- Kærumál
- Vanreifun
- Frávísunarúrskurður staðfestur
|
Þriðjudaginn 18. nóvember 2014 |
Nr. 718/2014. |
Barmahlíð
30-32, húsfélag (Bjarki Sigursveinsson hdl.) gegn Sunnu
Björk Þórarinsdóttur og Engilbert
Haukssyni (Björn Jóhannesson hrl.) |
Kærumál. Vanreifun. Frávísunarúrskurður
staðfestur.
B krafðist greiðslu skuldar vegna
hlutdeildar S og E í kostnaði við viðhaldsframkvæmdir á fjöleignarhúsi sem og
staðfestingar á lögveðsrétti fyrir kröfunni í eignarhluta þeirra. Í hinum kærða
úrskurði var málinu vísað frá dómi án kröfu vegna vanreifunar. Hæstiréttur
taldi ekki vera efni til að vísa málinu frá dómi vegna þeirra annmarka sem
taldir voru á málinu í héraði. Á það yrði á hinn bóginn að líta að S og E hefðu
á því byggt að reikningar vegna framkvæmdanna hefðu ekki aðeins tekið til
framkvæmda við sameign í fjöleignarhúsinu heldur einnig til framkvæmda sem
hefðu eingöngu snúið að séreignarhlutum annarra eigenda. Taldi Hæstiréttur að
af gögnum málsins yrði ekki annað ráðið en að hluti kröfunnar væri S og E
óviðkomandi af þessum sökum. Væri ógerlegt á grundvelli fyrirliggjandi gagna að
ráða fram úr því hvað skyldi draga frá kröfu B vegna þessa og væri væri því
ófært að leggja efnisdóm á málið. Var niðurstaða hins kærða úrskurðar því
staðfest.
Dómur Hæstaréttar.
Mál þetta dæma hæstaréttardómararnir Markús Sigurbjörnsson
og Helgi I. Jónsson og Ingveldur Einarsdóttir settur hæstaréttardómari.
Sóknaraðili skaut málinu til Hæstaréttar með kæru 30. október
2014, sem barst réttinum ásamt kærumálsgögnum 10. nóvember sama ár. Kærður er úrskurður
Héraðsdóms Reykjavíkur 20. október 2014, þar sem máli sóknaraðila á hendur
varnaraðilum var vísað frá dómi. Kæruheimild er í j. lið 1. mgr. 143. gr. laga
nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sóknaraðili krefst þess að hinn kærði
úrskurður verði felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdóm að taka málið til
efnismeðferðar. Þá krefst hann málskostnaðar í héraði og kærumálskostnaðar.
Varnaraðilar
krefjast staðfestingar hins kærða úrskurðar og kærumálskostnaðar.
Samkvæmt
gögnum málsins eru varnaraðilar sameigendur að eignarhluta í fasteigninni
Barmahlíð 30 í Reykjavík, sem auðkenndur er nr. 203-0088, varnaraðilinn Sunna
Björk að 80% og varnaraðilinn Engilbert að 20%. Innan fjöleignarhússins
Barmahlíð 30 og 32 mun hlutdeild eignarhluta varnaraðila vera 10,79%. Fyrir
liggur að á aðalfundi í sóknaraðila 27. febrúar 2012 var tekin ákvörðun um að
taka tilboði frá VSÓ Ráðgjöf ehf. í verk, sem felast átti í ástandsmati á hluta
fjöleignarhússins, gerð verklýsingar og útboðsgagna vegna viðhaldsframkvæmda á
ytra byrði þess, umsjón með útboði og samningsgerð við verktaka og verkeftirlit.
Að undangengnu útboði var ákveðið á húsfundi 19. júní 2012 að ganga til
samninga við Múr- og málningarþjónustuna Höfn ehf. um framkvæmdirnar og var
verksamningur um þær gerður við það félag. Svo sem nánar er lýst í hinum kærða
úrskurði reis ágreiningur innan sóknaraðila um þessar framkvæmdir, sem munu
hafa staðið yfir á árunum 2012 og 2013, og liggur fyrir að varnaraðilar stóðu
ekki skil á hlutdeild í kostnaði af þeim vegna síns eignarhluta. Fór svo að
sóknaraðili höfðaði mál þetta gegn varnaraðilum 29. maí 2013 til heimtu skuldar
af þessum sökum að fjárhæð 995.598 krónur og staðfestingar á lögveðrétti fyrir
þeirri kröfu í eignarhluta varnaraðila. Varnaraðilar tóku til varna í málinu og
kröfðust þess aðallega að því yrði vísað frá dómi, sem héraðsdómur hafnaði með
úrskurði 10. mars 2014, til vara að þau yrðu sýknuð af kröfu sóknaraðila, en að
því frágengnu að hún yrði lækkuð. Reistu varnaraðilar sýknukröfuna á því að
sóknaraðili hafi ekki staðið réttilega að töku ákvarðana um framkvæmdirnar, sem
um ræðir, en kröfuna um lækkun dómkröfu hans meðal annars á því að ekki lægju
fyrir fullnægjandi gögn um hlutfallstölu eignarhluta varnaraðila innan
fjöleignarhússins, láðst hafi að taka tillit til þess að virðisaukaskattur
fengist endurgreiddur af framkvæmdum sem þessum, hluti kostnaðar af þeim hafi
snúið að séreignarhlutum einstakra eigenda fjöleignarhússins en ekki sameign og
gögn skorti til stuðnings því að varnaraðilar hefðu verið krafin um greiðslu í
einstökum tilvikum á þann hátt að krefjast mætti dráttarvaxta af ætlaðri skuld
þeirra. Í tilefni af þessum vörnum aflaði sóknaraðili ýmissa gagna undir rekstri
málsins í héraði og var það síðan tekið til aðalmeðferðar 11. og 22. september
2014. Í hinum kærða úrskurði var tekin efnisleg afstaða til kröfu varnaraðila
um sýknu og henni hafnað, en málinu vísað án kröfu frá dómi sökum vanreifunar.
Verður ekki annað ráðið af úrskurðinum en að annmarkar á málatilbúnaði
sóknaraðila, sem þessu ollu, felist í fyrsta lagi í því að nánar tiltekið
misræmi hafi verið milli eindaga samkvæmt fimm af þeim tólf reikningum, sem
hann krefur varnaraðila um að greiða hlutdeild í, og þeirra dagsetninga, sem
hann krefst dráttarvaxta frá vegna sömu reikninga. Í öðru lagi hafi sóknaraðili
ekki gefið viðhlítandi skýringar á því að ekki væri ráðgert í dómkröfu hans að
virðisaukaskattur hafi fengist endurgreiddur af öllum reikningum í tengslum við
framkvæmdirnar. Í þriðja lagi hafi sóknaraðili ekki orðið við áskorun
varnaraðila um að leggja fram viðhlítandi gögn um hvernig hver af liðunum tólf
í kröfu hans hafi verið fundinn út með tilliti til reikninga að baki þeim og
endurgreiðslu virðisaukaskatts af þeim.
Vegna
fyrstnefnda annmarkans á málatilbúnaði sóknaraðila, sem getið var hér að
framan, eru engin efni til að vísa málinu frá dómi í heild eða að hluta, enda
mætti hvað sem öðru líður bregðast í efnisdómi við því misræmi, sem héraðsdómur
taldi vera milli eindaga framlagðra reikninga og kröfu sóknaraðila um
dráttarvexti, með því að dæma varnaraðila til að greiða þá fyrst frá því
tímamarki, sem þeim væri hagfelldast í hverju tilviki. Sama gegnir um
annmarkann, sem í öðru lagi var nefndur, því eins mætti þar bregðast við
vanrækslu sóknaraðila um nægilega reifun málsins með því að lækka kröfu hans á
hendur varnaraðilum eins og hann hefði fengið endurgreiddan virðisaukaskatt af
öllum reikningunum en ekki aðeins hluta þeirra. Um þriðja annmarkann verður að
taka tillit til þess að undir rekstri málsins í héraði lagði sóknaraðili um
síðir fram tólf reikninga VSÓ Ráðgjafar ehf. og Múr- og málningarþjónustunnar
Hafnar ehf. á hendur sér, sem hann krefur varnaraðila um að greiða hlut sinn í.
Eins og fram kemur í hinum kærða úrskurði er heildarfjárhæð reikninganna
8.858.842 krónur og endanleg dómkrafa sóknaraðila 10,79% af henni eða 955.869
krónur, en af þeim sökum verður ekki séð að reifun málsins sé áfátt að þessu
leyti. Til þess verður á hinn bóginn að líta að sem áður segir byggðu
varnaraðilar kröfu sína um lækkun á dómkröfu sóknaraðila meðal annars á því í
greinargerð í héraði að reikningar fyrrnefndra tveggja félaga á hendur honum
hafi ekki aðeins tekið til framkvæmda við sameign í fjöleignarhúsinu að
Barmahlíð 30 og 32, heldur einnig til framkvæmda, sem hafi eingöngu snúið að
séreignarhlutum einstakra eigenda og væru varnaraðilum óviðkomandi. Í
greinargerð varnaraðila fyrir Hæstarétti eru þessar röksemdir ítrekaðar og því
haldið fram að við munnlegan málflutning í héraði hafi sóknaraðili í raun
viðurkennt „að hluti dómkröfunnar tæki til séreignarhluta annarra en að það
væri dómsins að leggja mat á það hversu stór hluti það væri og ráða fram úr því.“
Þótt sóknaraðili hafi hvorki staðfest þetta né hafnað í málatilbúnaði sínum
fyrir Hæstarétti verður ekki annað ráðið af gögnum málsins en að verklaun til
verktakanna hljóti að einhverju marki að hafa átt rætur að rekja til
framkvæmda, sem komu varnaraðilum ekki við af þessum sökum. Ógerlegt er á
grundvelli fyrirliggjandi gagna að ráða fram úr því hvað rétt gæti verið að
draga frá kröfu sóknaraðila af þeirri ástæðu. Vegna þessa er ófært að fella
efnisdóm á málið og verður því staðfest niðurstaða hins kærða úrskurðar.
Sóknaraðila
verður gert að greiða varnaraðilum kærumálskostnað eins og í dómsorði greinir.
Dómsorð:
Hinn kærði
úrskurður er staðfestur.
Sóknaraðili,
Barmahlíð 30-32, húsfélag, greiði varnaraðilum, Sunnu Björk Þórarinsdóttur og
Engilbert Haukssyni, hvoru fyrir sig 150.000 krónur í kærumálskostnað.
Úrskurður Héraðsdóms Reykjavíkur 20.
október 2014.
Mál þetta, sem var dómtekið 22. september sl., var höfðað
29. maí 2013.
Stefnandi er Barmahlíð 30-32, húsfélag, Barmahlíð 32,
Reykjavík.
Stefndu eru Sunna Björk
Þórarinsdóttir, Barmahlíð 30, Reykjavík og Engilbert Hauksson, Brautarholti 18,
Reykjavík.
