyrir öðru fólki. Kærði neiti því að vændi sé stundað inn á staðnum. X hafi ekki frekar getað útskýrt fyrir lögreglu þann mismun sem lögreglan hafi upplýsingar um á uppgefnum tekjum og veltu fyrirtækisins.

Fram hafi komið í framburði meðkærða í málinu að stelpurnar séu þarna á veitingastaðnum á vegum kærða og að þær starfi á veitingastaðnum. Framburður kærða komi því ekki heim og saman við framburði annarra í málinu. Við skýrslutöku hjá lögreglu hafi stúlkurnar allar neitað því að starfa á veitingastaðnum. Lögreglan hafi nú undir höndum gögn sem bendi ótvírætt til þess að stúlkurnar séu starfsmenn staðarins, sbr. gögn málsins.

Við rannsókn lögreglu hafi lögreglan farið í húsleitir í húsnæðum er tengist X og félögum hans á grundvelli heimildar Héraðsdóms Reykjavíkur. Við þær húsleitir hafi lögreglan fundið og lagt hald á mikið magn af verðmætum og fjármunum í eigu X. Kærði geti gert grein fyrir húsi, bifreið og fjórhjóli sem sé í eigu hans, en hafi sjálfur átt erfitt með að svara spurningum lögreglum um þær eignir sem hann er skráður fyrir.

Lögreglan hafi nú til rannsóknar milligöngu um vændi starfsstúlkna á veitingastaðnum [...] sem sé í eigu kærða. Ljóst sé að við aðgerðir lögreglu hafi komið upp rökstuddur grunur um það að vændi væri stundað á veitingastaðnum, en óeinkennisklæddum lögreglumönnum hafi verið boðin kynlífsþjónusta með stúlkum sem voru á staðnum.  Þá sé kærði undir rökstuddum grun um peningaþvætti. Lögreglan vinni nú í því að afla gagna og fara í gegnum þau gögn sem lögreglan hafi nú þegar haldlagt, en rannsóknin hafi leitt í ljós mikið magn af verðmætum í eigu kærða og félaga tengdum honum og óútskýrðum innlögnum inn á einkabanka-reikninga kærða sem tengist starfseminni.

Það liggi fyrir í málinu að framburðum kærða og þeirra vitna sem lögreglan hafi tekið skýrslu af beri ekki saman um hvað stúlkurnar geri þarna á veitingastaðnum og hvaða starfsemi sé þar nákvæmlega stunduð.

Rannsókn málsins sé nú í fullum gangi, lögreglan vinni í því að afla frekari gagna, fara í gegnum þau gögn sem þegar hafi verið lagt hald á og taka frekari skýrslur af kærðu og öðrum aðilum sem tengjast málinu. Þá sé unnið að rannsókn sönnunargagna m.a. m.t.t. framburðar kærða og vitna. Það þyki afar nauðsynlegt á þessu stigi máls að kærða verði áfram gert að sæta gæsluvarðhaldi m.t.t. rannsóknarhagsmuna málsins, enda brýnt að lögreglan geti borið þessi gögn sjálfstætt undir kærða. Gangi kærði frjáls ferða sinna þá kunni hann að spilla rannsókninni, s.s. með því að afmá merki eftir brot, koma undan gögnum eða munum sem sönnunargildi hafi eða haft áhrif á aðra samverkamenn og/eða vitni. Brot kærða séu talin varða við ákvæði 3. og 6. mgr. 206. gr. og 264. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.

Með vísan til framangreinds, framlagðra gagna og a. liðar 1. mgr. 95. gr. og b. liðar 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamálamála sé þess krafist að krafan nái fram að ganga.

Kærði hefur neitað sök. Samkvæmt því sem rakið er í greinargerð lögreglustjóra og ráða má af öðrum gögnum málsins er kærði undir rökstuddum grun um að hafa, í félagi við aðra, framið brot gegn 206. gr. og 264. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, með því að hafa milligöngu um vændi og þiggja fyrir það greiðslu. Brot það sem kærði er grunaður um getur varðað fangelsisrefsingu. Rannsókn málsins er í fullum gangi. Er fallist á það með lögreglustjóranum að kærði geti, gangi hann laus, torveldað rannsókn málsins, svo sem með því að afmá merki eftir brot, komið undan gögnum eða munum sem sönnunargildi hafi eða haft áhrif á aðra samverkamenn og/eða vitni. Með vísan til þess eru uppfyllt skilyrði a.-liðar 1. mgr. 95. gr. laga um meðferð sakamála nr. 88/2008.  Verður krafan því tekin til greina eins og hún er fram sett. Með sömu rökum er fallist á að kærði sæti einangrun í gæsluvarðhaldinu, eins og krafist er, samkvæmt b-lið 1. mgr. 99. gr. laga nr. 88/2008.

Sigrún Guðmundsdóttir héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.

Ú R S K U R Ð A R O R Ð

Kærði, X, kt. [...], skal sæta gæsluvarðhaldi allt til föstudagsins 8. nóvember 2013, kl. 16:00. Kærði skal sæta einangrun á meðan á gæsluvarðhaldinu stendur.