Mál nr. 631/2015
- Kærumál
- Afhending gagna
- Frávísunarúrskurður felldur úr gildi
Kærumál. Afhending gagna. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi. Felldur var úr gildi úrskurður héraðsdóms, þar sem vísað var frá dómi máli á hendur A, meðal annars með skírskotun til þess að krafa sóknaraðila hafi verið nægjanlega skýr og afmörkuð til þess að héraðsdómara hafi verið unnt að taka afstöðu til hennar.
Dómur Hæstaréttar.
Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Greta Baldursdóttir, Benedikt Bogason og Helgi I. Jónsson.
Varnaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 18. september 2015 sem barst héraðsdómi samdægurs og Hæstarétti ásamt kærumálsgögnum 22. sama mánaðar. Kærður er úrskurður Héraðsdóms Suðurlands 17. september 2015, þar sem máli sóknaraðila á hendur varnaraðila var vísað frá dómi. Kæruheimild er í t. lið 1. mgr. 192. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála. Sóknaraðili krefst þess að hinum kærða úrskurði verði hrundið og að umbeðin rannsóknaraðgerð verði heimiluð en til vara að lagt verði fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.
Samkvæmt hinum kærða úrskurði var krafa sóknaraðila ekki talin eiga sér lagastoð í þeim lagaákvæðum sem sóknaraðili vísaði til kröfu sinni til stuðnings auk þess sem krafan þótti ekki svo skýr og afmörkuð sem vera skyldi. Var kröfunni af þessum sökum vísað frá héraðsdómi.
Í kröfugerð sóknaraðila kom skýrlega fram hver krafan væri, að hverjum hún beindist og á hvaða grunni hún væri reist. Þá getur ekki varðað frávísun ef krafan á sér ekki lagastoð heldur kemur það til úrlausnar þegar tekin er efnisleg afstaða til hennar. Samkvæmt þessu verður hinn kærði úrskurður felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.
Dómsorð:
Hinn kærði úrskurður er felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til efnismeðferðar.
Úrskurður Héraðsdóms Suðurlands 17. september 2015.
Lögreglustjórinn á Suðurlandi hefur gert þá kröfu að Héraðsdómur Suðurlands úrskurði að A, kt. [...], sé skylt að veita Lögreglustjóranum á Suðurlandi allar upplýsingar um vefhlekkinn [...] notanda hans og skráningaraðila, notandanafnið [...], þar með talið IP tölu að baki skráningu auglýsingarinnar og netfang notanda og öll samskipti við aðila vegna umræddrar auglýsingar.
Í kröfu lögreglustjóra segir að þann 31. ágúst s.l. hafi brotaþoli B, kt. [...] leitað til lögreglu vegna innbrots í sumarhús hans og eiginkonu hans við [...] í [...]. Samkvæmt upplýsingum þeirra hafi innbrotið átt sér stað á tímabilinu 10.-16. ágúst. Ýmsum munum hafi verið stolið við innbrotið, raftækjum, áfengi, tengiköplum og fl., svo sem sjá megi í munaskrá.
Á meðal umræddra muna sé Bowers & Wilkins A7 hátalari, en verðmæti hans sé á annað hundrað þúsund króna. Umræddur hátalari sé ekki seldur hérlendis, en brotaþoli hafi keypt hann í Svíþjóð sl. haust. Brotaþoli hafi nú nýverið rekist á auglýsingu á [...] þar sem hátalari af sömu gerð sé auglýstur til sölu, með textanum „Frábær B&W A7 Bluetooth hátalari, er eins og nýr. Kostar 180þús nýr. Fæst á 80þús. Eini gallinn sem finnst hjá þeim sem skrifa um hátalarann er að hann sé of dýr, en hér fæst hann á kostakjörum! “ Umrædd auglýsing hafi verið sett inn á vefinn þann 25. ágúst s.l.
Lögregla jafnt sem brotaþoli telji texta við auglýsinguna bera þess glöggt merki að sá sem auglýsir hlutinn til sölu þekki ekki til hans þar sem umræddir hátalarar hafi aldrei verið framleiddir með Bluetooth tengingu heldur eingöngu Wifi tengingu. Sé mjög grunsamlegt að mati lögreglu að aðili sem bjóði svo verðmætan og sérstakan hlut til sölu, sem ekki er hægt að kaupa hérlendis, viti ekki hvernig hann sé tengdur/notaður.
Rannsókn máls þessa sé í fullum gangi en til að unnt verði að upplýsa málið frekar sé þörf á að lögregla fái aðgang að umbeðnum upplýsingum frá [...], m.a. til að hafa upp á hátalaranum og ganga úr skugga um hvort hann sé hátalari sá sem stolið var í umræddu innbroti og hugsanlega upplýsa þannig málið. Þá sé einnig nauðsynlegt að hafa upp á öðrum munum í málinu.
Með vísan til 1. mgr. 103. gr., sbr. 1. mgr. 104. gr. laga nr. 88/2008 sé þess krafist að krafa þessi sæti meðferð fyrir dómi án þess að úrskurðarþoli verði kvaddur á dómþing.
Til rannsóknar sé ætlað brot gegn 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Telur lögreglustjóri miklu skipta fyrir áframhaldandi rannsókn málsins að fengin sé heimild til rannsóknaraðgerðar í samræmi við kröfu þessa svo unnt sé að kanna nánar umræddan mun og etv. í framhaldinu leggja hald á hann og upplýsa um hugsanlega sölu þýfis úr umræddu innbroti.
Með vísan til þessa, framlagðra gagna og 68. gr. og 2. mgr. 69. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála gerir lögreglustjórinn á Suðurlandi þá kröfu að lögreglu verði veittar umbeðnar upplýsingar.
Rannsóknargögn fylgja beiðni lögreglustjóra.
Forsendur og niðurstaða
Í 68. gr. laga nr. 88/2008 er mælt fyrir um það að leggja skuli hald á muni, þ. á m. skjöl, þegar nánar tiltekin skilyrði eru til þess. Þá segir í 2. mgr. 68. gr. að sé þess kostur að tryggja sönnun án þess að leggja þurfi hald á mun, þá skuli beina því til eiganda eða vörsluhafa munarins að veita aðgang að honum eða láta í té upplýsingar sem hann hefur að geyma.
Í 2. mgr. 69. gr. laga nr. 88/2008 segir að séu munir í eigu eða vörslum annars manns en sakbornings og ekki er hætta á að þeir fari forgörðum eða verði skotið undan, þá skuli haldlagning ákveðin með úrskurði dómara nema ótvírætt samþykki eiganda eða vörsluhafa liggi fyrir.
Krafa lögreglustjóra beinist hvorki að neinum tilteknum mun eða skjali né heldur upplýsingum sem tiltekinn munur eða skjal hafi að geyma. Verður að mati dómsins ekki séð að krafa lögreglustjóra eigi sér lagastoð í þeim ákvæðum sem hann vísar til, en eins og rakið hefur verið fjalla ákvæði 68. og 69. gr. laga nr. 88/2008 um haldlagningu á munum og skjölum og upplýsingar um tiltekna muni eða skjöl. Þá er það mat dómsins að krafa lögreglustjóra sé ekki svo skýr og afmörkuð sem vera skyldi.
Er af þessum sökum óhjákvæmilegt að vísa kröfunni frá dómi.
Sigurður G. Gíslason héraðsdómari kveður upp úrskurð þennan.
Ú R S K U R Ð A R O R Ð:
Kröfu Lögreglustjórans á Suðurlandi er vísað frá dómi.