Endanlegar dómkröfur stefnanda eru svohljóðandi: Stefnandi krefst þess að stefndu
verði dæmd sameiginlega (in solidum)
til að greiða stefnanda 955.869 krónur ásamt dráttarvöxtum samkvæmt 1. mgr. 6.
gr. í III. kafla laga um vexti og verðtryggingu nr. 38/2001 af 33.854 krónum
frá 21.6.2012 til 27.7.2012, af 122.710 krónum frá 27.7.2012 til 3.08.2012, af
168.291 krónu frá 3.8.2012 til 21.8.2012, af 189.842 krónum frá 21.8.2012 til
29.8.2012, af 341.355 krónum frá 29.8.2012 til 21.9.2012, af 365.249 krónum frá
21.9.2012 til 4.10.2012, af 523.789 krónum frá 4.10.2012 til 21.10.2012, af
548.111 krónum frá 21.10.2012 til 31.10.2012, af 847.619 krónum frá 31.10.2012
til 21.11.2012, af 884.682 krónum frá 21.11.2012 til 26.11.2012, af 931.824
krónum frá 26.11.2012 til 21.12.2012, af 955.870 krónum frá 21.12.2012 til
greiðsludags. Frá framangreindri kröfu dragast innborganir stefndu dags.
7.1.2013 að fjárhæð 99.343 krónur, dags. 11.1.2013 að fjárhæð 6.914 krónur og
dags. 6.8.2013 að fjárhæð 28.880 krónur.
Þá er hinum stefndu stefnt til að þola staðfestingu
á lögveðsrétti í eignarhluta sínum í húsinu Barmahlíð 30-32 fn.
203-0088 til tryggingar kröfu vegna ógreiddra hússjóðsgjalda fyrir tímabilið
júní 2012 til desember 2012 að fjárhæð 955.869 krónur, auk málskostnaðar og
dráttarvaxta skv. lögum nr. 26/1994 en að frádregnum innborgunum stefnda dags.
7.1.2013 að fjárhæð 99.343 krónur og dags. 11.1.2013 að fjárhæð 6.914 krónur.
Loks krefst stefnandi málskostnaðar samkvæmt mati dómsins
auk virðisaukaskatts af málflutningsþóknun.
Stefndu krefjast sýknu af öllum kröfum stefnanda og
til vara að dómkröfur stefnanda á hendur stefndu verði lækkaðar verulega. Í
báðum tilvikum krefjast stefndu málskostnaðar úr hendi stefnanda að skaðlausu
samkvæmt mati dómsins.
I. Atvik og ágreiningsefni
Fasteignin að Barmahlíð 30-32, Reykjavík er sjö íbúða
fjöleignarhús í skilningi laga nr. 26/1994. Þrír eignarhlutar eru í þeim hluta
hússins sem er nr. 30 en fjórir í þeim hluta sem er nr. 32. Stefnandi er
húsfélag um fasteignina í samræmi við ákvæði 56. gr. laga nr. 26/1994.
Stefndu eru þinglýstir eigendur íbúðar nr. 01-0001 í
Barmahlíð 30, Reykjavík, fn. 203-0088. Stefnda Sunna
Björk er skráð með 80% eignarhluta í íbúðinni en stefndi Engilbert 20%.
Um mitt ár 2010 var verkfræðistofunni EFLU hf. falið að gera
skýrslu um ástand hússins, ásamt tillögum að utanhússviðgerðum og
kostnaðaráætlun vegna þeirra. Skilaði verkfræðistofan skýrslu sinni 15. júlí
2010. Í skýrslu EFLU hf. var komist að þeirri niðurstöðu að nauðsynlegt væri að
ráðast í umfangsmiklar endurbætur og viðgerðir á ytra byrði hússins, m.a. vegna
frostskemmda í útveggjum og svölum, auk þess sem málning á þaki væri byrjuð að
flagna og þakjárn farið að ryðga. Samkvæmt skýrslunni var kostnaður við
lagfæringar og endurbætur áætlaður 22.828.400 krónur að meðtöldum
virðisaukaskatti.
Boðað var til aðalfundar húsfélagsins að Barmahlíð 30-32
þann 12. maí 2011, þar sem kosið var í stjórn félagsins. Fyrir fundinn lá m.a.
fyrir svohljóðandi dagskrártillaga:
8. Viðhald á ytra byrði hússins.
Ytra
byrði hússins er í sameign allra eigenda þess og því er nauðsynlegt að taka
allar ákvarðanir um það á vettvangi sameiginlegs húsfélags Barmahlíðar 30-32.
a. Skýrsla EFLU um ástandskönnun á
húsinu lögð fram til kynningar og umræðu.
Guðni Örn frá EFLU mætir á fundinn, kynnir skýrsluna og svarar spurningum.
b. Umræður og ákvarðanataka um
viðgerðir á ytra byrði hússins. M.a. ákvörðun um hvort viðgerðum
verður forgangsraðað, og þá hvernig, um öflun tilboða (t.d. útboð) o.fl. Lagt
er til að stefnt verði að því að leggja tilboð fyrir næsta fund.
c. Umræður um fjármögnun
viðhaldsframkvæmda. Ákvörðun verður tekin siðar.
Samkvæmt fundargerð voru fulltrúar sex eignarhluta af sjö
mættir.
Fulltrúi verkfræðistofunnar EFLU hf. sat fundinn og kynnti
niðurstöður skýrslunnar. Hann lýsti því m.a. að húsið væri byggt 1945 og farið
að láta á sjá. Á fundinum var lagt til að í fyrsta áfanga yrði ráðist í
steypuviðgerðir skv. lið 1.2.2 í skýrslunni. Tillagan var samþykkt með fimm
atkvæðum en einn sat hjá. Jafnframt var samþykkt að fá utanaðkomandi aðila til
að afla tilboða í verkið. Haldnir voru fjórir stjórnarfundir á tímabilinu 14.
júlí 2011 til 15. september 2011 þar sem unnið var að gerð útboðsgagna og öflun
upplýsinga og tilboða, auk umsjónar og eftirlits með viðgerðum á ytra byrði
hússins. Samkvæmt gögnum málsins voru þrír stjórnarfundir til viðbótar haldnir
á tímabilinu 11. janúar 2012 til 14. febrúar 2012
Á aðalfundi húsfélagsins þann 27. febrúar 2012 var m.a. rætt
um tilboð sem höfðu borist frá þremur aðilum í ástandskönnun á hluta hússins,
undirbúning og framkvæmd útboðs, öflun tilboða auk umsjónar og eftirlits með
framkvæmdum. Fulltrúar sex eignarhluta af sjö voru mættir. Á fundinum var
samþykkt samhljóða að fela stjórn húsfélagsins að taka tilboði VSÓ ráðgjafar
ehf. um að afla tilboða samkvæmt aðalfundarsamþykkt 12. maí 2011 í framkvæmdir
í verkhluta 1.2.2 í skýrslu EFLU hf. og að boðað yrði til húsfundar þegar
tilboð og endanlegur kostnaður vegna þess lægi fyrir. Á fundinum var lögð fram
tillaga þess efnis að eigendur stæðu að öllu leyti straum af hlutdeild sinni í
framkvæmdum með eigin fé eða einkalántöku. Um greiðslutilhögun, fjárhæðir,
gjalddaga og önnur útfærsluatriði færi samkvæmt nánari fyrirmælum stjórnar á
grundvelli verksamnings. Tillagan var samþykkt samhljóða. Þá var einnig
samþykkt að greiddar yrðu mánaðarlega 3.500 krónur fyrir hverja íbúð í
rekstrarsjóð húsfélagsins.
Stjórnarfundur var haldinn 12. mars 2012 og annar 3. maí
2012. Fulltrúi VSÓ ráðgjafar ehf. var viðstaddur báða fundina og á síðari
fundinum lagði hann fram drög að útboðs- og verklýsingu, dagsett í mars 2012.
Enn var haldinn fundur í húsfélaginu 16. maí 2012. Fulltrúar
sex eignarhluta af sjö voru mættir. Samkvæmt fundargerð voru þar lögð fram drög
að útboðs- og verklýsingu og frumkostnaðaráætlun viðhaldsframkvæmda. Marteinn
Jónsson byggingariðnfræðingur frá VSÓ mætti á fundinn, kynnti niðurstöður og
svaraði spurningum. Hann benti á að um væri að ræða frumáætlun en ekki
endanlega skýrslu, hún gæti því breyst. Hann sagði húsið illa farið, ástand
þess væri þó misjafnt eftir hliðum hússins. Um væri að ræða múrviðgerðir og
endurnýjun á svölum en viðgerð á þakkanti væri ekki inni í þessari áætlun. Að
lokum yrði húsið steinað og fullklárað.
Á fundinum var borin upp tillaga þess efnis að farið yrði í
allar framkvæmdir samkvæmt frumkostnaðaráætlun VSÓ án ákvörðunar um
tímasetningu. Var tillagan samþykkt með 5 atkvæðum en einn sat hjá. Því næst
var framkvæmdahraði (áfangaskipting, forgangsröðun o.s.frv.) tekinn til umræðu.
Fram komu sjónarmið um að heppilegast væri að farið yrði í verkið af fullum
þunga og verkið yrði því klárað í einu lagi. Stefnda Sunna upplýsti að staða
hennar væri ekki góð og að hún hefði nánast ekkert svigrúm til fjárútláta. Hún
upplýsti jafnframt að hún væri fylgjandi framkvæmdum. Sjónarmið með og á móti
skiptingu verkframkvæmda voru rædd.
Á fundinum var enn fremur gerð tillaga um að verkið yrði
boðið út í heild sinni en að því yrði svo skipt í tvennt. Hluti verksins yrði
unninn á árinu 2012 en hinn hlutinn á árinu 2013 í samráði við verktaka og VSÓ.
Tillagan var samþykkt með fjórum atkvæðum gegn tveimur.
Tillaga Birgis Guðmundssonar um að á þessu ári yrði farið í
endurbætur á húsinu fyrir allt að fjórðung af kostnaðaráætlun VSÓ eða af
10.076.200 krónum og forgangsraðað yrði í samráði við VSÓ og húseigendur var
felld með þremur atkvæðum gegn tveimur.
Loks fóru fram umræðu um fjármögnun framkvæmda og vísað til
þess að samþykkt hefði verið á síðasta fundi að hver sæi um fjármögnun fyrir
sig. Birgir Guðmundsson upplýsti að hann gæti ekki fjármagnað allt verkið á
þessu ári.
Haldinn var fundur í húsfélaginu 11. júní 2012 að beiðni
stefndu, Sunnu og Birgis Guðmundssonar, eiganda eignarhluta nr. 01-0201 í
Barmahlíð 30. Fundarefni var „Beiðni Birgis Guðmundssonar um álit kærunefndar
húsamála á ferli og samþykktum aðalfundar 25. febrúar og húsfundar 16. maí“. Í
fundargerð segir síðan: Birgir ítrekaði
að hann vær ekki andsnúinn nauðsynlegum viðhaldsframkvæmdum. Tilgangur hans með
því að óska eftir áliti kærunefndar húsamála væri að hnekkja ákvörðunum um
framkvæmdahraða. Hann sagðist óska eftir þessum fundi til að reyna að finna
lausn á þessu svo hann þyrfti ekki að gera þetta. Hann sagði málsmeðferðartími
vera tvo mánuðir. Birgir lagði ekki fram nein gögn til stuðnings fundarefninu,
hann sagðist hafa ýmislegt við ferlið að athuga. Hann nefndi form og
málsmeðferð og skort á samráði vera það sem hann hefði við þetta að athuga, en
hann ætlaði sér ekki að vera í málflutningi hér. Umræður fóru fram um málið. Húsfundur
hafnaði því að breyta ákvörðunum síðasta húsfundar.
Húsfundur var haldinn 19. júní 2012. Í greinargerð stefndu
eru gerðar þær athugasemdir við þann fund, að hann hafi ekki verið boðaður
„eftir ákvörðun stjórnar húsfélagsins“, gögn vegna fundarins hafi borist frá
formanni stjórnar einungis einum degi fyrir fundinn og að meginefni þeirra
tillagna sem taka átti til afgreiðslu á fundinum hafi ekki fylgt fundarboði. Á
fundinum voru kynntar niðurstöður útboðs vegna viðhalds og endurbóta utanhúss.
Fjögur tilboð höfðu borist í verkið á grundvelli þeirra útboðsgagna og
verklýsingar sem unnin hafði verið af VSÓ ráðgjöf ehf. Samþykkt var einróma með
fjórum greiddum atkvæðum að fela formanni húsfélagsins, í samvinnu við VSÓ, að
ganga til samninga við Múr- og málningarþjónustuna Höfn ehf. á grundvelli
tilboðs fyrirtækisins sem opnað var hjá VSÓ ráðgjöf 14. júní 2012.
Þann 21. júní 2012 tók stefnandi tilboði Múr- og
málningarþjónustunnar Höfn vegna viðgerða á húsinu. Stjórnarmaðurinn, Sólveig
Jónasdóttir, sendi húseigendum bréf þess efnis 4. júlí 2012 að skrifað hefði
verið undir verksamning við Múr- og málningarþjónustuna Höfn vegna viðgerða á
húsinu. Í bréfinu kom fram að verktakar myndu hefjast handa við verkið 16. júlí
s.á. Einnig að svalir yrðu brotnar niður og endursteyptar. Jafnframt var þar
tilgreint að fjárhæð verksamningsins væri 14.078.800 krónur og væri það
heildarupphæð fyrir framkvæmdirnar næstu tvö árin með virðisaukaskatti. Búast
mætti við að kostnaðurinn um sumarið yrði 55-60% af þeirri upphæð, Arion banki myndi skipta reikningum samkvæmt eignaprósentu
og senda rukkanir inn á heimabanka eftir því sem verkinu miðaði áfram.
Þann 6. júlí 2012 sendi Birgir Guðmundsson eigandi íbúðar
nr. 01-0001 að Barmahlíð 30 kærunefnd húsamála erindi. Stefnda Sunna sendi
kærunefndinni sambærilegt erindi þann 9. ágúst 2012 þar sem hún óskaði eftir
áliti nefndarinnar á ýmsum atriðum varðandi form og efni þeirra ákvarðana sem
teknar höfðu verið á vettvangi húsfélagsins varðandi þær framkvæmdir sem voru
af hefjast við utanhússviðgerðir á fasteigninni. Krafðist stefnda, Sunna, þess
að ákvarðanir húsfundar í maí 2012 varðandi umfang framkvæmda og framkvæmdatíma
yrðu felldar úr gildi. Málin voru sameinuð samkvæmt bréfi nefndarinnar 22.
ágúst s.á.
Unnið var við utanhússviðgerðir á fasteigninni um sumarið
2012 og fram eftir hausti það ár. Á húsfundi, sem haldinn var 4. september
2012, kynnti formaður húsfélagsins stöðu framkvæmdanna og kom þar m.a. fram að
verkið væri nokkuð á eftir áætlun. Lokið væri við að fjarlægja svalir og slá
upp fyrir nýjum. Á fundinum komu fram athugasemdir um að svalarnir
væru ekki í upprunalegri mynd þar sem þær væru umtalsvert hærri en þær svalir
sem voru fyrir. Hér væri um útlitsbreytingu að ræða sem ekki væri samþykkt
fyrir og að byggingarfulltrúi hefði gert athugasemdir við að útlit svalanna
væri ekki samkvæmt upphaflegum teikningum. Á fundinum var samþykkt að svalirnar
yrði sagaðar niður í upprunalega hæð og að allir eigendur væru sammála um að
ráðgjöf VSÓ varðandi hækkun á svalahandriðum hefði verið ónóg og villandi.
Á fundinum var einnig rætt um stöðu reikninga vegna
framkvæmdanna og fyrrgreind erindi stefndu, Sunnu og Birgis til kærunefndar
húsamála. Þá fóru fram umræður um aðstæður stefndu Sunnu, sem hún hafði upplýst
um með tölvupósti 16. ágúst, þ.e. að framkvæmdirnar og kostnaður af þeim settu
í uppnám samkomulag hennar við umboðsmann skuldara. Tekin var fyrir tillaga
Birgis þess efnis að sáttanefnd yrði stofnuð til að vinna að lausn á þeim
ágreiningi sem upp væri kominn varðandi framkvæmdirnar á húsinu. Lagði Birgir
til að sáttanefndin yrði skipuð þremur aðilum, einum fulltrúa frá meirihluta
stjórnar húsfélagsins, einum fulltrúa frá stefndu, Sunnu, og Birgi og að einn
fulltrúinn yrði valinn af Húseigendafélaginu. Tillagan var felld með fjórum atkvæðum
gegn tveimur. Þá var á fundinum samþykkt tillaga um að húsfélagið fengi heimild
til að taka yfirdráttarlán í banka, allt að 4.000.000 króna ef nauðsyn krefði
til að tryggja að framkvæmdir við ytra byrði hússins stöðvuðust ekki sökum
vanskila eða af öðrum ástæðum.
Á húsfundi 18. september s.á. var tekin fyrir tillaga frá
verktakanum, Múr- og málningarþjónustunni Höfn ehf., um að breyta verkáætlun
þannig að lokið yrði við múrviðgerðir á ytra byrði hússins á árinu 2012, en endursteinun og málun færi fram á árinu 2013. Upplýst var
að þetta kæmi til með að hafa áhrif á kostnaðarskiptingu verksins. Á fundinum
var samþykkt að stjórn húsfélagsins fengi umboð til að samþykkja tillögu
verktakans um breytta áfangaskiptingu á þeirri forsendu að ekki yrði farið fram
úr áður samþykktri kostnaðaráætlun vegna framkvæmda á árinu 2012. Þá var
samþykkt á fundinum að stjórn húsfélagsins fengi heimild til að meta ástand og
kostnað við lagfæringar á þakrennum hússins, hvort heldur það yrði gert með
endurgerð eða notaðar yrðu aðrar aðferðir við þær lagfæringar. Stefnda Sunna
sat ekki fundinn.
Á húsfundi þann 19. nóvember 2012 var kynnt staða framkvæmda
við ytra byrði hússins. Fram kom að þeim hluta sem ákveðið hafði verið að fara
í á árinu 2012 væri lokið og að kostnaður hefði verið innan þeirra marka sem
lagt var upp með. Þá fór fram kynning á innheimtuaðgerðum vegna ógreiddra
reikninga húseigenda og tilkynnti Sólveig Jónasdóttir að farið yrði með
ógreidda reikninga til innheimtu hjá Gjaldskilum. Birgir Guðmundsson mótmælti og
lagði fram bókun þar sem m.a. kom fram að deilt væri um lögmæti framkvæmdanna
og engin niðurstaða væri komin. Ekki væri eðlilegt að fara af stað með
innheimtuaðgerðir meðan ekki lægi fyrir niðurstaða um lögmæti framkvæmdanna.
Fram hefði komið að tveir eigendur væru í greiðsluaðlögunarferli hjá
umboðsmanni skuldara. Umsjónarmaður stefndu Sunnu hefði sagt að vegna þessara
framkvæmda væri ekki möguleiki að hún gæti haldið íbúðinni.
Á húsfundi í janúar 2013 var ákveðið að fara í frekari
framkvæmdir utanhúss með því að láta endurgera þakrennur hússins. Á vormánuðum
2013 hófust framkvæmdir að nýju við ytra byrði hússins. Fram kemur í
greinargerð stefndu að þau telja að heildarkostnaður við endurbætur á ytra
byrði hússins hafi orðið margfalt hærri en samþykkt var á fundi í húsfélaginu
12. maí 2011.
Þá lýsa stefndu því í greinargerð að upp úr miðju sumri 2012
hafi kröfur frá stefnanda verið sendar stefndu Sunnu í gegnum heimabanka hennar
án þess að nokkrir reikningar hafi fylgt kröfunum Þar hafi heldur enga sundurliðun
verið að finna né upplýsingar um heildarkostnað eða fylgigögn sem gefið hafi
til kynna eða skýrt fjárhæð krafnanna. Fram hafi komið að kröfurnar væru annars
vegar vegna húsfélagsgjalda og hins vegar vegna hlutdeildar stefndu í kostnaði
við utanhússviðgerðir, þ.e. vegna vinnu Múr- og málningarþjónustunnar ehf.
annars vegar og VSÓ ráðgjafar ehf. hins vegar.
Stefndu stóðu skil á mánaðarlegum gjöldum sínum til
hússjóðsins en greiddu ekki þær kröfur sem sagðar voru vegna utanhússviðgerða
vegna ágreinings aðila um réttmæti þeirra.
Stefnandi
höfðaði því mál þetta á hendur stefndu þann 29. maí 2013 vegna vanefnda stefndu
á gjöldum vegna framangreindra framkvæmda við fasteignina Barmahlíð 30-32, á
tímabilinu júní 2012 til desember 2012.
Þann 2. september 2013 vísaði kærunefnd húsnæðismála máli
stefndu Sunnu og Birgis frá þar sem stefnandi hafði höfðað mál fyrir dómi á
hendur stefndu til greiðslu kostnaðar vegna framkvæmdanna. Fram kemur í áliti
nefndarinnar að nefndin fjalli ekki um mál sem á sama tíma séu til meðferðar
hjá dómstólum (litis pendens).
II. Málsástæður aðila
Í stefnu var krafan sögð á 13 reikningum sem væru
eftirfarandi:
Nr. Útgáfudagur Gjalddagi Fjárhæð
1. 15.06.2012 15.06.2012 34.356,00
2. 05.08.2012 05.08.2012 153.760,00
3. 15.08.2012 15.08.2012 21.878,00
4. 15.08.2012 15.08.2012 136.429,00
5. 21.08.2012 21.08.2012 22.047,00
6. 21.09.2012 21.09.2012 24.248,00
7. 08.10.2012 08.10.2012 24.683,00
8. 10.10.2012 10.10.2012 160.891,00
9. 18.11.2012 18.11.2012 303.949,00
10. 18.11.2012 18.11.2012 37.613,00
11. 26.11.2012 26.11.2012 47.842,00
12. 05.12.2012 05.12.2012 3.500,00
13. 21.12.2012 21.12.2012 24.402,00
Samtala reikninganna næmi 995.598 krónum og væri
það stefnufjárhæð málsins. Reikningarnir voru ekki lagðir fram við þingfestingu
málsins en stefnandi lagði m.a. fram fundargerðir, frumkostnaðaráætlun
viðhaldsframkvæmda, verksamning við Múr- og málningarþjónustuna Höfn og yfirlit
frá banka um sendar innheimtuviðvaranir.
Í stefnu,
er því lýst að skuld stefndu sé vegna vanefnda stefndu á gjöldum vegna
framkvæmda við fasteignina Barmahlíð 30-32, á tímabilinu júní 2012 til desember
2012. Gjöldin hafi verið samþykkt á löglegum húsfundi. Skuldin hafi ekki
fengist greidd þrátt fyrir innheimtutilraunir og sé því nauðsynlegt að höfða
mál til greiðslu hennar.
Um lagarök
er í stefnu vísað til laga um fjöleignarhús nr. 26/1994. Kröfur um
dráttarvexti, styður stefnandi við reglur 1. mgr. 6. gr. í III. kafla laga um
vexti og verðtryggingu nr. 38/2001. Krafan um málskostnað styðst við 1. mgr.
130. gr. laga 91/1991 um meðferð einkamála. Krafa um virðisaukaskatt af
málflutningsþóknun er reist á lögum númer 50/1988.
Við framangreinda sundurliðun dómkröfunnar samkvæmt
stefnu verður þó að hafa þann fyrirvara að í þinghaldi 28. apríl 2014 setti
stefnandi fram breyttar og lækkaðar dómkröfur. Í bókun sem stefnandi lagði þá
fram segir að breyttar dómkröfur stefnanda til lækkunar miðist við hlutdeild
stefnda í kostnaði stefnanda vegna nauðsynlegra framkvæmda á ytra byrði hússins
við Barmahlíð 30-32. Hlutdeild stefnda í húsinu Barmahlíð 30 teljist vera 21,9%
samkvæmt eignaskiptasamningi dags. 23. febrúar 1989 en hlutur Barmahlíðar 30 í
húsinu við Barmahlíð 30-32 teljist vera 49,28% samkvæmt eignaskiptayfirlýsingu
um Barmahlíð 32 sem einnig sé undirrituð af þáverandi eigendum eignarhluta í
Barmahlíð 30, dagsett 16. júní 2004. Eignarhluti stefndu í húsinu við Barmahlíð
30-32 teljist því vera 10,79%.
Í sömu bókun kemur fram að stefnandi byggi á því að
heildarútgjöld stefnanda vegna framkvæmdanna samkvæmt framlögðum reikningum, á
tímabilinu hafi verið 8.858.842 krónur og nemi hlutur stefnda í þeim því
955.869 krónum. Framlagðir reikningar eru annars vegar greiðsluseðlar,
reikningar og verkblöð frá Múr- og málningarþjónustunni Höfn ehf. og hins vegar
greiðsluseðlar og reikningar frá VSÓ ráðgjöf ehf. Stefnandi hefur fengið
endurgreiddan virðisaukaskatt vegna vinnu manna við íbúðarhúsnæði en þær
greiðslur nema 985.399 krónum. Hlutur stefnda í þessum endurgreiðslum nemur
106.257 krónum og telst sú hlutdeild innborgun upp í dómkröfur stefnanda. Að
öðru leyti vísaði stefnandi til umfjöllunar um málavexti, málsástæður og
lagarök í stefnu að breyttu breytanda.
Við
aðalmeðferð málsins, sem hófst 11. september sl., en var frestað til
sáttaumleitanar að ósk aðila að loknum fyrri ræðum lögmanna til 22. september
s.á., lækkaði stefnandi enn dómkröfur sínar, nánar tiltekið um innborgun stefndu að fjárhæð 28.880
krónur, dagsett 6. ágúst 2013.
Til stuðnings kröfu um sýknu vísa
stefndu m.a. til þess að verulegir ágallar, bæði að formi og efni, hafi verið á
þeim ákvörðunum sem teknar voru á vettvangi húsfélagsins varðandi þær
umfangsmiklu endurbætur sem ákveðið var að ráðast í. Stefndu halda því fram að
málsmeðferðarreglur laga nr. 26/1994 um ákvarðanir sem þessar, hafi verið brotnar
og skilyrðum fyrrgreindra laga varðandi form og efni slíkra ákvarðana hafi ekki
verið fylgt. Fyrir vikið séu þær óskuldbindandi fyrir stefndu.
Samkvæmt 2. gr. laga nr. 26/1994
um fjöleignarhús séu ákvæði laganna ófrávíkjanleg nema annað sé beinlínis tekið
fram í lögunum sjálfum eða slíkt leiði af eðli máls. Lögin hafi m.a. að geyma
ákvæði um málsmeðferðarreglur varðandi töku ákvarðana um sameiginleg málefni,
skiptingu sameiginlegs kostnaðar og ákvæði um áskilinn meirihluta varðandi
ákvarðanir er varða meiri háttar framkvæmdir á sameign. Þá sé einnig að finna í
lögunum ákvæði varðandi boðun húsfunda, lögmæti og verkefni slíkra funda, svo
dæmi séu tekin.
Stefndu vísa til þess að samkvæmt
2. mgr. 59. gr. og 2. mgr. 60. gr. laga nr. 26/1994 um fjöleignarhús, skuli
stjórn viðkomandi húsfélags boða til aðalfundar svo og til allra annarra
almennra funda í húsfélaginu. Það sé því ekki á valdi einstakra stjórnarmanna
að boða til funda í húsfélaginu eins og gert hafi verið af formanni stjórnar
varðandi fundinn sem haldinn var í húsfélaginu þann 19. júní 2012. Þá komi
einnig fram í fyrrgreindum lagagreinum að í fundarboði skuli greina tíma og
stað fundarins og þau mál sem tekin verði fyrir á fundinum svo og meginefni
þeirra tillagna sem leggja eigi fyrir fundinn. Í athugasemdum með frumvarpi til
fyrrgreindra laga segi m.a. að sérstök ástæða sé til að vanda til fundarboða
þegar um er að ræða fundi, þar sem taka eigi mikilvægar ákvarðanir, t.d. um
dýrar framkvæmdir. Ástæður þess að meginefni tillagna skal getið í fundarboði
er m.a. til að tryggja að fundarmenn eigi þess kost að kynna sér fram komnar
tillögur fyrir fundinn og þannig undirbúa sig fyrir fundinn. Þetta sé
sérstaklega mikilvægt þegar taka eigi ákvarðanir á fundi sem hafa mikla
fjárhagslega þýðingu fyrir eigendur, t.d. þegar verið sé að skylda þá til að
taka þátt í kostnaði við sameign svo dæmi sé tekið, og þá mögulega í andstöðu
við vilja þeirra í þeim efnum.
Á fundum húsfélagsins þann 16. maí
2012 og 19. júní 2012 hafi verið teknar fyrir tillögur sem hafi snúið að
mikilvægum ákvörðunum varðandi meiri háttar endurbætur utanhúss á fasteigninni
að Barmahlíð 30-32. Engar tillögur hafi fylgt með fundarboði þessara húsfunda
né meginefni væntanlegra tillagna í þessum efnum og því ekki verið fullnægt
skilyrði 2. mgr. 60. gr. laga nr. 26/1994 um að meginefni tillagna skuli fylgja
fundarboði. Í fundarboði fundarins 16. maí 2012 komi einungis fram að gera
mætti ráð fyrir því að fyrri ákvörðunum yrði breytt, s.s. ákvörðun um
áfangaskiptingu verksins. Stefndu telja að slíkt orðalag fullnægi ekki skilyrði
laganna um að meginefni tillagna skuli fylgja fundarboði.
Á fundinum 16. maí 2012 hafi komið
fram tillaga um að ráðast í mun umfangsmeiri endurbætur en áður hafði verið
ákveðið, þar sem á aðalfundi húsfélagsins þann 27. febrúar sama ár hafði verið
samþykkt að fara í afmarkaðar framkvæmdir við steypuviðgerðir á húsinu. Í þessu
sambandi sé mikilvægt að hafa í huga að útboðs- og verklýsing VSÓ ráðgjafar
ehf. vegna fyrirhugaðra framkvæmda hafi hvorki fylgt fundarboði né verið lögð
fram á fundinum, heldur hafi einungis verið lögð fram frumkostnaðaráætlun vegna
framkvæmdanna.
Samkvæmt 1. mgr. 39. gr. laga nr.
26/1994 um fjöleignarhús eigi allir hlutaðeigandi eigendur óskoraðan rétt á að
taka þátt í öllum ákvörðunum er varða sameignina, bæði innanhúss og utan og
sameiginleg málefni sem snerta hana beint eða óbeint. Í 41. gr. laganna sé
fjallað er um þær reglur sem gilda við ákvarðanatöku um sameiginleg málefni í
fjöleignarhúsum. Þar komi fram í 9. tl. B-liðar að
til ákvarðana sem varði endurbætur,
breytingar og nýjungar, sem ganga verulega lengra og eru verulega dýrari og
umfangsmeiri en venjulegt og nauðsynlegt viðhald þurfi samþykki 2/3 hluta
eigenda, bæði miðað við fjölda og eignarhluta.
Samkvæmt framansögðu sé ljóst að
þurft hafi samþykki 2/3 hluta eigenda í fjöleignarhúsinu að Barmahlíð 30-32,
bæði miðað við fjölda og eignarhluta, þegar teknar hafi verið ákvarðanir um þær
umfangsmiklu endurbætur sem ákveðið var að ráðast í utanhúss á fasteigninni.
Nánar tiltekið bæði varðandi þá ákvörðun að farið skyldi í framkvæmdirnar og
einnig hver framkvæmdahraðinn yrði. Stefndu halda því fram að hvorki hafi legið
fyrir samþykki 2/3 hluta eigenda í fjöleignarhúsinu, hvorki miðað við
eignarhluta né fjölda, þegar ákveðið hafi verið á húsfundinum þann 16. maí 2012
að framkvæmdir samkvæmt frumkostnaðaráætlun VSÓ ráðgjafar ehf. skyldu boðnar út
í heild sinni, og að verkið skyldi unnið á tveimur árum. Sú ákvörðun hafi
einungis verið samþykkt með fjórum atkvæðum en tveir verið á móti. Stefndu
telja jafnframt að einn þeirra sem hafi setið fundinn hafi ekki haft til þess
umboð en fundargerð fundarins beri það ekki með sér að lagt hafi verið fram
skriflegt umboð fyrir fundinn, eins og áskilið sé í 2. mgr. 58. gr. laga nr.
26/1994. Samkvæmt framanrituðu sé ljóst að samþykki 2/3 hluta eigenda, bæði
miðað við fjölda og eignarhluta, hafi ekki verið fyrir hendi á húsfundinum 16.
maí 2012 þegar ákvörðun var tekin um að ráðast í meiri háttar endurbætur á
fasteigninni eða varðandi framkvæmdartímann.
Stefndu benda einnig á að samkvæmt
7. tl. 1. mgr. 61. gr. laga nr. 26/1994 skuli leggja
fram á aðalfundi í húsfélögum ár hvert, rekstrar- og framkvæmdaáætlun næsta
árs. Á aðalfundi húsfélagsins þann 12. maí 2011 hafi engin slík áætlun verið
lögð fram. Á aðalfundi húsfélagsins 27. febrúar 2012 hafi heldur engin
rekstrar- og framkvæmdaráætlun verið lögð fram en fyrr á fundinum hefði verið
samþykkt að afla tilboða í framkvæmdir á verkhluta 1.2.2 í skýrslu EFLU hf. frá
15. júlí 2010. Áskilnaður laganna um framlagningu rekstrar- og
framkvæmdaáætlunar hafi m.a. þann tilgang að tryggja að eigendur í
fjöleignarhúsum hafi nægilegan tíma til að gera ráðstafanir vegna þeirra
framkvæmda sem ráðgert sé að fara í, þannig að þeir hafi fjárhagslegt bolmagn
til að standa straum af slíkum kostnaði. Á aðalfundi félagsins 12. maí 2011
hafi verið samþykkt að fyrsti áfangi fyrirhugaðs verks við utanhússviðgerðir á
húsinu skyldu verða steypuviðgerðir samkvæmt lið 1.2.2 í skýrslu EFLU hf. en þó
með þeim fyrirvara að þakkantur yrði ekki endursteyptur eins og tillaga hafi
verið gerð um í skýrslunni, heldur yrði fundin ódýrari lausn hvað varðaði
lagfæringar á þakkantinum. Áætlaður kostnaður við þessa framkvæmd hafi verið
rúmar 5 milljónir króna.
Á aðalfundi félagsins þann 27.
febrúar 2012 hafi síðan verið samþykkt að leita tilboða í lið 1.2.2 í skýrslu
EFLU hf., þar sem áætlaður kostnaður hafi verið tæpar 9 milljónir króna.
Nokkrum mánuðum síðar, þ.e. 16. maí 2012, hafi verið tekin ákvörðun um að
ráðast í framkvæmdir sem hafi verið margfalt umfangsmeiri og áætlaður kostnaður
við þær numið rúmum 17 milljónum króna auk kostnaðar við eftirlit o.fl. Sá
kostnaður hafi síðan átt eftir að aukast enn frekar þegar ákveðið hafi verið á
árinu 2013 að endursteypa þakrennur hússins. Þannig hafi kostnaðurinn margfaldast
frá því sem ákveðið hafi verið á aðalfundi húsfélagsins 12. maí 2011 og það án
þess að nokkur rekstrar- eða framkvæmdaáætlun hafi verið lögð fram á aðalfundum
félagsins.
Stefndu benda á að á aðalfundi
húsfélagsins 27. febrúar 2012 hafi komið fram að engar framkvæmdir hafi verið
fyrirhugaðar á því ári. Á fundinum hafi einungis verið samþykkt að leita
tilboða í verkhluta 1.2.2 í skýrslu EFLU hf. Á húsfundinum 16. maí 2012 hafi
hins vegar orðið miklar breytingar frá því sem áður hafði verið ákveðið, því þá
sé samþykkt að fara í umfangsmiklar framkvæmdir á árinu 2012 og 2103, þrátt
fyrir samþykktir aðalfundar 12. maí 2011 og 27. febrúar 2012. Þær tillögur sem
samþykktar hafi verið á húsfundinum 16. maí 2012 hafi ekki fylgt fundarboði,
eins og áður hafi komið fram.
Stefndu telja að stjórn
húsfélagsins hafi farið út fyrir það umboð sem hún hafi fengið á aðalfundi
húsfélagsins 27. febrúar 2012 þegar hún hafi látið vinna verk- og útboðslýsingu
fyrir mun meiri framkvæmdir en aðalfundur hafði ákveðið en umboð stjórnar hafi
takmarkast við að afla tilboða í verkþátt 1.2.2 í skýrslu EFLU hf.
Þær framkvæmdir sem ákveðnar hafi
verið á húsfundinum 16. maí 2012 fyrir árin 2012 og 2013 hafi verið samþykktar
án þess að nokkurn tímann hafi verið lögð fram á aðalfundi félagsins rekstrar-
og framkvæmdaáætlun.
Stefndu telja samkvæmt framansögðu
að ekki hafi verið rétt staðið að ákvarðanatöku varðandi fyrrgreindar
framkvæmdir og þær ákvarðanir séu því óskuldbindandi fyrir þau.
Stefndu benda jafnframt á að þau
hafi aldrei sett sig upp á móti nauðsynlegum lágmarksframkvæmdum við ytra byrði
hússins. Hins vegar hafi þau hvorki getað samþykkt umfang framkvæmdanna né
framkvæmdarhraða. Ástæður þess hafi fyrst og fremst verið þær að stefndu hafi
ekki haft fjárhagslegt bolmagn til að standa undir slíkum kostnaði. Fyrir liggi
að stefnda, Sunna, sé í greiðsluaðlögun samkvæmt lögum nr. 101/2010 og sé henni
beinlínis óheimilt að taka á sig frekari fjárskuldbindingar meðan á því ferli
stendur. Aðilum húsfélagsins hafi verið kunnugt um þessa stöðu stefndu Sunnu.
Til vara krefjast stefndu verulegrar lækkunar á dómkröfum
stefnanda. Því til stuðnings vísa stefndu m.a. til þess að við
skiptingu kostnaðar við framkvæmdirnar á fasteigninni hafi þess ekki verið gætt
að skipta kostnaðinum í samræmi við þinglýsta eignaskiptayfirlýsingu fyrir
fasteignina. Hlutfallsskipting milli eigenda sé því ekki rétt að mati stefndu.
Hins vegar sé erfitt að ganga úr skugga um slíkt meðan fullnægjandi gögn hafi
ekki verið lögð fram í málinu af hálfu stefnanda. Þá vísa stefndu til þess að
stefnandi hafi ekki tekið tillit til endurgreiðslu virðisaukaskatts af vinnu á
verkstað í samræmi við ákvæði laga nr. 50/1988 um virðisaukaskatt, áður en
kostnaði við framkvæmdirnar var skipt niður á eigendur í fasteigninni.
Stefndu benda jafnframt á að hluti
heildarkostnaðar við utanhússviðgerðir og endurbætur á fasteigninni varði
séreignahluta eigenda í húsnæðinu, en tilheyri ekki sameigninni. Kostnað við
séreignahluta í fasteigninni verði ekki skipt niður á eigendur í hlutfalli við
eignarprósentu hvers og eins í fasteigninni, heldur falli slíkur kostnaður
alfarið á þann sem eigi viðkomandi séreignahluta. Í því sambandi bendir stefndi
m.a. á innra byrði svalaveggja og gólfflöt svala sbr. 8. tl.
1. mgr. 5. gr. laga nr. 26/1994 svo og svalahurðir og hurðir sem skilja séreign
frá sameign, sbr. 6. tl. 1. mgr. 5. gr. sömu laga.
Kostnaður við viðgerðir og endurbætur á þessum hlutum hússins sé því
sérkostnaður viðkomandi íbúðareigenda sbr. 50. gr. laga nr. 26/1994. Stefndu
telja að ekki hafi verið tekið tillit til þessa við skiptingu kostnaðar.
Þá telja stefndu að reikningur,
útgefinn 21. ágúst 2012, eigi sér enga stoð og þá varði reikningur útgefinn 5.
desember 2012, að fjárhæð 3.500 krónur, mánaðarlegt húsfélagsgjald. Hann sé því
óviðkomandi vinnu við utanhússviðgerðir á húsinu.
Stefndu halda því fram að
kostnaður VSÓ ráðgjafar ehf. vegna eftirlits með framkvæmdunum á árinu 2012 sé
langt umfram það tilboð sem þeir gerðu í verkið. Ekki verði séð að sá
umframkostnaður hafi hlotið samþykki húsfundar og því verður að telja að
fyrrgreindur kostnaður sé án heimildar og óskuldbindandi fyrir stefndu. Því til
viðbótar liggi fyrir að mistök hafi gerð af hálfu eftirlitsaðilans sem hafi
gert það að verkum að svalir hafi verið endursteyptar í of mikilli hæð. Á fundi
í húsfélaginu 4. september 2012 hafi því verið lýst yfir af hálfu allra eigenda
í fjöleignarhúsinu að ráðgjöf eftirlitsaðilans varðandi hækkun á svalahandriðum
hefði verið ónóg og villandi. Staðið hafi til að steypa svalirnar í upphaflegri
mynd og húsfundurinn gert þá kröfu að svalirnar yrðu sagaðar niður í
upprunalega hæð án aukakostnaðar fyrir eigendur. Ekki liggi fyrir í gögnum
málsins hvort fyrrgreindri fundarsamþykkt hafi verið framfylgt og þá hvort
verið sé að innheimta hjá eigendum kostnað við að saga svalirnar niður í þá hæð
sem þær hafi átt að vera.
Stefndu mótmæla dráttarvaxtakröfu
stefnanda m.a. þar sem reikningar hafi hvorki verið lagðir fram né sundurliðun
og yfirlit kostnaðar ásamt skiptingu niður á einstaka eignarhluta í fasteigninni.
Meðan ekki sé hægt að sannreyna þær fjárhæðir sem séu að baki reikningum
stefnanda sé ekki hægt að fallast á heimild stefnanda til að krefjast
dráttarvaxta af kröfum sínum.
Þá mótmæla stefndu sérstaklega
kröfu stefnanda um málskostnað og vísa stefndu m.a. til þess að
greiðslutilkynningar húsfélagsins fullnægi ekki þeim skilyrðum að teljast
innheimtuviðvaranir í skilningi 7. gr. innheimtulaga nr. 95/2008. Í því ljósi
verði að telja að engar innheimtuviðvaranir hafi verið sendar stefndu. Með vísan
til fyrrgreindra innheimtulaga nr. 95/2008 beri því að hafna kröfu stefnanda um
greiðslu málskostnaðar.
Málskostnaðarkrafan byggir á
ákvæðum 129. gr. og 130. gr. laga nr. 91/1991.
Um nánari lagarök vísa stefndu
fyrst og fremst til ákvæða laga nr. 26/1994 um fjöleignarhús, einkum til ákvæða
2., 30., 39. til 45. og 58.-63. gr. laganna. Þá er m.a. vísað til ákvæða 5. og
50. gr. laga nr. 26/1994 um
fjöleignarhús til stuðnings varakröfu stefndu. Þá er jafnframt vísað til laga
nr. 50/1988 um virðisaukaskatt, einkum til 42. gr. þeirra laga varðandi
endurgreiðslu virðisaukaskatts af vinnu á byggingarstað.
III. Rekstur málsins, forsendur og
niðurstaða
Mál þetta var þingfest 6. júní 2013.
Því var frestað tvívegis eða þar til stefndu skiluðu greinargerð 19. september
2013. Undirritaður dómari tók málið fyrir 16. október s.á. en þá var málinu
frestað til 7. nóvember að ósk lögmanns stefnanda eftir fresti sem var samþykkt
af hálfu stefndu. Þegar málið var tekið fyrir þann dag hafði nýr lögmaður tekið
við málinu fyrir stefnanda. Að beiðni hans var málinu frestað til 29. nóvember
s.á. til að skoða málatilbúnaðinn betur. Undirritaður dómari lenti í
umferðarslysi 25. nóvember s.á. og var frá vinnu í kjölfarið vegna afleiðinga
þess. Arnar Þór Jónsson, sem var settur héraðsdómari í veikindaforföllum
dómarans, tók við málinu 1. febrúar sl. Þegar hann tók málið fyrir 6. febrúar
sl. lagði stefnandi fram eignaskiptasamning, greiðsluseðla, reikninga og
verkblöð. Stefndu var veittur frestur til að kynna sér framlögð skjöl til 14.
febrúar. Þegar málið var tekið fyrir þann dag var því frestað til 24. febrúar
s.m. til flutnings um frávísunarkröfu stefndu en í greinargerð hafði stefnda
aðallega krafist þess að málinu yrði vísað frá dómi.
Frávísunarkrafa stefndu byggði á því
að málið væri vanreifað og erfitt væri fyrir stefndu að taka til varna.
Stefnandi hafi ekki gert nægilega grein fyrir þeim kostnaði sem verið sé að
innheimta hjá stefndu. Stefnandi hefði ekki lagt fram í málinu þá reikninga sem
krafan væri sögð byggð á, ekki heldur útreikninga á stefnufjárhæðinni eða
sundurliðun hennar. Yfirlit um heildarkostnað verksins á því tímabili sem hér
um ræði væri heldur ekki að finna í þeim gögnum sem stefnandi hefði lagt fram.
Þá yrði ekki séð að stefnandi hefði skipt kostnaði niður á eigendur eftir
eignarhlutdeild þeirra í húsinu. Meðan þessi gögn lægju ekki fyrir væri stefndu
í reynd ómögulegt að taka efnislega afstöðu til kröfunnar. Með úrskurði 10.
mars 2014 var frávísunarkröfu stefndu hafnað. Dómarinn taldi m.a. málatilbúnað
stefnanda ekki svo vanreifaðan að stefndu gætu velkst í réttmætum vafa um það á
hvaða grundvelli málið væri höfðað.
Í þinghaldi 27. mars sl. lagði
lögmaður stefndu fram ýmis gögn m.a. eignaskiptayfirlýsingu, kvittun fyrir
greiðslu 4. febrúar 2013 og áskorun þar sem skorað var á stefnanda að upplýsa
með skriflegum hætti um fjárhæð hvers og eins þeirra þrettán reikninga sem
tilgreindir væru í stefnu og þá með hliðsjón af fyrrgreindum reikningum sem
stefnandi lagði fram í þinghaldi 6. febrúar s.á. Einnig skoruðu stefndu á
stefnanda að leggja fram þá þrettán reikninga sem tilgreindir væru í stefnu að
því gefnu að þeir hefðu einhvern tímann verið gefnir út á stefndu. Þeirri
áskorun var jafnframt beint til stefnanda að upplýsa hvort stefnandi hefði sótt
um og eftir atvikum fengið að einhverju leyti endurgreiddan virðisaukaskatt
vegna reikninganna sem hann hefði lagt fram 6. febrúar s.á. Ef um endurgreiðslu
reikninga hefði verið að ræða var þess óskað að stefnandi upplýsti um fjárhæð
þeirrar endurgreiðslu og hvenær hún hefði átt sér stað. Loks skoruðu stefndu á
stefnanda að leggja fram skjöl þessu til staðfestingar.
Stefnandi fékk frest til 9. apríl
sl. til að kynna sér framlögð skjöl. Honum var veittur frestur aftur í sama
skyni til 28. apríl. Þegar málið var tekið fyrir þann dag lagði stefnandi fram
breytta kröfugerð og tilkynningu um endurgreiðslu virðisaukaskatts að fjárhæð
920.693 fyrir tímabilið „2012 sep okt“ og að fjárhæð 64.706 fyrir tímabilið 2012 nóv des“. Aðilar lýstu gagnaöflun lokið og aðalmeðferð
var ákveðin 11. september. Undirritaður dómari tók að nýju við málinu 1. júlí
sl.
Aðalmeðferð hófst 11. september sl.
Stefnda Sunna gaf skýrslu fyrir dóminum. Eftir fyrri ræður lögmanna aðila lýstu
aðilar ríkum vilja til að leita sátta í málinu og óskuðu eftir fresti til þess.
Dómari féllst á þá beiðni og aðalmeðferðinni var frestað til 22. september sl.
Þá lýstu lögmenn því yfir að sáttir væru útilokaðar og var aðalmeðferð fram
haldið. Lögmaður stefnanda lækkaði nú enn dómkröfur þ.e. um „innborgun stefndu“
að fjárhæð 28.880 krónur, dagsetta 6. ágúst 2013.
Af gögnum málsins verður ráðið að framkvæmdir við
fasteignina Barmahlíð 30-32 áttu sér langan aðdraganda. Sumarið 2010 fékk
húsfélagið verkfræðistofuna EFLU hf. til að gera úttekt á ástandi
fasteignarinnar og skilaði EFLA hf. skýrslu 15. júlí 2010. Í skýrslunni kemur
m.a. fram að mikið hafi verið um alvarlegar frostskemmdir í útveggjum, steypa í
svölum hafi sömuleiðis verið ónýt vegna frostskemmda, mikið hafi verið um
sprungur í plötuskilum, járn ryðgað í yfirborði steypu, los hafi verið á múr á
köntum og flötum og þakniðurfallsrör ónýt. Áætlaður kostnaður við endurbætur
nam 22.828.400 krónum með virðisaukaskatti. Ekki er um það deilt að skýrslan
sýndi fram á að nauðsynlegt hafi verið að ráðast í umfangsmiklar endurbætur á
ytra byrði hússins.
Með fundarboði dags. 29. apríl 2011 var boðað til aðalfundar
í húsfélaginu 12. maí s.á. Samkvæmt fundarboðinu var m.a. á dagskrá að ræða
viðhald á ytra byrði hússins, skýrsla EFLU hf. um ástandskönnun hússins yrði
lögð fram til kynningar og umræðu og fram færi umræða og ákvarðanataka um
viðgerðir á ytra byrði hússins. Á fundinum kynnti starfsmaður EFLU hf. skýrslu
um ástand hússins og svaraði spurningum. Eftir umræðu um skýrsluna var tillaga
borin upp um að fyrsti áfangi verksins yrði liður 1.2.2 í skýrslu EFLU hf., með
fyrirvara um að þakkanturinn yrði ekki endursteyptur heldur fundin ódýrari
lausn. Endursteypa á svölum væri inni í verkinu. Utanaðkomandi aðili yrði
fenginn til að afla tilboða í þetta verk ásamt því að kanna forsendur fyrir
múrklæðningu á tveimur hliðum hússins sbr. lið 1.2.3 í skýrslu EFLU hf. Tillaga
þessi var samþykkt með fimm atkvæðum, þ.m.t. atkvæði stefndu Sunnu. Einn sat
hjá.
Aðalfundur var haldinn í húsfélaginu 27. febrúar 2012 og kom
fram í fundarboði dags. 16. febrúar að á dagskrá væri m.a. „viðhald á ytra
byrði hússins“. Er nánar tilgreint í fundarboðinu að stjórn húsfélagsins hafi
aflað tilboða frá þremur aðilum í eftirfarandi þætti: 1) ástandsskoðun á
austurgafli og suðausturhorni hússins sbr. lið 1.2.3 í skýrslu EFLU hf. m.t.t.
þess hvort þar þurfi múrklæðningu eða steypuviðgerðir, 2) undirbúning og
framkvæmd útboðs og gerð verksamnings vegna fyrsta áfanga viðhaldsframkvæmda og
3) umsjón og eftirlit með framkvæmdum o.fl. Fram færi kynning á tilboðum,
umræður og ákvarðanataka, nánari útfærsla á þessum áfanga viðhaldsframkvæmdanna
og tímasetning framkvæmda. Á aðalfundinum var samþykkt samhljóða að fela stjórn
húsfélagsins að taka tilboði frá VSÓ ráðgjöf um að afla tilboða samkvæmt
aðalfundarsamþykkt 12. maí 2011 í framkvæmdir í verkhluta 1.2.2 í skýrslu EFLU
hf. og boða til fundar húsfélagsins þegar tilboð og endanlegur kostnaður lægi
fyrir. Á fundinum var einnig rætt um fjármögnun viðhaldsframkvæmda og samþykkt
samhljóða að eigendur stæðu að öllu leyti straum af hlutdeild sinni í
framkvæmdunum með eigin fé eða einkalántöku.
Með fundarboði dags. 10. maí 2012 var boðað til almenns
húsfundar í húsfélaginu 16. maí s.á. Í fundarboði kom fram að kynntar yrðu
niðurstöður VSÓ um ástand hússins og drög að útboðs- og verklýsingu og
frumkostnaðaráætlun viðhaldsframkvæmda lögð fram. Einnig færi fram umræða og
ákvarðanataka um viðhaldsframkvæmdir á ytra byrði hússins og gera mætti ráð
fyrir breytingu á fyrri ákvörðun um málið, s.s. ákvörðun um áfangaskiptingu
verksins. Á fundinum voru mættir fulltrúar sex eignarhluta af sjö, þ.m.t.
stefnda. Kynnt var frumkostnaðaráætlun VSÓ vegna framkvæmda, samtals að fjárhæð
14.832.550 krónur. Fram kom að gera mætti ráð fyrir ófyrirséðum kostnaði auk
þess sem kostnaður vegna eftirlits og umsjónar væri ekki innifalinn. Að lokinni
umræðu var samþykkt tillaga um að fara í „allar framkvæmdir samkvæmt
frumkostnaðaráætlun VSÓ án ákvörðunartöku um tímasetningu sbr. b. lið“. Einn
sat hjá við afgreiðslu málsins en enginn var á móti.
Í b. lið fundargerðar er fjallað um framkvæmdahraða
(áfangaskiptingu, forgangsröðun o.s.frv.). Um afstöðu stefndu Sunnu segir í
fundargerð: „Sunna Þórarinsdóttir upplýsti að staða hennar væri ekki góð og að
hún hefði nánast ekkert svigrúm til fjárútláta. Hún upplýsti jafnframt að hún
væri fylgjandi framkvæmdum.“ Eftir umræður var tillaga lögð fram um að verkið
yrði boðið út í heild sinni en því skipt í tvennt. Hluti verksins yrði unninn
árið 2012 og hinn hlutinn árið 2013. Fjórir voru samþykkir tillögunni en tveir á
móti. Í fundargerð er bókað að tillagan hafi verið samþykkt. Í lok fundar var
fundargerðin lesin upp og samþykkt.
Að beiðni stefndu og annars íbúa, Birgis Guðmundssonar, var
boðað til húsfundar 11. júní 2012 þar sem rædd var beiðni Birgis um álit
kærunefndar húsamála „á ferli og samþykktum aðalfundar 27. febrúar og húsfundar
16. maí“. Á fundinum kom fram að tilgangur beiðninnar hafi verið að hnekkja
ákvörðun um framkvæmdahraða. Húsfundur hafnaði því að breyta ákvörðun húsfundar
frá 16. maí.
Þegar tilboð lágu fyrir boðaði formaður húsfélagsins til
fundar þann 19. júní. Í fundarboði kemur fram að á dagskrá sé kynning á
tilboðum í viðhaldsframkvæmdir vegna ytra byrðis á húseigninni Barmahlíð 30-32
og ákvörðunartaka. Fjögur tilboð hafi borist og þau verði send húseigendum
þegar yfirferð VSÓ hafi verið lokið. Skorað var á alla húseigendur að mæta til
fundarins þar sem um mikið hagsmunamál væri að ræða. Á fundinn var mætt vegna
fjögurra eignarhluta með samtals 60,2% eignarhluta. Samþykkt var samhljóða að
ganga til samninga við Múr- og málningarþjónustuna Höfn ehf. Í kjölfarið var
íbúum tilkynnt um samningsgerðina.
Húsfundir voru haldnir 4. september, 18. september og 19.
nóvember 2012 þar sem staða framkvæmda var rædd, hugsanleg lántaka vegna
framkvæmda og innheimtuaðgerð vegna ógreiddra reikninga. Fundir þessir eða
síðari húsfundir hafa ekki sérstaka þýðingu fyrir úrlausn málsins.
Sýknukrafa stefndu byggir á því að verulegir ágallar, bæði
að formi og efni, hafi verið á þeim ákvörðunum sem teknar voru á vettvangi húsfélagsins.
Málsmeðferðarreglur laga nr. 26/1994 hafi verið brotnar og ákvarðanir því
óskuldbindandi fyrir stefndu. Stefndu byggja á 2. mgr. 59. gr. og 2. mgr. 60.
gr. laganna um boðun funda og efni fundarboðs. Stefndu vísa til tveggja funda
sem þau telja ekki uppfylla formskilyrði laganna. Fundarboð vegna funda 16. maí
og 19. júní 2012 hafi verið ófullnægjandi þar sem meginefni tillagna hafi ekki
fylgt fundarboði.
Að mati dómsins kemur skýrt fram í fundarboðum að til stóð
að taka ákvörðun um viðhaldsframkvæmdir. Stefndu mátti vera ljóst vegna langs
aðdraganda og umræðu á fyrri fundum hvert umfang þeirra var. Verður því ekki
fallist á að fundarboð hafi verið haldin formgöllum. Stefndu byggja einnig á
því að húsfélagsfundur 19. júní 2012 hafi einungis verið boðaður af formanni
húsfélagsins en ekki stjórn þess. Að mati dómsins hefur ekkert komið fram um að
formaðurinn hafi ekki haft umboð stjórnar til að boða til fundarins. Stefndu
vísa jafnframt til 7. tl. 1. mgr. 61. gr. laga nr.
26/1994 þar sem fram kemur að á aðalfundi skuli leggja fram rekstrar- og
framkvæmdaáætlun næsta árs. Hvorki á aðalfundi 12. maí 2011 né 27. febrúar 2012
hafi viðhaldsframkvæmdir verið tilgreindar í rekstrar- og framkvæmdaáætlun og
því hafi verið óheimilt að taka skuldbindandi ákvörðun um slíkar framkvæmdir.
Ekki verður fallist á þessa málsástæðu stefndu enda kom fram í fundarboðum
vegna þessara funda að til stæði að taka ákvarðanir um viðhaldsframkvæmdir á
ytra byrði hússins. Veldur það ekki ógildingu ákvörðunar á aðalfundi að ákvörðun
um framkvæmdir er undir öðrum lið í dagskrá en umfjöllun um rekstrar- og
framkvæmdaáætlun.
Stefndu vísa til þess að á aðalfundi félagsins þann 27.
febrúar 2012 hafi verið samþykkti að leita tilboða í lið 1.2.2 í skýrslu EFLU
hf. þar sem áætlaður kostnaður var tæpar 9 milljónir króna. Nokkrum mánuðum
síðar, þ.e. 16 maí 2012, hafi verið tekin ákvörðun um að ráðast í mun
umfangsmeiri framkvæmdir. Taka má undir með stefndu að ákvörðun aðalfundar 27.
febrúar 2012 var að leita eftir tilboðum í hluta verksins, þ.e.
steypuviðgerðir. Ljóst er hins vegar að þar var einungis um að ræða fyrsta
hluta verksins, óhjákvæmilegt var að ljúka verkinu þótt það væri gert síðar.
Ákvörðun húsfundar 16. maí 2012 um að bjóða verkið út í heild sinni, sem
stefndu samþykktu fyrir sitt leyti, er á engan hátt andstæð ákvörðun
aðalfundarins. Sú samþykkt gerði ekki ráð fyrir meiri útgjöldum á árinu 2012 en
vænta mátti af ákvörðun aðalfundarins. Þótt eitthvað misræmi kunni að vera á
milli þessara ákvarðana þá verður, að mati dómsins löglegri ákvörðun húsfundar
ekki hrundið þótt umræða eða ákvarðanir á fyrri fundum hafi verið á annan veg.
Stefndu byggja sýknukröfu sína einnig á því að skv. 9. tl. B-liðar 41. gr. laga nr. 26/1994 þurfi samþykki 2/3
hluta eigenda, bæði miðað við fjölda og eignarhluta, varðandi ákvarðanir um
endurbætur, breytingar og nýjungar sem ganga verulega lengra og eru verulega
dýrari og umfangsmeiri en venjulegt og nauðsynlegt viðhald. Endurbætur hafi
verið það umfangsmiklar að 2/3 hluta eigenda hafi þurft til að samþykkja þær,
bæði hvað varðar ákvörðun um framkvæmdir og framkvæmdahraða.
Taka má undir það með stefndu að framkvæmdir hafi verið
umfangsmiklar og dýrar. Af gögnum málsins verður þó ráðið að mikil þörf hafi
verið á viðhaldsframkvæmdum og þær hafi verið nauðsynlegar og aðkallandi. Um er
að ræða 70 ára gamalt hús og verður ekki annað ráðið af gögnum en að viðhaldi
hafi verið verulega áfátt. Fram kemur í fundargerðum að vart hafi verið við
leka í íbúðum og að mati ráðgjafa húsfélagsins var vart hægt að nota svalir
hússins vegna ástands þeirra. Ljóst er að dreifing framkvæmda yfir mörg ár
hefði verið kostnaðarsöm fyrir eigendur enda uppsetning aðstöðu á verkstað
verulegur hluti kostnaðar. Það verður að telja mikilvægt að eigendur fasteigna
í fjölbýli eigi þess kost að sinna nauðsynlegu viðhaldi og koma í veg fyrir
tjón á eignum sínum. Fyrir lá allt frá árinu 2010 að eigendur höfðu áhyggjur að
ástandi hússins og ráðgert var að fara í umfangsmiklar viðhaldsframkvæmdir.
Einhugur var meðal eigenda um nauðsyn framkvæmda og einungis fyrirvari hvað
varðar framkvæmdatíma. Stefndu keyptu eignina árið 2007. Þeim hlýtur að hafa
verið ljóst að viðhaldi hússins hafði verið ábótavant og að veruleg
viðhaldsþörf væri fyrir hendi. Verður því ekki talið að framkvæmdir við húsið
hafi verið þess eðlis að samþykkt þeirra hafi fallið undir 9. tl. B-liðar 41. gr. laga nr. 26/1994 heldur hafi verið
heimilt að samþykkja þær með einföldum meirihluta eigenda miðað við
hlutfallstölur á löglega boðuðum húsfundi, sbr. D-lið 41. gr. laganna. Í tengslum
við þennan lið málsástæðna byggja stefndu einnig á því að einn fundarmanna hafi
ekki haft umboð til að taka þátt í atkvæðagreiðslu. Ekki kemur fram í
greinargerð stefndu við hvern er átt. Í gögnum málsins liggur fyrir vottað
umboð eins eiganda, Inga Ólafssonar, til sonar síns, Viðars Ingasonar, íbúa í
húsinu, dags. 24. ágúst 2012. Kemur þar fram að Viðar hafi ávallt haft og muni
hafa umboð til að sitja fundi húsfélagsins og taka ákvarðanir er varða íbúðina.
Með hliðsjón af því verður ekki séð að skort hafi á heimildir fundarmanna á
húsfundum til að taka bindandi ákvarðanir.
Við mat á hagsmunum stefndu verður heldur ekki fram hjá því
horft að eignarhluti þeirra í húsinu er 10,79% og eignarhluti þess íbúa sem
einnig andmælti framkvæmdahraðanum er 21,73%. Samtals er eignarhluti þeirra sem
andmæltu framkvæmdahraðanum 32,52%. Eigendurnir fjórir sem samþykktu
framkvæmdir á tveimur árum á húsfundinum 16. maí 2012 ráða yfir 60,23%. Einn
eigandi með 7,25% eignarhluta var ekki á fundinum. Fyrir liggur í fundargerðum
að sá eigandi samþykkti framkvæmdir á aðalfundi húsfélagsins sem haldinn var
12. maí 2011 og á húsfundi 4. september 2012 var hann viðstaddur og greiddi
atkvæði með tillögu um heimild húsfélagsins til að taka yfirdráttarlán allt að
fjórum milljónum til að framkvæmdir myndu ekki stöðvast vegna vanskila. Verður
ekki annað ráðið af gögnum málsins en að eigendur með 67,48% eignarhluti hafi
verið samþykkir framkvæmdahraða og hafi staðið í skilum með greiðslur vegna
framkvæmdanna. Einnig verður að líta til þess að ákvörðun um að ganga til
samninga við verktaka um framkvæmdir var tekin á húsfundi 19. júní 2012 þar sem
samningsgerð var samþykkt samhljóða.
Stefndi leitaði til umboðsmanns skuldara með beiðni
móttekinni 11. júní 2012. Ekki kemur fram hvenær beiðnin var samþykkt en í
fundargerð húsfundar frá 4. september 2012 kemur fram að stefnda Sunna hafi
sent tölvupóst 16. ágúst 2012 vegna áhrifa framkvæmda á samkomulag sitt við
umboðsmann skuldara. Stefndu Sunnu hafi verið óheimilt að taka á sig frekari
fjárskuldbindingar. Að mati dómsins ganga lög nr. 101/2010 um greiðsluaðlögun
einstaklinga ekki framar rétti eigenda fasteigna í fjöleignarhúsum að samþykkja
á húsfundi útgjöld vegna viðhaldsframkvæmda og skuldbinda alla eigendur. Ekki
verður í þessu máli fjallað um rétt kröfuhafa til að leita efnda hjá
einstaklingi sem er í greiðsluaðlögun en greiðsluaðlögun kemur ekki í veg fyrir
að dómur falli um réttindi og skyldur einstaklinga.
Fyrir liggur að gengið var frá verksamningi við Múr- og
málningarþjónustuna Höfn ehf. og var samningsfjárhæðin 14.078.800 krónur með
virðisaukaskatti. Samningnum fylgir tilboðsblað og tilboðsskrá þar sem
kostnaður vegna einstaka verkþátta er tilgreindur. Samningsfjárhæðin er ekki sú
endanlega greiðsla sem skiptist niður á húseigendur enda koma þar til viðbótar
greiðslur vegna eftirlits og umsjónar og hugsanlega greiðslur vegna óvæntra
verkþátta. Í fundargerð húsfundar frá 18. september 2012 kemur fram að búið
væri að magntaka þær viðgerðir sem búið var að framkvæma og töluverð lækkun væri
í sprunguviðgerðum miðað við áætlun. Kröfur stefnanda byggja því ekki á
verksamningnum heldur þeim greiðslum sem húsfélagið hefur innt af hendi vegna
framkvæmdanna.
Í stefnu eru 13 fjárhæðir tilgreindar vegna framkvæmda á
tímabilinu júní til desember 2012. Tilgreindur er gjalddagi reikninga og var
dráttarvaxtakrafa stefnanda miðuð við þá gjalddaga. Engir reikningar fylgdu þó
stefnu. Eins og áður kom fram lagði stefnandi fram í þinghaldi 6. febrúar 2014
greiðsluseðla, reikninga og verkblöð frá Múr- og málningarþjónustunni Höfn ehf.
og greiðsluseðla og reikninga frá VSÓ ráðgjöf ehf. Einnig hefur því áður verið
lýst að þegar málið var tekið fyrir 27. mars sl. skoruðu stefndu á stefnanda að
leggja fram reikninga og upplýsa skriflega hvernig fjárhæð hvers reiknings væri
fundin út. Jafnframt var skorað á stefnanda að upplýsa um endurgreiddan
virðisaukaskatt vegna framkvæmdanna og leggja fram skjöl til staðfestingar á
endurgreiðslu.
Stefnandi lagði fram breytta kröfugerð 28. apríl 2014 þar
sem stefnukrafan hafði verið lækkuð í 955.869 krónur vegna leiðréttingar á
eignarhluta stefndu í húseigninni. Frá þeirri fjárhæð voru dregnar 106.257
krónur sem var hlutur stefndu í endurgreiddum virðisaukaskatti. Í endanlegri
kröfugerð kemur fram að heildarútgjöld stefnanda samkvæmt framlögðum reikningum
hafi verið 8.858.842 krónur og hlutur stefndu þar af 10,79% eða 955.869 krónur.
Endurgreiddur virðisaukaskattur hafi verið 985.399 krónur og hlutur stefndu þar
af 106.257 krónur. Við aðalmeðferð málsins lækkaði stefnandi dómkröfuna um
28.880 krónur vegna „innborgunar stefndu“.
Þegar framlagðir reikningar eru lagðir saman kemur í ljós að
reikningar frá VSÓ ráðgjöf eru samtals að fjárhæð 1.949.116 krónur og
reikningar frá Múr- og málningarþjónustunni Höfn eru samtals að fjárhæð 6.909.726
krónur. Samtals 8.858.842 krónur eins og tilgreint er í endanlegum dómkröfum
stefnanda.
Kröfuhafi Eindagi Heildarfjárhæð Hluti
stefnda
með
vsk. með vsk.
VSÓ 21.6.2012
313.750 33.854
VSÓ 3.8.2012
422.433 45.581
MMH 16.8.2012
823.500 88.856
VSÓ 21.8.2012
199.733 21.551
MMH 18.9.2012 1.404.200 151.513
VSÓ 21.9.2012
221.445 23.894
VSÓ 21.10.2012
225.411 24.322
MMH 24.10.2012 1.469.323 158.540
MMH 20.11.2012 2.775.794 299.508
VSÓ 21.11.2012
343.494 37.063
MMH 17.12.2012
436.909 47.142
VSÓ 21.12.2012
222.850 24.046
Samtals 8.858.842 955.869
Þegar endanleg kröfugerð stefnanda er sundurliðuð eftir
dráttarvaxtakröfu eru eindagar krafna nokkuð frábrugðnir:
Eindagi Hluti stefnda
með
vsk.
21.6.2012
33.854
27.7.2012
88.856 (í stað 16.8. skv.
greiðsluseðli)
3.8.2012
45.581
21.8.2012
21.551
29.8.2012 151.513 (í stað 18.9. skv. greiðsluseðli)
21.9.2012
23.894
4.10.2012 158.540 (í stað 24.10. skv. greiðsluseðli)
21.10.2012
24.322
31.10.2012 299.508 (í stað 20.11. skv. greiðsluseðli)
21.11.2012
37.063
26.11.2012
47.142 (í stað 17.12. skv.
greiðsluseðli)
21.12.2012
24.046
Samtals 955.869
Misræmi milli eindaga á framlögðum greiðsluseðlum og dráttarvaxtakröfu
stefnanda hefur ekki verið útskýrt af hálfu stefnanda. Ekki liggur heldur fyrir
hvenær stefndu fengu í hendur fullnægjandi gögn sem reikningar húsfélagsins
byggðu á. Er því dráttarvaxtakrafa stefnanda verulega vanreifuð.
Til frádráttar höfuðstól kemur endurgreiðsla
virðisaukaskatts vegna vinnu við íbúðarhúsnæði. Í endanlegri kröfugerð dregur
stefnandi frá 99.343 krónur m.v. 7.1.2013, 6.914 krónur m.v. 11.1.2013 (samtals
kr. 106.257). Í síðari ræðu við aðalmeðferð málsins lækkaði stefnandi kröfu
sína um 28.880 krónur m.v. 6.8.2013 „vegna innborgunar stefndu“. Í málflutningi
kom fram að um væri að ræða minni háttar leiðréttingu á kröfugerð stefnanda og
hluta endurgreiðslu virðisaukaskatts vegna vinnu VSÓ ráðgjafar.
Lögmaður stefndu byggði á því við aðalmeðferð málsins að ef
niðurstaða dómsins yrði sú að ákvæðum fjöleignarhúsalaga hefði verið fylgt um
töku ákvarðana stefnanda varðandi þær endurbætur sem ráðist hefði verið í
þyrfti að taka afstöðu til fjárhæða og ákvörðunartöku um þær, þ.e. hvort
fjárhæðin sem stefndu væru krafin um væri í samræmi við ákvæði
fjöleignarhúsalaga og þær samþykktir sem teknar hefðu verið á vettvangi
húsfélagsins. Varðandi fjárkröfu stefnanda taldi lögmaðurinn enn fremur að þær
væru enn svo vanreifaðar að vera kynni að vísa þyrfti málinu frá dómi. Frá
upphafi hefði málið verið illa lagt upp, ekki bætt úr nema að litlu leyti og
enn væri lagfæringa og lækkunar þörf ef fallist yrði á greiðsluskyldu stefndu.
M.a. vakti lögmaður stefndur athygli á því að stefnandi hefði enn lækkað
dómkröfur undir aðalmeðferðinni vegna endurgreiðslu virðisaukaskatts en án
nokkurra upplýsinga eða gagna um hvernig sú fjárhæð hefði verið fundin út.
Fyrir liggur að endurgreiðsla virðisaukaskatts að fjárhæð
106.257 krónur er einungis vegna vinnu verktakans. Samkvæmt framlögðum
reikningum er álagður virðisaukaskattur vegna vinnu VSÓ ráðgjafar 396.036
krónur. Af heildarfjárhæð reikninga VSÓ ráðgjafar, 1.949.116 krónur, er
einungis 47.430 krónur (59.525 m. vsk.) vegna aksturs og ljósritunar sem virðisaukaskattur
fæst ekki endurgreiddur af. Hlutur stefndu í endurgreiddum virðisaukaskatti
ætti því að vera hærri en stefnandi hefur gefið upp. Stefnandi hefur ekki
útskýrt þetta misræmi þó að fullt tilefni hafi verið til vegna varna og
athugasemda stefndu.
Þessi grundvöllur kröfugerðar stefnanda er ekki viðhlítandi.
Dómurinn getur ekki dæmt um greiðsluskyldu aðila, höfuðstól og dráttarvexti,
nema skýr gögn liggi til grundvallar kröfu. Stefndu skoruðu á stefnanda að
upplýsa með skriflegum hætti hvernig fjárhæð hvers reiknings væri fundin út og
hvernig fjárhæð endurgreiðslu virðisaukaskatts væri háttað. Skorað var á
stefnanda að leggja fram gögn því til staðfestingar. Í síðari ræðu við
aðalmeðferð málsins lækkaði stefnandi kröfu sína um 28.880 krónur „vegna innborgunar“
án þess að leggja fram gögn um hvernig sú fjárhæð var fundin.
Þar sem stefndi hefur þrátt fyrir áskorun ekki bætt úr
framsetningu krafna sinna og reifað þær með fullnægjandi hætti telur dómurinn
ekki fært að beita ákvæði 104 gr. laga nr. 91/1991 og gefa stefnanda frekari
kost á að skýra misræmi milli krafna og gagna málsins. Óhjákvæmilegt er því að
vísa málinu frá dómi samkvæmt d- og e-lið 80. gr. laga nr. 91/1991.
Í samræmi við niðurstöðu málsins og samkvæmt ákvæði 2. mgr.
130. gr. laga nr. 91/1991 ber stefnanda að greiða stefndu óskipt málskostnað
sem þykir eftir atvikum og umfangi málsins hæfilega ákveðinn 400.000 krónur.
Áslaug Björgvinsdóttir héraðsdómari kveður upp úrskurð
þennan.
ÚRSKURÐARORÐ
Máli þessu er vísað frá dómi.
Stefnandi, Húsfélagið Barmahlíð 30-32, greiði óskipt
stefndu, Sunnu Björk Þórarinsdóttur og Engilbert Haukssyni, 400.000 krónur í
málskostnað.